منابع خبری دیروز از حمله هوایی رژیم صهیونیستی به پادگانی در حمص سوریه خبر دادند. این تجاوز آشکار به حریم یک عضو سازمان ملل متحد در حالی صورت می‌گیرد که در باب آن چند نکته قابل توجه است. نخست پاسخ به این سوال است که اهداف طراحان این تجاوز چه بوده است؟ در پاسخ به این پرسش سناریوهای متعددی مطرح است. این تجاوز در شرایطی بود که از یک سو صهیونیست‌ها در عرصه فلسطین با ناکامی در برابر ایستادگی و مقاومت فلسطینی‌ها مواجه شده‌اند. و از سوی دیگر عملیات ارتش سوریه در غوطه شرقی دستاوردهای بسیاری داشته که حلقه تکمیلی آن نیز توافقات برای خروج شبه نظامیان از برخی نقاط بوده است.
در همین حال آمریکا در حالی اعلام کرد که به دنبال خروج از سوریه است که کشورهای عربی با پذیرش هزینه‌های آمریکا بر ادامه حضور آن تاکید کرده‌اند. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که صهیونیست با این حملات به دنبال آنند تا در کنار انحراف افکار عمومی از آنچه در فلسطین در جریان است و ناتوانی آنها در برابر مقاومت ملت فلسطین ابعاد دیگری از حمایت از تروریست‌ها در سوریه را اجرایی سازند تا از تسلیم شدن بیشتر این گروه‌ها جلوگیری کنند.
در همین حال این سناریو مطرح است که صهیونیست‌ها به نیابت از آمریکا با بمباران تی فور به دنبال گرفتن امتیازاتی از کشورهای عربی هستند. به عبارتی
فاکتور نویسی ترامپ برای کشورهای عربی شامل کسب درآمد برای رژیم صهیونیستی نیز بوده و این بمباران نشات گرفته از این مسئله است. البته اهمیت زدایی از توافق سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه در آنکارا نیز از دیگر ابعاد این اهداف است.
دومین مسئله در قبال این تجاوز نقض قوانین بین‌المللی و تجاوز به یک عضو سازمان ملل متحد است. عدم
موضع گیری سازمان ملل و البته همراهی کشورهای غربی مدعی حقوق بشر با این تجاوز نشان می‌دهد که از یک سو سازمان ملل همچنان نهادی وابسته است که برخلاف وظایف خود در برابر این تجاوزات سکوت می‌کند و از سوی دیگر رفتار غرب نشان از واهی بودن ادعاهای صلح طلبانه آنها دارد.
در جمع بندی نهایی از آنچه ذکر شد می‌توان گفت آنچه در پایگاه تی فور روی داده نه برگرفته از توان و قدرت صهیونیست‌ها بلکه نشات گرفته از چالشهای درونی و ناکامی‌های بیرونی آنهاست که با تجاوزگری به دنبال پنهان سازی این ناکامی‌ها و نمایش اقتداری ظاهری در کنار حمایت از تروریست‌ها هستند. حال آنکه نوع واکنش سوریه و نیز هشدارهای متحدانش به این اقدامات از جمله بازخواست این رژیم توسط روسیه نشانگر پایان دوران بزن
در رویی است است چنانکه همگان اذعان دارند که این رژیم و سایر دشمنان سوریه باید منتظر پاسخ قاطع دمشق باشند. 

^{نویسنده: علی تتماج}