براساس اعلام نظر کارشناسان و طبق آمار بانک مرکزی؛ سرانه مصرف پوشاک ۳ الی ۴ درصد مصرف خانوار در سال است و گفته میشود که بازار صنعت پوشاک بین ۱۴تا ۱۵ میلیارد دلار ارزش دارد که از این میزان حداکثر طبق نظر انجمن نساجی و پوشاک؛ تعداد شاغلین صنعت پوشاک حدود ۵۰۰هزار نفر است. براساس آمار موجود با این میزان نیروی کار حدود ۴۰درصد صنعت پوشاک کشور را تولید میشود که این رقم حکایت از آن دارد که ۶۰ درصد بازار خالی است و این مهم از جمله دلایل شکلگیری قاچاق پوشاک است.
این منتقدان همچنین با مقایسه آماری میان وضعیت تولیدکنندگان پوشاک در ترکیه و ایران این مساله را مطرح میکنند که صنعت پوساک کشور از کمبود تولید رنج میبرد. به گفته این افراد؛ ترکیه هم مانند ایران ۸۰ میلیون جمعیت دارد و در ترکیه حدود ۲میلیون نفر شاغل در این صنعت مشغول هستند، اما در صنعت پوشاک ایران تنها ۵۰۰ هزار نفر شاغل هستند. با این وجود اگر طبق آمارها فقط محاسبات در نظر گرفته شود و این ۵۰۰ هزار نفر حتی اگر با بیشترین ظرفیت هم کار کنند، تنها میتوانند حدود ۴۰ درصد نیاز ۸۰ میلیون ایرانی را تأمین کنند و این نشاناز آن داردکه صنعت پوشاک ایران کمبود تولید دارد تا قاچاق پوشاک در کشور این کمبود را جبران میکند.
قاچاق ۸ میلیارد دلاری پوشاک
مدیر طرح ملی تکاپو از قاچاق ۸ میلیارد دلاری پوشاک خبر داد و گفت: در حالی تنها ۵۰۰ هزار نفر در این صنعت مشغول به کار هستند که با افزایش تولید پوشاک حدود ۱ میلیون شغل میتوان ایجاد کرد.
رضا تازیکی درباره تأثیر مخرب قاچاق بر تولید داخلی پوشاک گفت: آماری که از سوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا اعلام میشود با آمارهای پوشاک در داخل کشور همخوانی ندارد. وی با بیان اینکه "متأسفانه در کشور مشکل طراحی لباس داریم" گفت: در حال حاضر در کشور ۱۰ شرکت طراحی پوشاک بیشتر نداریم. تمام شرکتها کپیکاری و از طرحهای اینترنتی استفاده میکنند. در حوزه طراحی پوشاک ایرانی حرفی برای گفتن ندارد.
به گفته وی از لحاظ فنی توان تولید را دارد اما از نظر قیمت تمام شده نمیتوانیم قابل رقابت باشیم، چراکه سودهایی در حوزه تولید وجود دارد که در بازار جهانی هیچکس با این میزان سود و قیمت فعالیت نمیکند. تازیکی بیان کرد: در صورتی که تولید افزایش پیدا نکند و صرفاً مانع از قاچاق کالا شویم، هیچ کاری برای اشتغال انجام ندادهایم.
احتکار و گرانی پوشاک نداریم
رئیس اتحادیه پوشاک از ورود و توسعه کالای وارداتی در صنعت پوشاک انتقاد کرد و گفت در این زمینه افزایش قیمت جایی ندارد و امکان احتکار نیست اما با تخلفات به صورت جدی برخورد میکنیم.
ابوالقاسم شیرازی گفت : آنقدر پوشاک در بازار وجود دارد و از کالاهای وارداتی اشغال شده است که دیگر فضای رقابتی اجازه نمیدهد افزایش قیمت داشته باشیم. هم اکنون قیمتها پایین است و اگر گردش کار افزایش پیدا کند خود به خود در کاهش قیمت نیز اثرگذار است.
رئیس اتحادیه پوشاک ادامه داد: اگر تولیدات داخلی ایران از نظر قیمت تمام شده دارای مزیت نسبی نباشد، نمیتوان به این هدف به صورت کامل دست یافت. راهکار این است که هزینههای سرباری مانند مالیات و عوارض حق بیمه و... که در اختیار دولت است باید برای تولیدکننده متفاوت باشد؛ بنابراین دولت برای آن باید تدبیری بیندیشد تا در حوزه تولید و خدمات استفاده از کالای ایرانی صرفه اقتصادی داشته باشد و تولیدکنندگان بتوانند رقابت سالم داشته باشند.
سود بانکی ۹۰۰ میلیونی
یک تولیدکننده پوشاک با بیان اینکه مسئولین فقط حرف فروش دلار ۴۲۰۰ تومانی به تولیدکنندگان را مطرح میکنند، گفت: مجبور شدم برای تأمین هزینههای کارخانه دو ملک را بفروشم و و الان زیر بار ۹۰۰ میلیون تومان سود بانکی هستم.
فاطمه پازوکی با اشاره به اینکه عدم تولید مواد اولیه در داخل باعث شده تا تمام نیاز خود را از محل واردات تأمین کنیم، اظهار داشت: من اعتقاد جدی به حمایت و خرید از کالای ایرانی دارم اما وقتی مواد مورد نیاز من در داخل تأمین نمیشود مجبورم آن را وارد کنم. وی گفت: به نظر میرسد تولیدکننده ایرانی با وجود همه این مشکلات پوست کلفتی دارد که هنوز از بازار خارج نشده است ولی باید بگویم تشدید مشکلات نمنم تولیدکننده ایرانی را مجبور به ترک بازار میکند.
این تولیدکننده پوشاک با اعلام اینکه هر ساله هیچ حمایتی از تولیدکننده داخلی نشده و در کنار آن حجم قاچاق پوشاک افزایش پیدا میکند اظهار داشت: اگر بخواهم پارچه مورد نیاز خود را از بازار خودمان تأمین کنم باید از پارچههای بیکیفیت چینی استفاده کنم.
افزایش قاچاق پوشاک
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه قرارداد تعرفه ترجیحی ایران و ترکیه تنها منجر به فروش راحتتر گاز به این کشور شد، گفت: تولیدکنندگان ایرانی از این قرارداد متضرر شدند.
اسدالله عسگراولادی گفت: قرارداد تعرفه ترجیحی که میان ایران و ترکیه منعقد شده آسیبهای جدی به صنایع کوچک و متوسط کشور وارد کرده است؛ بر این اساس موافق انعقاد و اجرای این قرارداد نیست؛ زیرا این قرارداد به کمک تولیدکنندگان ترکیه آمده و تولیدکنندگان ایرانی زیان انعقاد این قرارداد را میپردازند.
وی ادامه داد: به عقیده من با انعقاد این قرارداد، میزان قاچاق کالا از ترکیه به ایران افزایش یافته است. به نحوی که انعقاد قرارداد تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه فقط موجب شد تا دولت، راحت تر گاز ایران را به ترکها بفروشد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: انعقاد قراردادی که به زیان بخش تولید است، راهکاری برای مبارزه با قاچاق کالا محسوب نمیشود؛ زیرا متاسفانه ما شاهد سرازیر شدن کالای قاچاق از مرزها به کشور هستیم.