از برآیند اتفاقات هفتههای اخیر (از پاسخگو نبودن دستگاه دیپلماسی و نمایندگان حامی برجام در برنامههای صداوسیما و حضور یکطرفه عراقچی در دفاع از برجام) اینطور برمیآید که آفتاب تابان، آنی که قرار بود گلابی و سیب تقدیم ملت کرده و موجب شود منتقدان دست و رویشان را با آب و صابونی که رئیس دولت تهیه میکند بشویند، تبدیل به معضل شده و به نوعی تیم دیپلماسی را دچار انفعال کرده است. شاید هم به عقیده کارشناسان راه پس و پیش را بسته باشد. بر همین اساس به نظرمان توصیههایی برای باز شدن مسیر سبز پیشرفت دانش صلحآمیز هستهای میرسد که عنوان میکنیم.
به نظر میرسد در ابتدا با توجه به اقرار مکرر ضربه وارد شدن به روح و جسم برجام توسط امریکاییها، میتوانیم در اولین اقدام تلافیجویانه در صورتی که قراردادی سفت و محکم با شرکت بوئینگ بسته باشیم، این قرارداد خرید هواپیما از امریکاییها را لغو و نیازمان را از دیگر کشورهای همسو چون روسیه برآورده کنیم. (با توجه به اعتراف نشریات امریکایی مبنی بر سودی که قرارداد ایرانی به کارآفرینی و اقتصاد امریکایی برساند و ۱۸ هزار شغل برای امریکاییها ایجاد کند، قطعا لغو قرارداد خسارت فاحشی را به طرف مقابل وارد میآورد.)
در ادامه این مسیر که میتواند پیشرفت هستهای را بیمه کند در صورت تکرار شدن رفتارهای امریکایی توسط دیگر کشورها همین رویه را میتوانیم با آنها پیش بگیریم. در اقدام بعدی وزیر خارجه فرانسه برای اعتراض به آزمایش موشک ماهوارهبر سیمرغ داشتند اگر اظهارات خلاف روح و جسم برجامی انجام شد میتوانیم قراردادمان را با پژو لغو کرده و این کشور را از سودی هنگفت محروم کنیم یا حداقل تهدید به لغو قرارداد کنیم.
در ادامه این روند لغو قرارداد با شرکت توتال و سپردن کار به قرارگاه خاتم که اعلام کرده میتواند کار توتال را انجام داده و امنیت اطلاعاتی ما را در پروژههای مشترک با قطر نیز تضمین میکند میتواند راهکارهای بعدی برای فشار به کشورهایی باشد که تلاش دارند قرارداد هستهای را با تفاسیری عجیب از مسیر خود منحرف کند.
این را متوجه میشویم که دلمان میخواهد از تکنولوژی روز بهره ببریم و باز هم تکرار میکنیم که متوجهایم که سفر با هواپیمای خوب حق مردم است و مخالف تعامل با دنیا هم نیستیم اما باید قیمت این مسیر را در نظر گرفته و بعد با اولویتسنجی در مسیر محقق کردن حق هستهایمان گام برداریم.
نویسنده: مائده شیرپور