اندیشکده آمریکایی «کارنگی» در گزارشی با اشاره به تغییرات در مناسبات نظام جهانی بخصوص پس از پاندمی کووید-۱۹ نوشت که در دوران نوین، اولویتهای آمریکا قابل اعمال و اجرا در دنیا نیست و واشنگتن مجبور به عقبنشینی از آنها است.
آرون دیوید میلر در مقالهای با عنوان «آمریکا و بینظمی نوین جهانی: عقبنشینی از اولویتها» که در وبسایت این اندیشکده منتشر شد، نوشت: در فیلم کلاسیک ۱۹۵۱ با عنوان روزی که زمین همچنان ایستاده The Day The Earth Stood Still یک موجود فرازمینی به شکل انسان وارد کره خاکی می شود در حالی که روبات فلزی بزرگی وی را همراهی میکند به زمینیان اینگونه اولتیماتوم میدهد: روشهای جنگ طلبانه خود را تغییر دهید یا نابود شوید. این فیلم در پایان رهبران جهان را نشان میدهد که باید راهشان را انتخاب کنند. خوب است تصور کنیم که ویروس سخت و بیرحم کرونا که بدترین تهدید برای بهداشت و سلامت عمومی در صد سال گذشته است، همچون تهاجم فرازمینیها منجر به کاهش رقابتهای بینالمللی و افزایش همکاریها شود.
نویسنده این مقاله با ذکر این که بعید است این امر اتفاق بیفتد، نوشت: در عوض الگوی اصلی روابط بینالملل بعید است به الگوی بهتری تغییر کند. این پاندمی (بیماری عالمگیر) به عوض تغییر شکل دنیا ممکن است روندهایی که از قبل وجود داشتهاند را تعمیق کرده و آنها را به سمت رقابتهای بیشتر حرکت داده و فضای بینالملل را از حالت جهانی شده دور کند و فضایی ایجاد کند که در آن قدرتهای بزرگ و کوچک به جای این که همکاری داشته باشند، در تقابل با هم قرار میگیرند.
در این مقاله با اشاره به وضعیت آمریکا در این فضا، نوشت: مهم نیست چه کسی در سال ۲۰۲۱ رئیس جمهوری آمریکا است. آمریکا با دنیایی بیرحم و فراموش نشدنی مواجه خواهد بود... معنی این وضعیت شکل رهبری آمریکا در خارج از کشور را نیز بطور اساسی متفاوت میسازد.
نویسنده این مقاله پیشبینی میکند که ریاست جو بایدن ممکن است در ترمیم وجهه آمریکا، احیای رابطه با همپیمانان و هدایت آمریکا در اموری مانند تغییرات آبوهوایی و سلامت جهانی موفق باشد اما اولویتهایی که آمریکا در داخل دارد در کنار حضور بازیگران منطقهای و جهانی که در حفاظت از فضای خود مصمم هستند در کنار مناقشات جهانی، دست آمریکا را در دنیایی که مخالف با اولویتهای آمریکا است، بسته نگه میدارد. در این مسیر چین و روسیه قرار دارند و تا زمانی که آمریکا و این دو کشور تغییرات اساسی در سیاست خود در سال ۲۰۲۰ نشان ندهد، دولت بایدن نیز احتمالا روابط خصمانهای با هر دو رقیب راهبردی خواهد داشت.