بر خلاف انتقاد رئیس فراکسیون امید بر نداشتن اختلاف اصلاحطلبان بر سر شهرداری تهران، هنوز هم صدای سهم خواهیهای شخصی برای انتخاب آینده مدیریت شهری در رسانهها میپیچد!
سال ۷۷ بود که کلید اولین شورای اسلامی شهر تهران زده شد. شورای شهری که عمرش به چهار سال نکشید و توسط همحزبیهایش در وزارت کشور به کل منحل شد. آن سال که به تعبیر یک روزنامه اصلاحطلب، خودکشی سیاسی خوانده شده، در دولت اصلاحات و در زمان محمد خاتمی بود که اعضای یکپارچهاش هم اصلاحطلب بودند و هم حامی دولت.
دعواها بر سر انتخاب شهردار بود و عملکردشان در مدیریت شهری. اختلافاتشان به تغییر ۳ شهردار ختم شد. ۳ شهرداری که در مدت زمان کم مدیریتشان در فضای شهری، نتوانسته بودند رضایت حداکثری اعضای شورای شهر را کسب کنند.
این عزل و نصبهای ۳ ساله شورای شهریان به آنجا رسید که فقط ۳ ماه باقی مانده به انتخابات دومین شورای شهر، وزارت کشور رأی به انحلال آن داد و تمامی گمانهزنیها را برای چرایی تغییرات شهرداری به پایان رساند.
حالا بعد از گذشت ۴ دوره از شورای شهر تهران، باز هم با لیست یکپارچهای روبهرو هستیم که اختلافاتشان بر سر انتخاب شهردار تهران، قبل از آغاز فعالیت رسمیشان در شورای شهر، رنگ و بوی حزبی و جناحی به خود گرفته است.
یادآور خاطرات اولین شورای شهر تهران
شهرداري تهران سازماني عمومي است كه داراي اختيارات و قدرت بسياري در حوزه مديريت شهري است و با امكانات رسانه اي، زيرساختي و فرهنگي و اجتماعي كه در اختيار دارد میتواند در حوزه هاي سياسي نيز تاثيرگذار باشد. به همين خاطر است که جريان پیروز در انتخابات شورای شهر تهران، به اين راحتي حاضر نيست بر سر اين پست با ديگران به تعامل بپردازد.
در همین راستا فشارها از بيرون آغاز شده و لابي گري هاي بي اماني ميان دولتمردان و زعماي اصلاحطلب در جريان است تا شهرداري انتخاب شود كه در راستاي منافع دولت دوازدهم نيز قرار گيرد.
با وجود تركيب یک دست شورای پنجم، وجود نمايندگان وابسته به كارگزاران و حزب اتحاد ملت، تركيب ناهمگوني را به نمايش میگذارد كه حاشيه هاي آن از چند روز گذشته آغاز شده است. حاشیههایی که اولین بروزش در انتخاب شهردار تهران نمود پیدا کرده و بیشتر از هر چیز یادآور خاطرات اولین شورای شهر تهران است.
رنگ و بوی اختلافات حزبی میشود
«لازم است که به سمتی نرویم که موضوع انتخاب شهردار از ابتدا باعث اختلاف بین اعضای شورای شهر شود و باید اجازه دهیم اعضای شورا در فضای آرام و سالم این موضوع را بررسی کنند و دلیلی ندارد از پیش فرضیاتی مطرح کنیم که باعث رد و بدل شدن حرفهایی شود که نگاه اختلافگرایانه را موجب شود.» این را محسن هاشمی، خطاب به اعضای پنجمین دوره انتخابات شورای شهر تهران میگوید. صحبتهایی که به نظر میرسد بیشتر گریز از حاشیههای رسانهای این روزهای خبری باشد.
در کنار صحبتهایی که برای شهردار شدن محسن هاشمی از حزب کارگزاران در خبرها پیچیده است، محسن رهامی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان معتقد است: «در حال حاضر هاشمی یکی از گزینههای شهرداری است و با این پشتوانه که بیشترین رای را در شورای شهر آورده است، عقبه خانوادگی و سیاسی، تجربه مدیریت مترو گزینه مناسبی برای شهرداری است اما، از آنجا که اعضای لیست امید با امضای میثاق نامه تعهد دادهاند که عضویت شورا را ترک نکنند بهتر است ایشان هم پایبند به این تعهد بماند. من در جریان نیستم آقای هاشمی میثاقنامه را امضا کرده است یا نه اما، مهم تعهد کلی است. مهم این است که رعایت این میثاقنامه اخلاقی است.»
هر چند در کنار این نظر، علي صوفي، عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان، حضور هاشمي را در شهرداري خطرناك نمي داند و معتقد است: «حضور مجدد چمران در شورای شهر بدون پشتوانه اصولگرایی، فردی و غیر تشکیلاتیست. رفتن هاشمی به شهرداری مشکلی برای مقاصد اصلاحطلبان ایجاد نمیکند.»
و این یعنی آغازی برای اختلافات حزبی بر سر شهرداری تهران. اختلافی که بیم آن میرود شهرداری تهران بعد از چند سال که در گردونه پیشرفت قرار گرفته است، چند سالی بیتحرک باقی بماند و یا به عقب بازگردد.(جهاننیوز)