فداکارانی که با حضور در قلب آتش شعله‌های سوزان را بر پیکرشان تحمل کردند تا جان و مال مردم را از سوختن حفظ کنند، بر دوش هم‌قطارهای خود تشییع شدند. سخت است دیدن اشک‌های خانواده آتش‌نشانان شهیدی که بی‌صدا فرو می‌ریزد وقتی بدانی این اشک‌ها برای سلامت تو سرازیر شده است.
سخت است دیدن فرزندان خردسالی که متوجه وخامت بدن پدر نمی‌شوند و مدام می‌گویند می‌خوام صورت بابا را ببینم، در حالی که آتش ... حتی کامل کردن این جمله هم سخت و طاقت فرساست. دیروز آتش‌نشانان شهید بر دوش مردم تشییع و به خانه ابدیشان در مجاورت شهدای فاجعه منا رسیدند، آنهایی که دلاورانه با شعله‌های زمخت آتش جنگیدند و در آخر با رشادت از ساختمان پلاسکو پر کشیدند.
همه برای بدرقه این دلیرمردان میدان مردانگی آمده‌اند و یک صدا الله‌اکبر گویان پیکرهای پاک را بر روی دست تا خیابان مفتح تشییع کردند، صدای جمعیت، اشک و ناله مردمی که با خانواده شهدا همراهی می‌کرد یک ثانیه قطع نمی‌شد، از میزان حزن و سرازیر بودن اشک‌های حاضران تشخیص خانواده شهدا و مردم عادی که آمده‌بودند سخت می‌شد، آنقدر سخت که حتی خانواده‌ها را هم مجاب می‌کرد که گاهی در بغل هموطن‌های خود اشک‌هایشان را با هم سرازیر کنند.
مراسم کاملا مردمی و بدون هیچ تدابیر امنیتی ویژه‌ای برگزار می‌شد، نه از ایست بازرسی بدنی خبری بود و نه از بازرسی‌های بدنی معمول در ورود به مصلی، مراسم مردمی مردمی بود مثل خود آتش‌نشان‌ها که برای صحبت با آنها نه نیازی به نامه و مجوز داری و نه رد کردن گیت‌های امنیتی ویژه. انگار این آتش‌نشان‌های شهید بودند که مردمی را که برای تجدید میثاق با ایثارشان صف کشیده بودند میزبانی می‌کردند برای همین نه خبری از پوستر و بحثهای سیاسی متداول در این اجتماعات بود و نه خبری از سختی‌ها و بازرسی‌های امنیتی، این شد وجه تمایز حضور در مراسم شهدای آتش‌نشان که همواره بدون منت و اعراض برای جانفشانی آماده ‌بودند.
مردم هم الحق برای این جان برکفان سنگ تمام گذاشتند و همه آمده بودند تا با بدرقه با آتش‌نشانان فداکار بار دیگری با فرهنگ ایثار که در کشور ما جزو لاینفک زندگی مردم شده است تجدید پیمان کنند. مردم صف کشیده بودند تا نشان دهند قدردان ایثارگرانی که در عرصه‌های مختلف راحتی مردم را به آسودگی و راحت‌طلبی ترجیح می‌دهند، هستند و از مسئولانشان نیز انتظار دارند که همین حجم ایثار را در پاسداری از منافع ملی از خود نشان دهند.
در میان جمعیت اما پیرزنی با در دست داشتن عکسی از شهدای آتش‌نشان می‌گفت: فرزندش مدافع حرم است و هنوز پیکرش به ایران بازنگشته است.تمام این روزها دعا کردم که پیکر شهدای آتش‌نشان از زیر آوار ساختمان پلاسکو خارج شود و خوشحالم که این اتفاق افتاد. شهادت افتخار است و آتش‌نشان‌ها نیز کم از شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم ندارند.
مردم کشورم شهادت را می‌فهمند و برای همین به شهیدان در هر عرصه‌ای که خونشان را برای آرامش مردم هدیه کرده‌اند ارزش قائل شده و خانواده شهیدان را مانند خانواده خود می‌دانند.
مردم کشوم دیروز هم در تشییع پیکر آتش‌نشانان شهید حماسه آفریدند و ثابت کردند که خون شهید جوشیده و باعث بیداری می‌شود، همانطور که شهیدان آتش‌نشان با زبان بین‌المللی حماسه خود را به گوش جهانیان رساندند و باعث شدند ملتها بار دیگر با فرهنگ ایثار کشورمان آشنا شده و به دروغ‌افکنی و سیاه‌نمایی رسانه‌هایی که سعی در نشان دادن تصویر دیگری از ملت ایران در جهان دارند، با اهدای خون پاکشان پاسخی دندان‌شکن دادند. دیروز همه آمدند بی‌غرض، بی‌سیاسی کاری و بی‌توقع درست مثل آتش‌نشان‌های که بی‌توقع به دل آتش زدند.

خداحافظی آخر با دلیرمردان آتش‌نشان
مراسم بدرقه آسمانی مردان آتش در حالی برگزار شد که مردم ایران از هر قشر برای تقدیر از مبارزان آتش‌نشان در مراسم حضور داشتند. در این مراسم که نماز آن را آیت‌الله امامی کاشانی قرائت کردند، روسای قوه مقننه و قضاییه و جمعی از اعضای شورای شهر و نمایندگان مجلس و شهردار نیز حضور داشتند.
هزاران نفر برای بدرقه آتش‌نشان‌های شهید، همانهایی که آسمانی شدند تا نجات بخش شهروندان باشند در مصلای امام خمینی(ره) دور هم جمع شدند. در این قرار آسمانی، مردم از هر قشری برای خداحافظی آخر با مردان آتش‌نشان حضور یافتند و این حضور لحظات دلنشینی را رقم زد.
در طول مراسم آن زمان که از بلندگوی مصلی نام شهدای آتش‌نشان با ذکر الله‌اکبر یاد می‌شد، انگار چیزی قلب‌های حاضرین را چنگ می‌زد. زن جوانی که به همراه فرزند نوزاد خود در مراسم تشییع پیکر شهدای آتش‌نشان حضور پیدا کرده بود به خبرنگار میزان گفت: «امروز آمدم تا به خانواده شهدای آتش‌نشان نشان دهم که آنها تنها نیستند. مردم ایران همه در کنار آنها بوده و قدر جوانان دلاور کشور را که از خودگذشتگی کردند، می‌دانند.»
در هنگام قرائت نمازمیت بر پیکر ۱۶ شهید آتش‌نشان، شور عجیبی دوباره دل‌ها را فرا می‌گیرد. مرد و زن اشک می‌ریزند و دعا می‌کنند که خداوند به خانواده شهدای آتش‌نشان صبر عطا کند.
خواندن نماز بر پیکر شهدا که به اتمام می‌رسد، ۱۶ پیکر مطهر یکی یکی با صدای لا إله إلّا اللّه بدرقه می‌شوند.
پیکر شهدای آتش‌نشان، در قطعه ۵۰ بهشت زهرا(س) آرام گیرد. جایی که شهدای فاجعه منا و جمعی از شهدای گمنام در همسایگی آنها به خاک سپرده شده‌اند. البته تدفین سه تن از شهدای آتش‌نشان به درخواست خانواده‌شان در شهرستان‌های مورد درخواست انجام شد.

^{سوشیانت آسمانی}