غروب مجلس دهم که رسید، بیش از هرچیز اهمال و کم کاری در آن دوره نمایان بود تا آنجا که به هنگامه تایید صلاحیتها، شورای نگهبان بسیاری از نمایندگان این مجلس را بی صلاحیت اعلام کرد .
از سوی دیگر نتایج مجلس یازدهم با اکثریت اصولگرا نشان داد که مردم به دنبال روزگار مجلس انقلابی با مدیریت جهادی هستند. مجلسی که با دیگر مجالس متفاوت باشد و از آن رایحه روزهای ابتدای انقلاب و رفتار انقلابی و خدمت بهمشام برسد. در این میان یکی از دلایل انتخاب برخی از نمایندگان نیز تاکید آنها بر اصول انقلاب بود و همین اصل بود که مردم آنها را انتخاب کردند.
از این رو به نظر می رسد که مجلس یازدهم بایستی تفاوتی ویژه با مجالس پیشین و بخصوص مجلس دهم داشته باشد و نمایندگان آن هم رفتار و اخلاق انقلابی داشته باشند، تا بتوانند انتظارات بحق مردم را در مجلس برآورده کنند و با استفاده از اختیارات قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس ضمن برطرف کردن دغدغهها و مشکلات مردم، جایگاه مجلس را به رأس امور بازگردانند .
آزمونی برای شفافیت
با این حال این روزها اخباری از مجلس به گوش می رسد که می تواند رویکرد تازه مجلس را زیر سوال ببرد و موجب شود تا برخی آن را با ادوار گذشته مقایسه کنند و دست به تخریب مجلس بزنند. یکی از این اخبار اظهارات حسین جلالی، نماینده رفسنجان و انار بود که گفت : «اولین حقوق نمایندگی ۱۱ میلیون تومان؛ به علاوه ۲۰۰ میلیون تومان بابت مسکن و ۲۰ میلیون تومان هم برای سایر هزینهها به حساب ما واریز شد.» مسلم است که دریافتی ۲۳۱ میلیونی توجه مردم را به خود جلب می کند. آن هم زمانی که کرونا نفس مردم را تنگ کرده و گرانی اجناس و مسکن، حقوقهای عقب افتاده، کارگران بی کار، زنان سرپرست خانوار و بازنشستگان باعث شده در تنگی معیشت به سر ببرند. تا اینجای کار یک مسئله و در جای دیگر هم وقتی فیش حقوقی ماهانه نمایندگان مجلس در سال گذشته را که ۹ میلیون و ۲۸۰ هزار تومان بود با امسال که به ۱۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان رسیده مقایسه میکنیم ، این سوال برای مردم پیش می آید که واریز ۲۳۱ میلیون تومانی از کجا آمده است که موجب رنجش خاطر افکار عمومی شده است. این بخش به دریافتی های دیگر تحتعنوان هزینه ایاب و ذهاب، استخدام منشی، اجاره دفتر، اجاره منزل در تهران و قبض موبایل پرداخت میشود. حدوداً هر نماینده برای استخدام سه نیروی کار ۹ میلیون تومان، برای پرداخت هزینه دفاتر نیز ماهانه سه میلیون تومان، برای ایاب و ذهاب دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و برای پرداخت قبض موبایل ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان دریافت می کند. با این حال هنوز رقم به ۲۳۰ میلیون تومان نرسیده است اما ارقام دیگری هم وجود دارد، از جمله اینکه نمایندگان برای اقامت در تهران هم اجاره ماهانه پنج میلیون تومانی دریافت میکنند حتی نمایندگانی که در تهران ساکن هستند. به این پرداختها، یک دستگاه خودروی پژوپارس و همچنین سهمیه بنزینی که در اختیار تمام نمایندگان برای رفت و آمد قرار داده شده بود نیز اضافه میشود. همه اینها به کنار این ۲۰۰ میلیون تومان ودیعه مسکن در این میان بیش از هرچیز خودنمایی می کند.
سوال اینجاست مگر نمایندگان مجلس یازدهم " پویش نه به ودیعه مسکن " را راه اندازی نکردند؟ چرا نمایندگان باید به جز حقوق نمایندگی از چنین امکاناتی برخوردار باشند؟ نمایندگان مجلس مانند سایر آحاد مردم در برابر خدمتی که می کنند دریافتی هم دارند ، بنابراین چه نیاز است که حتی نمایندگانی که در تهران ساکن هستند از چنین مزایایی برخودار باشند. مردم انتظار ندارند که نمایندگانشان با اتوبوس و مترو جابجا شوند که البته اگر جابجا هم بشوند مناسب تر است اما سوال اینجاست پرداخت هزینه ۲۰ میلیون تومانی برای دفتر و منشی و ماشین و راننده برای نماینده انقلابی چه محلی از اعراب دارد. مردم می پرسند نمایندهای که ۲۰۰ میلیون پول مسکن می گیرد آیا دغدغه مسکن برای مردم دارد؟
مردم این تسهیلات را با تسهیلات مسکن یا وام ازدواج جوانان، وام ضروری بازنشستگان و مستمری بگیران مقایسه میکنند و این سوال برای آنها ایجاد میشود که چه اشکالی دارد نمایندگانی که با رأی همین افراد به مجلس راه یافته اند در کنار مردم دردشان را احساس کنند؟ نماینده انقلابی باید در عمل انقلابی بودن خود را نشان دهد و به عنوان نماینده و وکیل مردم حداقل مانند اکثریت مردم کشور نه فقرا، زندگی کند و نشان دهد که به درد و رنج مردم واقف است. نماینده انقلابی باید انقلابی بیندیشد و رفتار کند و لیبرال مسلک و عافیتطلب نباشد. همواره در فرمایشهای رهبر معظم انقلاب بر ساده زیستی و دوری از اشرافی گری مسئولان تأکید شده و ایشان در بیانات خود یکی از مهمترین شاخصههای نماینده انقلابی را روحیه خدمت گذاری و یک جنس بودن با ملت عنوان کردهاند. از جمله ایشان در اولین دیداری که با نمایندگان منتخب مجلس هفتم داشتند، به آنها توصیه کردند: « نماینده مردم باید نماینده توده مردم باشد؛ بهخصوص نماینده کسانی باشد که به حضور نمایندهشان در سطوح تصمیمگیری و تصمیمسازی کشور بیشتر نیاز دارند؛ آنهایی که دستشان به جایی نمیرسد و محرومیت بیشتری را دارند.» مردم از نمایندگان مجلس یازدهم انتظار دارند که حتی اگر از تمکن مالی برخوردار هستند ، متواضع برخورد کنند و بنابه فرمایش مقام معظم رهبری آنچنان زیر توهمات مربوط به توسعه، محو و مات نشوند که از یاد قشرهای مظلوم و ضعیف غافل بماند.
درایت نماینده انقلابی
از سوی دیگر یکی از شاخصههای نماینده انقلابی درایت، حوصله و ادب آنها در رفتار است تا به قول شهید بهشتی(ره) نه سیاست باز اما سیاست کارباشد.
نمایندگان مجلس یازدهم باید بدانند که اگر نسبت به آینده کشور دلسوز هستند باید در رویکردهای مجلس تغییرات زیادی داشته و دست به خانه تکانی بزنند.
مردم انتظار دارند که نمایندگان آنان با بصیرت بوده با نهایت دقت تمامی مسائل را رصد و از فهم و درک قوی برخودار باشند. انتظار مردم این است که نماینده مجلس ساده اندیش، احساسی، تندرو و افراطی نباشد و ملاک رفتار خود را اعتدال و حقیقت قرار دهد.
هنگامه تدبیر
در این میان رفتارهای برخی نمایندگان موجب میشود که انتقادات مثبت دیگر نمایندگان شنیده نشود و راه برای تخریب اصولگرایان هموار شود. یکی از موارد، داد و فریادهای برخی نمایندگان مجلس بههنگام سخنرانی وزیر خارجه و قطع چندینباره سخنان او بود. اگر چه ظریف تلاش میکرد تا برجام را که مورد انتقاد بسیاری از مردم و کارشناسان قرار دارد به عنوان یک رویکرد درست و سندی تاریخی برای مردم و کشور نشان دهد، اما رفتار برخی از نمایندگان موجب شد تا نه تنها حقانیت انتقادات نمایندگان مشخص نشود بلکه برای آقای ظریف زمینهای برای مظلوم نمایی ایجاد شود.
همه می دانیم که رویکرد دولت روحانی و تیم سیاست خارجی او، درک اشتباه از ماهیت دشمنی آمریکا علیه ایران و نادیده گرفتن ظرفیت و قابلیتهای کشور موجب شد تا استراتژی غلط برجامی تدوین شود و در نتیجه شرایط و فشارهای فعلی برای مردم و کشور حاصل شود.
اما آیا توهین کردن به وزیر خارجه و متهم نمودن او به خیانت میتواند مسیردرستی را برای برون رفت از این وضعیت فراهم کند و باری از مشکلات مردم بردارد؟ یا اینکه فقط کمک می کند تا کلیت مجلس زیر سوال برود و امید مردم به مجلس انقلابی تبدیل به یأس شود.
نمایندگان تجربه دیگران را تکرار نکنند
در نهایت مردم باید نمایندگان انقلابی را از جنس خود بدانند و مردمی بودن فقط رفتن به حوزه انتخابیه و شعار و نطق کردن نیست. شکی نیست که نماینده باید با مردم ملاقات کند و به حوزه انتخابیه خود سربزند اما این تنها مردمی بودن محسوب نمی شود. مردم میخواهند تقید به ولایت را نه تنها در تظاهر زبانی بلکه در مقام عمل از نمایندگان ببینند. معیار انتخاب وکیل شایسته بارها و بارها از سوی امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب مطرح شده است. امام در اینباره، شهید مدرس را الگوی نمایندگی ملت ایران برای همه زمانها اعلام میکنند و انتظار دارند نماینده اگر لازم باشد، حتی یک تنه در مقام دفاع از حق با شجاعت ایستادگی کند. مقام معظم رهبری نیز در اینباره میفرمایند: « دنبال آدمهای مؤمن و شجاع و انقلابی و کسانی که بتوانند قدرت این ملت را- که در سایه ارزشهای انقلابی است- حفظ کنند، باشید؛ کسانی که وقتی قوانینی میگذارند و موضعی میگیرند و نطقی میکنند، همه در این جهت باشد.»
مجلس یازدهم در نظر داشته باشد که هم زیر ذره بین مردم و هم ذره بین منتقدان قرار دارد و اگر کارنامه درستی از خود به جای نگذارد ، راه را برای تصدی انقلابیون در دیگر مناصب و انتخابات آینده ریاست جمهوری دشوار می کند.
نویسنده: کتایون مافی