چهل روز است که از زمان ریختن پلاسکو سپری شده چهل روز که هر لحظه آن میتواند درسی برای آیندگان و مسئولان داشته باشد، از وعده و وعیدهایی درباره سکونت مغازهداران و وامهای طویلالمدت و... که عملی نشدنشان نشان از تصمیمات هیجانی و آنی و بیمنطقی میدهد که باید برای آینده اصلاح شود تا تخریب رقیب به واسطه آوارهای پلاسکو.
کم نبود موضعگیریها و اظهارنظراتی که در حین حادثه رخ داد تا رهبر معظم انقلاب تذکر دهند و در نهایت باز بعد از حادثه انگشت اتهام بود که به سوی مسئولان و جناحهای مختلف نشانه میرفت و آنچه اندوه مردم را چند برابر میکرد نبود دلسوزی پشت این جریانات و استفاده ابزاری از اتفاقی دردناک برای نشان دادن ضعفهای رقیب نزدیک انتخابات بود.
چهل روز است پلاسکو کلید واژهای شده برای اظهارات سیاسی، چهل روز است یکی از نخالههای سرطانزا و دیگری از قصور فلان مدیر مینویسد بیآنکه یکی دلسوزانه دنبال راهحل تکرار نشدنش باشد. در این چهل روز اتفاقات دیگری از جمله به شماره افتادن نفس مردم خوزستان، سیل در سیستان و بلوچستان و کرمان هم رخ داد اما کسی نه از خانههایی که بدون کارشناسی در مسیر آب ساخته شده بودند گلایه کرد نه کسی از ناکارآمدی سیاستهای محیطزیست انتقاد کرد.
چهل روز است پایتختنشینان با زل زدن به جای خالی پلاسکو جاهای خالی زیادی را در بین مسئولان کشور به یاد میآورند، جاهای خالیای که اگر مسئولان به آن فکر کنند و در رفع این نقیصهها بکوشند خیلی سریعتر از حد تصور کشور را به موفقیتهای چشمگیری در همه زمینهها میرساند موفقیتهایی که غرور و افتخار آن برای تکتک مسئولان و مردم میماند. اگر اندکی گذشت، اگر کمی سعهصدر، اگر کمی واقعنگری و انتقاد به دور از سیاسیکاری را جایگزین برخی تعصبات خشک کرده و به جای تعصب روی جناح، روی منافع ملی و دین تعصب داشته باشیم همه چیز بهتر میشود.
مائده شیرپور