این یک فرض ژورنالیستی است. از عمر استقرار شخص آیت الله رئیسی بیش از چهار ماه و از عمر دولت سیزدهم (زمان استقرار کابینه) بیش از صد روز سپری شده است. فرض کنید دولت رئیسی هنوز بر سر کار نیامده و دولت روحانی در شرایط خاصی تمدید شده است و همچنان به ادامه سیاست های خدماتی – رفاهی خود! در داخل و خارج کشور ادامه می دهد.
با این فرض، وضعیت کشور را می توان به این شرح تصور نمود:
یک: حسن روحانی به سنت مالوف هر روزه خود در صفحه تلویزیون ظاهر شده و همچنان درباره کرونا، برجام و تحریم‌ها با لبخند ملیحی صحبت می کند.
دو: دعوای نمکی - روحانی هنوز ادامه دارد. نمکی از نرسیدن بودجه مقابله با کرونا، چشم انداز مرگ‌های گسترده و جهش های خطرناک کرونا سخن می گوید.
سه: مردم همچنان در صف‌های طویل تزریق واکسن که هر از چند گاهی وارد کشور شده و با ریاضت تمام بین استانها تقسیم می شود به دنبال موثرترین واکسن هستند.
چهار: انتظار مردم برای برای باز شدن گروه سنی آنها در سایت ثبت نام واکسن ادامه دارد تا آنها هم بتوانند در نوبت تزریق دُز اول واکسن کرونا قرار بگیرند.
پنج: دولت های عضو پیمان شانگهای همچنان از پذیرش ایران با نمایندگی دولت غربگرای روحانی در بین خودشان به عنوان عضو رسمی امتناع می کنند.
شش: رئیس جمهور هنوز بین منزل، دفتر سعدآباد و پاستور در رفت و آمد است. همچنان مدیریت کشور ویدئوکنفرانسی است. همچنان هم رئیس جمهور حاضر به حضور در هیچ جمعی نشده است.
هفت: زنگنه، همچنان وزیر نفت است. به عبارت بهتر متهم بزرگ خسارات چند هزار میلیاردی به کشور به عنوان بالاترین مقام نفتی کشور در دفتر وزیر در خیابان طالقانی مستقر است.
هشت: مشاوران آشنای روحانی هنوز در حال توئیت پراکنی و پروژه سازی از هیچ و پوچ هستند تا شاید بتوانند افکار عمومی را حتی برای یک روز از ناکارآمدی های دولت منحرف کنند.
نه: ظریف هنوز دنبال برجام است تا شاید بتواند به خیال خود و با همان دست فرمان غلط و پرخسارت قبلی، کدخدا را به برجام برگرداند و غربی‌ها را در مقابل امتیازات نقدی که دادند وادار به اجرای تعهدات عقب افتاده شان بکند.
ده: و بالاخره مردم رها شده در میان انبوه مشکلات اقتصادی و ناامید از همت و تدبیر مسئولان، دنبال چاره ای هستند تا بتوانند گلیم خودشان را از میان بی خیالی و خنده برخی مسئولان اشرافی از آب بیرون بکشند.
هرچند که نه رئیسی وعده ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات داد و نه ۱۰۰ روز زمان مناسبی برای بازسازی ویرانه های تحویل گرفته شده از روحانی است. اما جنس رفتار و نوع عملکرد رئیس جمهور و تیم همراه ایشان در این مدت کوتاه اتفاقات خوبی را رقم زد که طبق نظرسنجی ها هم تا حد قابل توجهی امید و اعتماد از دست رفته مردم به دولتمردان در حال بازگشت است و هم نوید روزهای خوبی داده می‌شود.
خود حجت الاسلام والمسلمین رئیسی هم در دیدار اخیرشان با بسیجیان نهاد ریاست جمهوری گفتند: «هر روز که می‌گذرد به پیشرفت کشور امیدوارتر می‌شوم»، «فروش نفت بیشتر شده، ارتباطات بهتر شده»، «همه چیزهایی که قبلی‌ها میگفتند نمی‌شود، دارد اتفاق می‌افتد» و «به هیچکس هم در دنیا باج نداده‌ایم».جهان نیوز
نویسنده: هرمز راسخی
با این فرض، وضعیت کشور را می توان به این شرح تصور نمود:
یک: حسن روحانی به سنت مالوف هر روزه خود در صفحه تلویزیون ظاهر شده و همچنان درباره کرونا، برجام و تحریم‌ها با لبخند ملیحی صحبت می کند.
دو: دعوای نمکی - روحانی هنوز ادامه دارد. نمکی از نرسیدن بودجه مقابله با کرونا، چشم انداز مرگ‌های گسترده و جهش های خطرناک کرونا سخن می گوید.
سه: مردم همچنان در صف‌های طویل تزریق واکسن که هر از چند گاهی وارد کشور شده و با ریاضت تمام بین استانها تقسیم می شود به دنبال موثرترین واکسن هستند.
چهار: انتظار مردم برای برای باز شدن گروه سنی آنها در سایت ثبت نام واکسن ادامه دارد تا آنها هم بتوانند در نوبت تزریق دُز اول واکسن کرونا قرار بگیرند.
پنج: دولت های عضو پیمان شانگهای همچنان از پذیرش ایران با نمایندگی دولت غربگرای روحانی در بین خودشان به عنوان عضو رسمی امتناع می کنند.
شش: رئیس جمهور هنوز بین منزل، دفتر سعدآباد و پاستور در رفت و آمد است. همچنان مدیریت کشور ویدئوکنفرانسی است. همچنان هم رئیس جمهور حاضر به حضور در هیچ جمعی نشده است.
هفت: زنگنه، همچنان وزیر نفت است. به عبارت بهتر متهم بزرگ خسارات چند هزار میلیاردی به کشور به عنوان بالاترین مقام نفتی کشور در دفتر وزیر در خیابان طالقانی مستقر است.
هشت: مشاوران آشنای روحانی هنوز در حال توئیت پراکنی و پروژه سازی از هیچ و پوچ هستند تا شاید بتوانند افکار عمومی را حتی برای یک روز از ناکارآمدی های دولت منحرف کنند.
نه: ظریف هنوز دنبال برجام است تا شاید بتواند به خیال خود و با همان دست فرمان غلط و پرخسارت قبلی، کدخدا را به برجام برگرداند و غربی‌ها را در مقابل امتیازات نقدی که دادند وادار به اجرای تعهدات عقب افتاده شان بکند.
ده: و بالاخره مردم رها شده در میان انبوه مشکلات اقتصادی و ناامید از همت و تدبیر مسئولان، دنبال چاره ای هستند تا بتوانند گلیم خودشان را از میان بی خیالی و خنده برخی مسئولان اشرافی از آب بیرون بکشند.
هرچند که نه رئیسی وعده ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات داد و نه ۱۰۰ روز زمان مناسبی برای بازسازی ویرانه های تحویل گرفته شده از روحانی است. اما جنس رفتار و نوع عملکرد رئیس جمهور و تیم همراه ایشان در این مدت کوتاه اتفاقات خوبی را رقم زد که طبق نظرسنجی ها هم تا حد قابل توجهی امید و اعتماد از دست رفته مردم به دولتمردان در حال بازگشت است و هم نوید روزهای خوبی داده می‌شود.
خود حجت الاسلام والمسلمین رئیسی هم در دیدار اخیرشان با بسیجیان نهاد ریاست جمهوری گفتند: «هر روز که می‌گذرد به پیشرفت کشور امیدوارتر می‌شوم»، «فروش نفت بیشتر شده، ارتباطات بهتر شده»، «همه چیزهایی که قبلی‌ها میگفتند نمی‌شود، دارد اتفاق می‌افتد» و «به هیچکس هم در دنیا باج نداده‌ایم».جهان نیوز
نویسنده: هرمز راسخی