شبه قاره هند طی ماه‌های اخیر شاهد تحولات قابل توجهی است که یک نقطه مشترک در آنها دیده می‌شود و آن سیاست‌های زنجیره‌ای دولتمردان این منطقه با اهدافی خاص است.
در همین چارچوب دولت هند پس از مدت‌ها از شروع روندی برای بررسی تابعیت قانونی ساکنان ایالت آسام در شمال شرق این کشور، تابعیت حدود دو میلیون نفر را که اغلب مسلمان هستند، لغو کرده است. منتقدان این طرح می‌گویند که هدف دولت هند فشار بر اقلیت مسلمانان این کشور است. پیش از این نیز در همین منطقه دولت ايالت آسام هند،دستور بازداشت و اخراج پناهجويان مسلمان ساكن در اين ايالت شمال شرق را صادر كرد.
هيمانتا بيسوا ساردا، وزير اقتصاد ايالت آسام نوشت،تعدادي از مسلمانان روهينگيا در چند روز اخير شناسايي و بازداشت شده اند.اين افراد با كمك تعدادي از افراد محلي وارد هند شده اند. وي افزود،دولت از پليس خواست ،شناسايي و بازداشت مهاجران غير قانوني را در اولويت كار خود قرار دهد. اما نکنته مهم دیگر آن بوده که هند پس از ۶ دهه با لغو اصل ۳۷۰ قانون اساسی امتیاز خودگردانی را از دو بخش کشمیر و "جامو" بازپس گرفت. از آن زمان به بعد شاهد وضعیت فوق العاده نظامی در این منطقه هستیم بگونه‌ای که حتی مردم برای اجرای امور روزانه با مشکل مواجه هستند.
تمام این مسائل در حالی روی‌ می دهد که تمام آنها دارای یک نقطه مشترک است و آن اقدام علیه مسلمانان است. هند از جمله کشورهایی است که صدها میلیون مسلمان دارد و در در تاریخ این کشور نیز اسلام و مسلمانان دارای جایگاهی خاص بوده‌اند. بنابر این این سوال مطرح می‌شود که چرا دولتمردان این کشور چنین سرکوب را در پیش گرفته‌اند؟ هر چند که آنها ادعا دارند که به دنبال اجرای یکپارچگی و حفظ تمامیت ارضی کشورشان هستند اما روند اسلام ستیزی آنها قابل تامل است. این رویکرد می‌تواند برگرفته از دو اصل باشد نخست آنکه سران هند به دنبال بهره‌گیری از دیدگاه‌ها و نظرات برای جلب حمایت جریان‌های افراطی داخلی هستند و از سوی دیگر این رویکرد را برابر با برخوردار شدن از حمایت‌های غرب در برابر پاکستان و البته مخالفان داخلی ارزیابی می‌کنند.
این رویکرد در حالی صورت می‌گیرد که با توجه به جمعیت مسلمانان در داخل و خارج از هند این اقدام نه تنها محبوبیتی برای افرادی همچون مودی نخست وزیر به همراه نداشته بلکه به انزجار بیشتر مردمی و البته دوری کشورهای اسلامی از هند منجر می‌شود که تاثیر بسیاری بر سیاست‌های آینده این کشور خواهد داشتو این در حالی که مودی به جای چنین رویکردی با گسترش روابط با مسلمانان ضمن برخورداری از حمایت آنها می‌تواند از این مئسله برای ارتقای جایگاه جهانی خود بهره گیرد بویژه اینکه هند به دنبال عضویت دائم در شورای امنیت است و به رای کشورهای اسلامی در سازمان ملل نیاز دارد. خصوصا اینکه غرب نشان داده که شریک قابل اعتمادی نیست و هند نمی‌تواند روی آن حساب دائم باز کند.

^{نویسنده: فرامرز اصغری}