یک سال است که روحانی مجددا رای آورده است و توانسته اعتماد مردم را جلب کند، یکسالی که پر از اتفاقات عجیب و غریب بوه است، در این ۱۲ ماه نه تنها شاهد ارائه طرح‌های معین برای برداشتن همه تحریم‌ها! طبق ادعای روحانی نبودیم، بلکه شدت تحریمهای ناجوانمردانه به حدی رسیده است که دشمن علنا تهدید به تحریم نفت و دارو می‌کند!
در این یک سال نه تنها گشایش معیشتی صورت نگرفته بلکه ارزش پول ملی حدود یک‌چهارم افت کرده است و قیمت ارز و کالاهای اساسی همچنان در نمودار در حال اوج گرفتن است، در این اوضاع و احوال و در حالی که ۵ سال از وعده‌های دولت روحانی گذشته است، بالاخره بعد از کش و قوس فراوان و امضا کردن طرح سوال و پس گرفتن به شیوه‌های عجیب و غریبی که نماینده مجلس ذوالنوری آن را تفسیر کرد! بالاخره ۸۰ نفر از نمایندگان توانستند پای برگه‌ای را امضا کنند که پایش تا آخرین لحظه ایستادند و این ایستادگی باعث اعلام وصل طرح سوال از رئیس‌جمهور شد!
همین یک رخداد عادی و تعبیه شده در قانون اساسی کافی بود تا طرفداران تدبیر و امیدی که همه چیز را در عرض یک سال ۵ برابر کرده است نمایندگان و مجلس را به باد انتقاد بگیرند، از معاون پارلمان روحانی که این طرح را غیر قانونی می‌دانست تا هر روحانی و استادی که منافع حزب متبوع خود را در خطر می‌دید شروع به انتقاد کرد! البته در پرانتز هم باید بر این نکته نیز تاکید کنیم که رفتار ۲۱۰ نماینده‌ای هم که مشکلات یکسال اخیر برایشان عادی بود!! قابل تامل و قابل سوال هستند اما اکنون به آنها نمی‌پردازیم...
القصه، انتقاد و درگیری لفظی در جراید و سایتها همچنان برپا بود که یکدفعه رئیس‌جمهور در آستانه روز خبرنگار! قلم بر دست گرفت و به رئیس مجلس نامه نوشت!!! نامه‌ای که از لحاظ حجم کم و از لحاظ متن و کیفیت بسیار پر معنا است و می‌توان ساعت‌ها خط به خط نامه را تحلیل کرد! از خط اول شروع کنیم و سریع پیش می‌رویم، روحانی ابتدا سوال را مبارک می‌داند و بعد دو نکته که در آن رعایت نشده را برجسته می‌کند! ابتدا معتقد است که سوالی که در آستانه سالروز تحلیفش اعلام وصل شده است فاقد قرار گرفتن در چارچوب قانون اساسی است و در نکته دوم او ادعا می‌کند که مقتضیات زمانی نیز در این مسیر محقق نشده است و دست آخر تلویحا به لاریجانی یادآور می‌شود که انتخابات نزدیک است و به رای مردم احتیاج دارد و اگر رای اعتماد نگیرد...
از کل‌کل شخصی دو رئیس قوه درباره مشروعیت گرفتن با رای مردم که بگذریم دو نکته می‌ماند، دو نکته‌ای که به ضم روحانی توسط مجلس رعایت نشده است.
آقای رئیس‌جمهور حقوقدان معتقد است که سوال مطروحه در چارچوب قانون اساسی نیست اما نمی‌گوید که چرا چنین تصوری دارد و بر چه اساس چنین سخنی را بیان کرده است، نمی‌گوید که دقیقا سوال از رئیس‌جمهور توسط مجلس چه چارچوب ویژه‌ای دارد که رعایت نشده است!
اما نکته دومی که روحانی آن را نقص می‌بیند، رعایت نشدن مقتضیات زمان توسط نمایندگان است!!! در این نکته فقط می‌توان به جناب روحانی گفت دقیقا باید چقدر دیگر ارزش پول ملی افت می‌کرد که نمایندگان نگران می‌شدند؟
چرا الان که اتفاقا مردم از دست مسئولانشان ناراحتند نباید این اتفاق رخ دهد و اینکه، اگر بگذارند همه چیز خوب شود و بعد سوال کنند، به نظرتان خوب است؟! الصلا نمایندگان چه زمانی سوال بپرسند شما را ضی می‌شوید؟! صبح؟! ظهر؟! شب؟! پایان ۸ سال؟! هشت سال بعد از هشت سال رئیس‌جمهور بودن؟! دقیقا چه زمانی؟! جناب روحانی در آخر نامه هم منت گذاشتند و گفتند به مجلس می‌روند و حقایق را با مردم در میان می‌گذارند، امیدواریم این در میان گذاشتن حقایق با مردم اسم رمزی برای ساکت نگه داشتن برخی نباشد و .. امیدواریم روحانی خوش قولی کرده و بعد از نگه داشتن مردم پای تلویزیبون و حضور نیافتن در برنامه زنده حداقل با رعایت قانون در وقت مقرر به مجلس رفته و از موضعی برابر به نمایندگانی که سوال دارند نگاه کند و این اقدام را جناحی نبیند تا نتیجه مطلوب حاصل شود.

^{نویسنده: مائده شیرپور}