چند روز پیش مدیرعامل بنیاد رودکی اعلام کرد که شورای ارکسترها را دوباره راه‌اندازی می‌کند! راه‌اندازی دوباره شورا درحالی بیان شده که از منحل شدن شوراهای پیشین و سرنوشت ‌آنها هیچ سخنی به میان نیامده است.
در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵بنیاد رودکی به دستور معاونت هنری در حالی که دستمزد ۸ ماهه نوازندگان را پرداخت نکرده بود، ناگهان اعلام کرد که ارکستر سمفونیک و ملی نیاز به شورایی دارند. با چند نفر از هنرمندان همیشه حاضر در همه شوراها مانند داودگنجه‌ای، حمیدرضا نوربخش و محمد سریر را که از قضا هیچ‌کدام هم تجربه جدی کار ارکستری حداقل در حیطه موسیقی کلاسیک غربی نداشته‌اند، شورای ارکسترها تشکیل شد.
این در حالی بود که هر دو ارکستر سال ۱۳۹۴ را تقریبا با موفقیت به پایان رسانده‌ بودند و معاونت هنری نتیجه کار هنری و کیفیت ارکسترها را چندین بار بسیار عالی ذکر کرده بود. با وجود مضیقه مالی فراوان این شورا تشکیل شد که نهایتا فرهاد فخرالدینی و علی رهبری در جلسات ابتدایی شورا را با اعتراض ترک کرده و هیچ‌گاه هم به شورا بازنگشتند.
اما وقتی مدیرعامل تازه روی کار آمد، در نشست خبری شهریورماه ۹۵ دوباره خبر از راه‌اندازی شورا داد و گفت: «شهرداد روحانی، هوشنگ کامکار، محمد سریر و حسن ریاحی عضو متخصص موسیقی و یک نماینده از بنیاد رودکی برای حل و فصل امور اداری و مالی در این شورا حضور دارند بالاتر از این شورای فنی، یک شورای عالی مشورتی داریم که البته قبلاً بوده و الان احیا شده است و نزدیک دو هفته از انجام فعالیت‌های دوباره آن می‌گذرد. این شورا متشکل از داوود گنجه‌ای، فریدون شهبازیان، فرهاد فخرالدینی، حمیدرضا نوربخش، فرزاد طالبی و حمید شاهنگیان هستند.»
اما جالب است بدانید که در جریان انتخاب رهبر میهمان ارکستر ملی و اعتراضات دامنه‌دار اهالی رسانه و موسیقی، معلوم شد که شورای ارکسترها تشکیل نشده‌ است و افرادی مثل نوربخش و کامکار به طور کلی عضویت در این شوراها و تشکیل جلسه را رد کردند.
اما اتفاق جالب‌تر اینجاست که مدیرعامل بنیاد رودکی در قبال شورای فنی و شورای مشورتی عالی که خود راه‌اندازی کرده بود، هیچ حرفی نمی‌زند و کلا این مسئله را به روی خود هم نمی‌آورد و در کمال تعجب در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر سخن از تشکیل دوباره یک شورای دیگر می‌زند: «در حال حاضر حمید شاهنگیان را به عنوان رئیس شورای سیاستگذاری انتخاب کردیم البته حمید شاهنگیان حدود یک ماه در مرخصی به سر می‌برد که به محض بازگشتش نسبت به معرفی اعضای شورای سیاستگذاری یا شورای فنی ارکسترها اقدام می‌کنیم.شورای فنی ارکسترها قرار است چند کار را انجام دهد؛ بررسی و تصویب برنامه‌های سالانه اجراهای ارکسترها، دعوت از رهبران میهمان، ارزیابی نوازنده‌ها و تصمیمات اساسی که باید در حوزه ارکسترها داشته باشیم»
حال با این تفاسیر در حالی ارکسترها اصلا وضعیت خوبی حداقل به لحاظ کیفی ندارند؛ شاهد ادامه چرخه مدیریت معیوب در بنیاد رودکی هستیم؛ هر روز یک شورای تازه تشکیل می‌شود و یکی دیگر هم منحل! یک روز قرار است شورای عالی همه کارها را بر نتیجه برساند یک روز شورای سیاست‌گذاری! یک روز از ساختمان روبه‌رویی بنیاد و از میان دوستان به اسم حمایت از جوانان (بخوانید حمایت از اطرافیان)، رهبر میهمان انتخاب می‌کنیم یک روز دیگر صحبت از کیفیت خوب ارکستر می‌زنیم! یک روز تالار وحدت را به جولانگاه رنو تبدیل می‌کنیم و روزی دیگر صندلی‌های ردیف مدیران تالار را عوض می‌کنیم!
آنچه که بیش از هرچیز امروز برای اهالی رسانه و موسیقی واضح است، امکان اصلاح چرخه معیوب مدیریت بنیاد رودکی است. اتفاقات تلخ بنیاد رودکی این روزها آنقدر تکراری شده که حتی اهالی رسانه را هم برای پیگیری موضوعات بی‌انگیزه کرده؛ چراکه اساسا انگار دیگر امیدی به اصلاح‌پذیری و عدم تکرار اشتباهات واضح نیست. تمام اتفاقاتی که در سال‌های اخیر در بنیاد رودکی افتاده به همه ثابت کرده که چطور مدیران بی‌ربط و نابلد می‌توانند به پیکره هنر آسیب بزنند. 

^{حسین سلیمی - فارس}