در هفته اخیر قرار گرفتن "خادمی مسجد" در دفترچه ثبتنام کنکور کاردانی جامع علمی کاربردی حاشیهساز شد و عدهای به این موضوع به شدت خندیدند و این رشته را تمسخر کردند؛ اما به نظر آن چیزی که خندهدار است دیر اضافه شدن این رشته به لیست رشتههای دانشگاه است؛ این چند خط با چند روز تاخیر از ماجرا نوشته شد تا موجهای سریالی انتقادی تا حدی فروکش کند.
اغلب کسانی که به مسجد رفتهاند طعم رفتار نادرست خادمین مسجد را چشیدهاند؛ البته آنها هم نیت بدی ندارند؛ هم سالمند هستند و هم آموزشی در زمینه چگونگی برخورد و رفتار با مردم به ویژه قشر کودک و جوان ندیدهاند؛ ندید گرفتن این موضوع که "خیلی از مسائل جزئی همچنان در مساجد حل نشده باقی مانده" چیزی از واقعیت ماجرا کم نمیکند چراکه این موضوع کاملا مشهود است. واقعیت این است که تعداد خادمینی که بلد نیستند با «مسجد بروها» درست رفتار کنند کم نیست؛ از طرفی نمیتوان تاثیر این جمعیت را بر «شلوغی» و یا «خلوتی» مساجد ندید گرفت؛ چرا با این وجود نباید، رشتهای در دانشگاهها باشد تا موضوعات مرتبط با مساجد را آکادمیک به خادمین آموزش دهد؟ به آنها یاد دهد که چگونه میتوان افراد را جذب کرد و یا چگونه باید مابقی وظایف خادمی را انجام داد؛ اصلا به آنها یاد دهند که وظایف یک «خادم» چیست.
سطحی نگاه کردن به این رشته ساده انگاری است چراکه در این رشته میتوان چند واحد روانشناسی، جامعه شناسی و یا حتی تشریفات و هتل داری {برای برگزاری جشنها و مراسمها} گنجانده شود؛ علیرغم مزاحهای مطروحه در شبکههای اجتماعی این رشته میتواند یک رشته تخصصی، پرنکته و کاربردی باشد.
جدا از این نکات این همه هجمه به این رشته عجیب است؛ آنهایی که میگویند "این رشته کاربردی نیست"، پاسخ دهند که چند درصد رشتههای دانشگاههای ایران کاربردی است؟ مگر غیر این است که خیلی از رشتههای دانشگاهی ما اصلا وجود خارجی ندارند و اصطلاحا رشتههای توهمی هستند؛ توهمی و یا گلخانهای از این جهت که نمیتوان از آنچه در مورد آن در دانشگاه گفته شده، در زندگی استفاده کرد؛ سوال دیگر اینکه مگر مباحث متعددی چون «انتگرال» و «دیفرانسیل» و.... که آنقدر وقت دانشآموزان و دانشجویان را تلف کرد در جایی به کار، آمد که به این رشته به بهانه ناکاربردی بودن میتازند؟ به نظر میرسد جنس انتقاد به گنجاندن این رشته در دانشگاهها از جنس انتقاد به سفر مردم به کربلا و مکه و هزینههایی که در دهه محرم میشود باشد؛ انواع و اقسام سفرها (آنتالیا، گرجستان و..) و هزینهها (کنسرت و...) میشود و تا به سفرهایی از جنس سفرهای ذکر شده میرسد برخی میگویند هزینه آنها را به مستضعفین اختصاص دهید؛ در اینجا هم هیچکس به انبوه رشتههای بیکاربرد، کاری ندارد و به این رشته انتقاد میکنند.
نویسنده: احسان گل محمدی