مدیر کل فقید آژانس بینالمللی انرژی اتمی بعد از انتخاب به این سمت به آمریکاییها وعده داده بود در پرونده هستهای ایران در زمین آنها بازی کند.
آمانو که سابقه تحصیل در آمریکا و فرانسه را دارد سال ۱۹۶۸ از رشته حقوق در دانشگاه توکیو فارغ التحصیل شد و به وزارت امور خارجه ژاپن پیوست. وی پس از برعهده گرفتن سمتهای مختلف در وزارت خارجه ژاپن به بخش خلع سلاح این وزارتخانه ملحق شد و از سال ۱۹۷۲ به صورت تخصصی در زمینه خلع سلاح بینالمللی و عدم اشاعه سلاحهای هستهای آموزش دید. آمانو که بارها به عنوان عضو، نمایندگی کشورش در آژانس بینالمللی انرژی اتمی را بر عهده داشت دوم ژوئیه سال ۲۰۰۹ و در اوج شدت گرفتن فشارهای سیاسی کشورهای غربی علیه برنامه هستهای ایران جانشین «محمد البرادعی» در این نهاد زیر مجموعه سازمان ملل متحد شد. مدیر کل فقید سازمان بینالمللی انرژی اتمی در ۱۵ گزارش بعد از اجرایی شدن توافق هستهای برجام، پایبندی کامل ایران به مفاد این توافقنامه را تأیید کرد. آمانو در سال ۲۰۰۹ با حمایت آمریکا به مدیر کلی آژانس رسید. اندکی بعد در اسناد ویکی لیکس مشخص شد که او به واشنگتن اطمینان داده است که در مسئله پرونده هستهای ایران، کاملاً در زمین ایالات متحده» بازی میکند و تلاش میکند تا فشار بر جمهوری اسلامی ایران را افزایش دهد.
در یکی از این سندها در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۰۹، دفتر نمایندگی آمریکا در وین، آمانو را «مدیر کلی برای همه دولتها، اما همسو با آمریکا» توصیف میکند. در این سند آمده است: «آمانو در چندین مقطع یادآوری کرده که باید با گروه ۷۷ (گروه کشورهای در حال توسعه) مصالحه کند، بنابراین او باید همانطور که به درستی انتظار میرود منصف و مستقل باشد؛ اما آمانو این را هم یادآوری کرده که در هر مسئله راهبردی کلیدی از تعیین مناصب بلندپایه گرفته تا مدیریت برنامه تسلیحات هستهای ایران کاملاً در زمین آمریکا است.
ریاست آژانس را قبل از آمانو محمد البرادعی بر عهده داشت. او تا قبل از استعفایش استقلال فنی این نهاد بینالمللی را تا حد زیادی حفظ کرده و در برابر فشارهای سیاسی آمریکا و کشورهای غربی برای متهم کردن ایران به پیگیری اهداف تسلیحاتی در برنامه هستهای خود مقاومت کرد. البرادعی با استناد به نتایج بازرسیهای فنی در ایران از تأیید ادعاهای سیاسی درباره انحراف برنامه هستهای ایران به سمت مقاصد نظامی خودداری میکرد. آمانو، آنطور که اسناد ویکیلیکس نشان میدهند به آمریکاییها قول داده بود این رویه را تغییر دهد. دفتر نمایندگی آمریکا در وین در سندی به تاریخ ۱۰ جولای ۲۰۰۹ تصریح کرده که نظر آمانو این بوده که البرادعی در پرونده هستهای ایران نقش «میانجی» را بازی کرده و او قصد دارد این رویه را تغییر دهد. مجموع این پالسهای مثبت از سوی آمانو موجب شد آمریکاییها انتخاب او را برای پیشبرد مقاصد خود، مثبت ارزیابی کنند. در بخشی از سند فوقالذکر درباره دیداری که بین نمایندگان آمریکا و آمانو انجام شده، آمده است: «این جلسه که اولین دیدار دوجانبه از زمان انتخاب آمانو به این سمت بود، نشاندهنده همسویی بسیار بالای میان اولویتهای او و برنامههای ما در آژانس بینالمللی انرژی اتمی است. از دیگر اسناد موجود اینطور برمیآید که سایر کشورهای غربی هم با روی کار آمدن آمانو بستر را برای پیش بردن مقاصد خودشان مهیا دیدهاند. دیوید میلیبند، وزیر خارجه وقت انگلیس در یک سند گفته که باید دیدگاههای آمانو را شکل داد و الن تاچر، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور کنترل تسلیحاتی هم گفته که انگلیس و آمریکا باید با هم همکاری کنند تا انتخاب آمانو به عنوان مدیر کل آژانس را به یک موفقیت تبدیل کنند. این برنامهریزیهای کشورهای غربی بیاثر نبود. آمانو بعد از به دست گرفتن ریاست آژانس، گزارشهایی درباره برنامه هستهای ایران به شورای حکام ارائه کرد.