آمریکا در حالی با ادعای حقوق بشر به دخالت در امور کشورها می‌پردازد که هر روز ابعاد جدیدی از واقعیت حقوق بشر در این کشور برملا می‌شود چنانکه در جدیدترین این موارد گزارش‌ها از مرگ زندانیان سیاه پوستان به دلیل تحریم آمریکا حکایت دارد.
تریل توماس ۳۸ ساله در پی هفت روز محرومیت تحمیلی از دسترسی به آب در تاریخ ۲۴ آوریل ۲۰۱۶ (۵ اردیبهشت ۱۳۹۵) براثر از دست دادن آب بدن خود در سلولش در زندان ناحیه میلواکی از بین رفت.
رأی هیئت‌منصفه در پی شش روز جلسۀ استماع شهادت شهود در روند دادرسی صادر شد. پس از صدور حکم هیئت‌ منصفه، کرت بنتلی، معاون دادستان ناحیه، گفت که «این اولین بار نیست که چنین اتفاقی افتاده است. این یک جریان مسبوق به سابقه است.»توماس در تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۱۶ (۲۶ فروردین ۱۳۹۵) دستگیر شد. خانوادۀ وی در دادخواست خود آورده‌اند که متهمان پرونده عامداً و آگاهانه توماس را در معرض انواع بدرفتاری‌ها ازجمله عدم دسترسی به مراقبت پزشکی قراردادند.
بدرفتاری با سیاهان آمریکا امری شایع است و سیاه‌پوستان همواره در معرض اشکالی از خشونت پلیس هستند.
بر اساس یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، دوسوم جوانان سیاه‌پوست اظهار داشتند که خشونت و آزار پلیس را تجربه کرده‌اند. در همین حال دیده‌بان حقوق‌بشر سازمان ملل درباره نگهداری طولانی مدت زندانیان در سلول‌‎های انفرادی در زندان‌های ایالت نیویورک آمریکا به شدت ابراز نگرانی کرد.
هر روز در حدود چهار هزار و پانصد نفر در زندان‌های ایالت نیویورک آمریکا در سلول‌های انفرادی نگه داشته می‌شوند. این تعداد بیش از نه درصد کل زندانیان و بیش از دو برابر میانگین ملی آمریکا است. اکثر افرادی که در زندان‌های این ایالت به سلول‌های انفرادی فرستاده می‌شوند، ماه‌ها یا سالها در آنجا به سر می‌برند و برخی نیز بیش از دو دهه در این سلول‌ها بوده‌اند. در این باره هیچ محدودیتی وجود ندارد. ممکن است یک زندانی برای چندین بار نقض قوانین زندان به سلول انفرادی فرستاده شود، که در اکثر موارد این نقض قوانین خشونت‌آمیز نیست. سیاه‌پوستان بیشتر از دیگر زندانیان به سلول‌های انفرادی برده می‌شوند. شخصی که در نیویورک در سلول انفرادی نگه‌داشته شده بود به دیده بان حقوق بشر گفت «فقط می‌خواستم بمیرم زیرا در آنجا هیچ راهی برای بیرون آمدن نبود. سعی کردم در روز اول خودم را حلق آویز کنم.»
منزوی شدن از نظر روحی و جسمی برای روزها و ماه‌ها، بدون هیچ درمانی، می‌تواند افراد را با مشکلات روانی مواجه کند. بر اساس گزارش انجمن تادیبی نیویورک بر مبنای اطلاعات به دست آمده از دفتر دولتی بهداشت روانی نیویورک، بیش از چهل درصد خودکشی‌ها در زندان‌های نیویورک بین سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در سلول‌های انفرادی رخ داده‌اند.
هر ساله صدها نفر از زندانیانی که در نیویورک در سلول‌های انفرادی نگه‌داری شده‌اند، به طور مستقیم آزاد می‌شوند. اکنون در آمریکا جنبش‌هایی درباره اصلاح زندان انفرادی شکل گرفته است. در سال ۲۰۱۵ مجمع عمومی
سازمان ملل با حمایت آمریکا قوانین ماندلا را تصویب کرد که بر اساس آن هیچ کس را نباید بیش از پانزده روز در سلول‌های انفرادی نگه داشت. در سال ۲۰۱۶ وزارت دادگستری آمریکا اصلاحات بیشتری را برای زندان‌های انفرادی از جمله ممنوعیت استفاده از سلول‌های انفرادی برای کودکان در اداره زندان‌های فدرال، خواستار شد.
برهمین اساس ایالت نیویورک باید تغییرات اساسی در استفاده از سلول‌های انفرادی ایجاد کند. ایالت‌هایی که استفاده از سلول‌های انفرادی را تا هفتاد و پنج درصد کاهش داده‌اند، کاهش قابل توجه خشونت را نیز شاهد بوده‌اند. در ادامه نقض حقوق بشر در آمریکا یک گزارش سالانه فاش کرد آژانس امنیت ملی آمریکا همچنان به شنود مکالمات تلفنی مردم این کشور مشغول است.
"دن کوتز"، مدیر اطلاعات ملی آمریکا، در گزارشی سالانه اعلام کرد آژانس امنیت ملی این کشور در سال گذشته میلادی بیش از ۱۵۱ میلیون سند اطلاعاتی مربوط به تماس‌های تلفنی مردم آمریکایی‌ جمع‌آوری کرده است.
" کوتز" در این گزارش و برای نخستین بار قانون "آزادی آمریکا" را مورد ارزیابی و سنجش قرار داده است که در سال ۲۰۱۵ تصویب شده بود. به موجب این قانون، آژانس امنیت ملی آمریکا برای جمع‌آوری اطلاعات تماس‌های تلفنی و دفترچه تلفن‌های افراد مظنون به ارتباط با تروریسم، با محدودیت‌هایی مواجه می‌شود.
در این گزارش سالانه آمده است آژانس امنیت ملی آمریکا در سال ۲۰۱۶ فقط مجوز قانونی (صادر شده از سوی دادگاه نظارت اطلاعات خارجی) برای جاسوسی از ۴۲ مظنون به تروریسم داشته؛ اما در همین سال ۱۵۱ میلیون سند اطلاعاتی را از مکالمات تلفنی شهروندان آمریکایی جمع‌آوری کرده است.
آژانس امنیت ملی آمریکا برای جاسوسی از اشخاص غیرآمریکایی خارج از این کشور نیاز به دریافت مجوز از کنگره دارند که حتی آژانس این کار را نیز انجام نداد.
این آژانس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ اقدام به جمع‌آوری حجم گسترده‌ای از اطلاعات مربوط به تماس‌های تلفنی و دفترچهِ تلفن‌های همراه مردم کرده است. بند ۷۰۲ قانون نظارت اطلاعات خارجی آمریکا به آژانس امنیت ملی این کشور اجازه می‌دهد از تماس‌های تلفنی و اینترنتی آمریکایی‌ها، بدون مجوز از سوی دادگاه نظارت اطلاعات خارجی جاسوسی کند. با استناد به همین بند می‌توان از الزامات قانونی فرار و به بهانه اهداف داخلی، از اطلاعات خارجی نیز‌ استفاده کرد.