فصل پاییز در کنار تمامی زیباییهایش برای شهروندان تهرانی تبدیل به فصل مرگ شده است. پاییز هر سال در این شهر جوری دیگر خودنمایی میکند؛ افزایش دیاکسید کربن و ذرات کمتر از ۲.۵ میکرون، افزایش سرطان، بیماریهای تنفسی و در نهایت مرگ؛ همین!.
صدای خش خش برگهای پاییزی برای پایتخت نشینان در خس خس گلویشان گم میشود وقتی که این هیولای ترسناک با شروع فصل سرما به خانههایشان میآید، آری؛ این صدای پاییزی پایتخت نشینان است.
در تهران براساس آمار دو سال پیش، بیش از ۱۰ هزار نفر بر اثر آلودگی هوا کشته شدند که سال قبل این رقم بیش از ۲ برابر افزایش یافته است یا کفه روزهای آلوده بر کفه هوای سالم مدتهاست سنگینی میکند.
در مقابل همه آمارهایی که هر روز تکرار میشود، مسئولان سالیان سال است که در حال نوشتن برنامه و پروتکل برای کاهش آلودگی هوا در این فصل هستند و دست آوردهایی همچون تعطیلی مدارس، آبپاشی خیابان، تغییر محدوده زوج و فرد و یا حتی لغو مجوزهای طرح ترافیک را هم داشتهاند و بیانصافی است اگر بگوییم تاثیری نداشتهاند!!
به گمان شاید چون تهران سالهاست ۱۰۰ هزار تاکسی فرسوده، ناوگان حملونقل فرسوده، تردد موتورسیکلتهای کاربراتوری، استفاده از بنزین بیکیفیت و فعالیت معادن و کارخانههای صنعتی در داخل شهر و هزاران مشکل از این دست را دارد، باید برای حل آنها دست به دامان زمان شویم؛ شاید که حلشان کند!!!
راستی یادمان نرفته که هر سال تعدادی موتورهای برقی در فصل آلودگی هوا هم رونمایی میشوند که این اقدام جای تقدیر و تشکر دارد اما بهتر نیست که قدری مسئولان دست از رونمایی و مراسم تشریفاتی بردارند و چشممان را به تردد این موتورها باز کنند!؟.
البته هنوز به گفته کارشناسان وطنی، علت افزایش آلودگی هوای تهران مشخص نشده است و به همین دلیل هم اخیرا از کارشناسان چشم بادامی برای تشخص علت آلودگی کمک گرفته ایم که بیایند و علت آن را مشخص کنند.(نه اینکه ندانیم وجود موتور و خودروهای فرسوده، بنزین نامرغوب و توسعه کم حملونقل عمومی مشکل آلودگی هوا است، بلکه میخواهیم آنها قدری تشخیص بدهند و به ما بگویند چی به چی است).
بگذریم؛
سالهاست که عادت کردهایم به جای منتظر ماندن و چشم دوختن به دست مدیران،بگوییم: «باران بیا تا آلودگی هوا را از سر شهروندان تهرانیمان دور کن».
حالا دیگر همه، امیدشان را به بارش الهی بستهاند، شاید هم مسئولانمان دست به دعا شدهاند برای این بارشهای الهی.
جلسه پشت جلسه، گفتوگو، میزگرد، یادداشت و... برای کاهش آلودگی هوا انجام میشود ولی همه دنبال آن هستند که توپ آلودگی هوا را در زمین نهاد و سازمان دیگری بفرستند. سازمان حفاظت از محیطزیست، شهرداری، استانداری، دولت و تمام دستگاههای ذیربط درخصوص آلودگی هوا نقش دارند اما وضعیت امروز ما که به گفته همین مسئولان براثر آلودگی هوا قربانیان در تهران در هر هفته معادل سقوط یک ایرباس ۵۰۰ نفره هستند یا ۱۲ هزار تن آلودگی که روزانه بر سر پایتخت نشینان آوار میشود، مؤید آن است که کاری هنوز انجام نشده است.
ولی اینبار در زمین آلودگی هوا کل تیم، خودی هستند دولت، مجلس و شهرداری همه در یک تیم هستند که امیدواریم توپ را در زمین مردم نیندازند چراکه گل به خودی میشود.
حسن رضایی - فارس