پس از سخنان پنج‌شنبه رهبر انقلاب درباره حجاب بانوان، همان طور كه انتظار داشتم پيام هاي متفاوت و بعضا حمله‌های مستقيم به من آغاز شده است. اعتراف مي كنم كه ديدگاه صريح رهبر انقلاب در اين موضوع، چنان كه امروز بيان شد، براي من تازگي نداشت.
چندماه قبل پيام ايشان به من منتقل شد و به صورت شفاف موضعشان در باره مسأله -الزام اجتماعي و قانوني حجاب- مطرح گرديد. همان موقع به دوست بزرگواري از مسئولان دفتر رهبري كه حامل اين پيام بود عرض كردم كه اين موضع من از سر انفعال و جوزدگي نيست و طبيعتا حاصل چندسال فكر عميق و تأمل دقيق و مشاهده اجتماعي و مشورت با خبرگان و كارشناسان به راحتي تغيير نمي كند و از همين رو فهم من همچنان همين است، ولي نظر رهبري را فصل الخطاب مي دانم و دستور رهبر بزرگوار را اطاعت مي كنم.
ما در عرصه فكر و فهم، صغير و تابع نيستيم و از اين رو مراجع تقليد و عالمان دين از جمله رهبر بزرگوار انقلاب نمي توانند در فهم و ديدگاه و شناخت و تشخيص ما تصرف كنند، اما در همان حال در ساحت عمل مقلد و تابع و مطيع و پيرو هستيم.
امروز هم موضع من پس از سخنان صريح و قاطع رهبر انقلاب همان است. تلقي من - كه البته مي تواند نادرست هم باشد- اين بوده و هست كه سياست هاي عملي جمهوري اسلامي در حوزه حجاب تاكنون خطا بوده و به نتيجه اي نرسيده است و اين فهم من با سخنان رهبر انقلاب تغيير نكرده و نمي كند.
اما عمل من چه به عنوان يك مقلد نسبت به مرجع تقليدم -كه ايشان هستند- و چه به عنوان يك شهروند كاملا معتقد به ولايت فقيه نسبت به ايشان، اطاعت و تسليم محض است.
از همان روز كه پيام ايشان به من رسيد نه ديگر در اين موضوع سخني گفتم و نه چيزي نوشتم، و عليرغم مراجعات فراوان از رسانه ها و نهادهاي علمي براي ميزگرد و مصاحبه و سخنراني با جديت سكوت كردم تا حدي كه جلد سوم كتاب خود در موضوع حجاب با نام "زن بدحجاب، مرد بد حساب" را با اين كه آماده چاپ بود منتشر نساختم.
فكر مي كنم اقتضاي تربيت انقلاب و نياز جمهوري اسلامي، شهرونداني است كه آزادانه بينديشند و آگاهانه تشخيص دهند و در فهم و درك و دانش و انديشه تابع و پيرو نباشند، اما در عين حال بدون تعارف و بدون ترس و تظاهر در مقابل موضع ولي خود مطيع و تسليم شوند.
اينك نيز، نه آن حريت و آزادگي را از گروهي متحجر و متظاهر پنهان مي كنم و نه از اين تسليم و اطاعت در برابر جماعت روشنفكرنماي غير انقلابي خجالت مي كشم.
تا امروز بر اين عهد بوده ام كه خوب فكر كنم و درست بفهمم و جز راست نگويم و بر اساس تشخيص خود عمل كنم و در عين حال براي مصالح عالي تر و اهداف والاتري چون حفظ نظام و حراست از كيان انقلاب مطيع محض رهبر انقلاب باشم.
اين حقيقت را بارها گفته ام و بر اين عهد باقي مانده ام، آخرينش چهار روز پيش كه بعد از نماز ظهر و عصر به حضورشان رسيدم و نكته اي قديم را مجددا به محضر لطف و محبتشان يادآوري و تأكيد كردم.
آنچه در اين سالها فهميده و با صداقت و صراحت و از موضع دلسوزي نسبت به ايران و اسلام و از سر خير خواهي براي مردم و انقلاب گفته و نوشته ام با هيچ تعارف و ملاحظه اي كنار نمي گذارم.
هر چند كه نظر كارشناسي و تشخيص رهبر انقلاب را قطعا از تشخيص و نظر كارشناسي خود بالاتر مي دانم و به مصداق " آنچه در آينه جوان بيند، پير در خشت خام آن بيند" معتقدم آنچه من در آينه متن جامعه و گفتگوي روزمره با جوانان دريافته ام، قطعا ايشان در خشت خام بررسي هاي عميق تر و دورانديشانه خود ديده اند. اما اين ملاحظه و ترس را ندارم كه به خاطر سخنان ايشان از فهم خود بگذرم و با دست خود صداقت و حسن نيتم در تمام اين سالها را كه برايش هزينه هاي بسيار سنگين داده ام زير سؤال ببرم.
اتفاقا من در تمام اين سالها معتقد بوده ام كه چنين موضعي از سوي روحانيت و حوزه هاي علميه خنثى كننده توطئه دشمن است و تحولات پيچيده اجتماعي و تغييرات شگفت نسلي در سالهاي آينده روندي حساب شده براي موضعگيري جريان ديني و حوزوي مي طلبد.
اين صداقت و صراحت را تا پايان عمر بر منفعت طلبي ها و چاپلوسي هاي برخي نفاق ورزان و رياكاران ترجيح مي دهم و دوست دارم همچنان همان دلباخته و دلبسته قديم و سرباز وفادار حضرت آيت الله سيدعلي خامنه اي بمانم، اما نه در جايگاه تعارف و شعار بلكه در منطقه عمليات جنگ نرم و ميدان واقعي مبارزه با شبيخون فرهنگي.
روزگار خواهد گذشت و كساني كه زمزمه "يُملّك في دولتكم و يُمكّن في أيامكم" دارند مي توانند به مدد الهي فشارهاي گذراي اجتماعي و رسانه اي را تحمل كنند و پيش روند تا روزي كه پرده ها كنار رود و صداقت ها و راستي ها در ميزان محاسبه الهي سنجيده شود. 

^{حجت الاسلام محمدرضا زائری - کارشناس فرهنگ و رسانه}