بعد مولایم حسین سکان بدست زینب است
کشتی طوفان زده در اختیار زینب است
بعد اربابم حسین سالار لشکر زینب است
بعد عباس علی سقای لشکر زینب است
پاسبان خیمه های این اسیران زینب است
داغ عباس علی بر جسم و جان زینب است
عابد بیمار در این کاروان با زینب است
درد و غم‌های یتیمان را مداوا زینب است
ام  لیلای حزین هم همنوا با زینب است
مادر شش ماهه اصغر را تسلی زینب است
نجمه را داده تسلی بهر قاسم زینب است
شد سپر بهر رقیه در خرابه زینب است
آن که دائم اشک ریزد بهر مولا زینب است
آن که اول راس پرخون حسین دید زینب است
پرچم سرخ حسین را کرده بر پا زینب استَ
صاحب عصر زمان هم داغ دار زینب است
مجلس بزم یزید را کرده ویران زینب است
کاخ ظلم و ظالمان را کرده ویران زینب است
شام را با نطق هایش کرده ویران زینب است
نطق سجاد حسین مرهم به زخم زینب است
بو تراب مولا علی باب شریف زینب است
مادرش زهرا  به جنت غصه دارزینب است
ناخدای کشتی غم‌های زینب، زینب است
راست گفتند خاکیان،‌ ام المصائب زینب است
آن که دارد برمحبان لطف خانم زینب است
نیک و بد تا به ابد، مدیون خانم زینب است
تا ابد «سیرنگ» نوا خوان حسین زینب است
بهترین ذکر زبان، ذکر حسین زینب است