قدرت‌های غرب و شرق در قالب ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی سابق با حمایت کشورهایی همچون انگلیس و فرانسه در حالی رژیم صهیونیستی را در ۱۹۴۸ بنا نهادند که ادعا داشتند این رژیم تنها دموکراسی خاورمیانه است که می‌تواند الگوی دموکراسی غربی در منطقه باشد. آنها بر این ادعا بودند که رژیم صهیونیستی با برخورداری از احزاب و جریان‌های سیاسی مختلف و نیز حامکیت پارلمان بر آن، برترین دموکراسی خاورمیانه است و سایر کشورها باید به آن سمت حرکت کنند. آنها ادعا داشتند که طرح هایی مانند خاورمیانه بزرگ در راستای تقویت همین دموکراسی صورت می‌گیرد.
نکته مهم آنکه غرب همچنین این رژیم را اولین قدرت نظامی منطقه می‌نامید که کشورهای منطقه گزینه‌ای جز تسلیم شدن در برابر آن نداشتند و با همین ادعا نیز مصر و اردن و تشکیلات خودگردان فلسطین را به سازش با این رژیم سوق دادند. این ادعاها در حالی سنگ بنای حمایت این کشورها از رژیم صهیونیستی بوده و هست که نگاهی به روند داخلی این رژیم نکاتی قابل توجه را نشان می‌دهد. ادعای دموکراسی برتر بودن تل آویو در شرایطی مطرح شده که رفتارهای نتانیاهو خود سندی بر واهی بودن این ادعا است. نتانیاهو در حالی سه دوره نخست وزیر را در کارنامه دارد که وی همچنان به دنبال ادامه این روند است. به رغم مخالفت‌های جریان‌های سیاسی و نیز اعتراض‌های گسترده‌ای که به عملکرد وی در حوزه اقتصادی و مقابله با کرونا صورت می گیرد و پرونده‌های مکرری که به دلیل فساد در دادگاه دارد اما او همچنان به دنبال انحصار قدرت است.
نتانیاهو ۲ مرتبه انتخابات را تکرار کرده و به رغم آنکه با گانتص ائتلاف تشکیل داده تا نخست وزیر چرخشی را اجرایی سازد اما به دنبال آن است تا با بهره گیری از فضای بحران و دور زدن گانتص از نخست وزیری او جلوگیری نموده و به روند حضورش در عرصه سیاست ادامه دهد. آنچه امروز در سرزمین‌های اشغالی مشاهده می شود همان ساختارهای دیکتاتوری است چنانکه نتانیاهو از یک سو به دنبال ادامه نخست وزیری است و از سوی دیگر به دنبال مختومه سازی پرونده‌های فساد مالی‌اش با دور زدن دادگاه است. نکته قابل توجه آنکه اعتراض‌های گسترده خیابانی در اراضی اشغالی به خارج از مرزهای این رژیم نیز رسیده و در بسیاری از کشورها علیه نتانیاهو و دیکتاتوری وی تظاهرات برگزار می شود اما وی همچنان به دنبال سلطه یک جانبه بر قدرت است و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نیست چنانکه برخی این سناریو را مطرح می‌کنند که نتانیاهو به دنبال انحلال کنست و کابینه برای انتخابات زودهنگام باشد تا به این بهانه همچنان نخست وزیری‌اش را حفظ نماید. 

^{نویسنده: قاسم غفوری}