سازمان ملل دیروز اخباری را با عنوان سفر دبیرکل این سازمان به میانمار منتشر کرده است. در این اخبار آمده است آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل گفت در دیدار از اردوگاه‌های متعدد متعلق به ۱ میلیون روهینگیایی که از خشونت‌های میانمار گریخته‌اند، جنایاتی «غیرقابل تصور» را شنیده است. وی شرایط اقلیت مسلمانان میانمار را «یک کابوس حقوق بشری و انسانی» توصیف کرد.
گوترش در این خصوص در توییتر نوشت: در بازارِ کاکس در بنگلادش، ماجرا‌هایی غیرقابل تصور از قتل و تجاوز جنسی را از پناهندگان روهینگیایی که به تازگی از میانمار گریخته‌اند شنیدم. آنها عدالت و بازگشتی ایمن را به خانه‌هایشان می‌خواهند.» وی همچنین پیش از حضور در سایر اردوگاه‌ها در جنوب بنگلادش در توییتر نوشته بود: «روهینگیایی‌ها یکی از آسیب‌پذیرترین جوامع بر روی زمین هستند که با تبعیض روبه‌رو بوده‌اند.» این مواضع از سوی آقای دبیرکل در حالی مطرح می‌شود که چند نکته قابل توجه است. نخست آنکه بحران مسلمانان میانمار سال‌هاست که در جریان است و تاکنون نیز سازمان ملل اقدامی برای پایان درد و رنج آنها صورت نداده و صرفا به ابزار تاسف بسنده کرده است.
دوم آنکه مشابه شرایط اعلام شده برای میانمار را در کشورهایی مانند یمن و فلسطین نیز می‌توان مشاهده کرد. در فلسطین اشغالی بیش از ۷ دهه است که اشغالگران اقدام به آواره‌سازی فلسطینیان کرده‌اند در حالی که سازمان ملل به رغم صدور قطعنامه‌هایی مانند ۳۳۸ و ۲۴۲ تاکنون هیگچ اقدامی برای بازگشت آوارگان فلسطینی به وطنشان صورت نداده‌اند و حتی سخن از حذف این حق قانونی به میان آمده است. در یمن نیز بیش از سه سال است که سعودی در حال کشتار و جنایت علیه بشریت و آواره‌سازی مردم است و سازمان ملل اقدامی برای پایان این وضعیت نداشته است.
در سوریه و عراق نیز گروه‌های تروریستی و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای آنها در طول سال‌های اخیر میلیون‌ها نفر را آواره ساخته‌اند و نه تنها سازمان ملل بلکه کشورهای غربی مدعی حقوق بشر در برابر این شرایط بحرانی به جای کمک به این کشورها برای مبارزه با تروریست‌ها به دنبال طرح‌های بحران‌سازی همچون سرنگونی نظام این کشورها را سر داده‌اند که خود به تشدید بحران منجر شده است. یا در عربستان و بحرین نیز شاهد اخراج و لغو تابعیت بسیاری از شهروندان هستیم. وقتی سازمان ملل در برابر این وضعیت‌ها راه سکوت در پیش می‌گیرد دیگر نمی‌توان انتظاری از میانمار در متوقف‌سازی سرکوب مسلمانان داشته باشیم. سازمان ملل اگر واقعا به دنبال حل این موضوع باشد باید به مسئله فلسطین و یمن برسید تا مولفه‌ای برای اراده جهانی در مقابله با این لغو آواره‌سازی‌های دسته جمعی باشد.
مجموع تحولات نشان می‌دهد که سازمان ملل همچنان در مسیر خواسته‌های قدرت‌ها گام بر می‌دارد و هرگز گامی برای مستضعفان برنخواهد داشت.
نویسنده: علی تتماج
دریافت صفحه با کد QR