تحریمها بیتأثیر نیست، ایران بیش از ۴۰ سال است که در تحریمهای گوناگون آمریکا و همپیمانانش است و در طول این مدت دسیسههای زیادی را نیز پشت سر گذاشته اما به راه خود ادامه داده است. تحریمهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران متعلق به حال حاضر نیست، همه دولتهای مستقر در ایران با این پدیده ناحق، غیر قانونی و ظالمانه روبهرو بودهاند اما وضعیت معیشتی مردم حتی در دوران دفاع مقدس تا این اندازه وخیم نبوده و شرایط اقتصادی به این شدت نابسامان نگشته بود. در آن زمان نیز به اقتضای شرایط جنگی کمبودها وجود داشت اما امورات به این دشواری نمیگذشت. همدلی و همراهی مردم و ساده زیستی مسئولان آن زمان یکی از ویژگیهای مهمی بود که باعث شد تا آن دوران سخت سپری شود.
نگاه و تفکر لیبرال سرمایهداری در اکثر دولتهایی که در ایران بر سر کار آمدند وجود داشت، بارها حضرت امام (ره) نسبت به قدرت گرفتن افراد و اشخاصی که تفکر لیبرال سرمایهداری داشتند هشدار داده بودند و حتی گفته بودند؛ «تا من هستم نخواهم گذاشت حکومت به دست لیبرالها بیفتد.» حرکت خزنده تفکر لیبرال در کشور با چراغ خاموش ادامه داشت و اکنون نیز ادامه دارد به همین خاطر است که این ایدئولوژی همچنان در کشور وجود دارد و در مقاطع گوناگون با نفوذ خود توانسته است برنامهها و اهداف خود را پیاده کند. لیبرالهای غربگرا اعتقاد دارند که باید مشکلات خود را با آمریکا و غرب حل کنیم تا شرایط تغییر کند. چنین تفکری باعث شده تا از ظرفیتهای داخلی کشور غفلت شود و این غفلت سبب بروز مشکلات در داخل است.
گره زدن همه مشکلات به بحث تحریمهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران سالها است وجود دارد و در این مقطع پررنگتر جلوه داده شده است. البته نمیتوان تأثیر تحریمها را نادیده گرفت اما تحریمها باعث همه مشکلات نیست، بلکه به اعتقاد کارشناسان اقتصادی و سیاسی که در هر دو طیف سیاسی نیز حضور دارند، ۳۰ درصد مشکلات به خاطر تحریمها است و ۷۰ درصد آن به مدیریت، تصمیمگیریها و برنامهریزیها باز میگردد که دولت و دولتها در آن نقش دارند.
این روزها مردم درگیر مسائلی هستند که باعث نارضایتی و ناخرسندی آنها شده است، معضل مرغ، تخم مرغ،روغن گرانیهایی که لحظهای ایجاد میشود و دولت ناتوان از حل آنها است تا جایی که حتی دولتمردان تدبیر و امید از انتشار اخبار و گزارشهایی که در این زمینه در رسانهها درج میشود گلایه میکنند. روز گذشته آقای علی ربیعی سخنگوی دولت گفت: گرانی مرغ تقصیر تحریمها است. اما در این مقوله فقط گرانی مطرح نیست بلکه کمبود و نبود مرغ در بازار مهمتر از گرانی است. وجود صفهای طولانی در برخی فروشگاههای عرضه مرغ به نرخ مصوب نشان میدهد که گرانی همراه با کمبود این کالای اساسی، دست در دست هم دادند تا مردم را آزار دهند.
آیا مقصر گرانی و کمبود مرغ تحریمهای اقتصادی است؟ ضعفها،ناتوانیها و بیتدبیریها در این زمینه دخیل نیست؟
سخن آقای ربیعی همان سیاست گره زدن همه مشکلات به تحریمهای اقتصادی است، دولت اعتقاد دارد اگر تحریم نبود مشکلات اقتصادی هم نبود در حالی که ایران دارای ظرفیتها و قابلیتهایی است که به راحتی میتواند تحریمها را خنثی کند. تنها کافی است تفکر لیبرالی تبدیل به تفکر انقلابی با مدیریت جهادی شود. دولت همچنان در انتظار محصول گلابی و سیب برجام است به همین خاطر با وجود بدعهدی و عهدشکنی آمریکا و اروپا در اجرای تعهدات برجامی خود، چشم امید به نتایج نشست وین دوخته است.
رهبر معظم انقلاب بارها بر این نکته تأکید کردهاند که مسئولان مسئله اقتصاد کشور را به تحریمها گره نزنند. ایشان در سخنان نوروزی فرمودند؛«یکی از مشکلات اقتصاد ما در ۲-۳سال اخیر این بوده که گفته شده تحریم برداشته شود اینگونه میشود و سرمایهگذاری خارجی انجام شود اینگونه خواهد شد و این اگر اگرها اقتصاد را سردرگم نگه میدارد و نباید بلاتکلیفی در اقتصاد به وجود بیاید.»
با این وجود دولت سعی دارد گرفتاریها را به گردن تحریمها بیندازد چرا که ضعف خود را با این سیاست پنهان میکند.
نویسنده: محمد صفری