سوریه به عنوان کانون اصلی تحولات غرب آسیا همچنان در قالب بحرانهای گسترده داخلی و منطقهای روزگار سپری میکند. از یک سو عملیات ارتش سوریه در مبارزه با تروریسم ادامه دارد و از سوی دیگر رژیم صهیونیستی و برخی از کشورهای عربی به صورت مستقیم و با اقدام نظامی علیه سوریه تهدیدات بسیاری علیه امنیت این کشور به کار گرفتهاند. در کنار این روند نوع رفتار کشورهای غربی امری قابل توجه است. وزیر خارجه روسیه با بیان اینکه فقط نیروهای دولتی سوریه باید در جنوب این کشور حاضر باشند، از دیدهشدن گروههای وابسته به داعش در پایگاه تحت کنترل نیروهای آمریکایی خبر داد.
«سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرد که گروههای تروریستی وابسته به داعش در پایگاه نظامی «التنف» تحت کنترل نیروهای آمریکا، دیده شدهاند. وی تاکید کرد که حضور عناصر تروریستی در التنف، با توافقهای حاصل شده بین روسیه، آمریکا و اردن درخصوص منطقه کاهش تنش در جنوب سوریه، در تضاد است.
از سوی دیگر اتحادیه اروپا اعلام کرد که تحریمها علیه دولت سوریه را به مدت یک سال تمدید میکند. بنابر گزارش وبگاه شورای اروپا، این شورا تحریمها علیه دولت سوریه را تا اول ژوئن سال ۲۰۱۹ تمدید کرد. اروپا اعلام کرده است که این تصمیم را در راستای راهبرد اروپا و با توجه به تداوم سرکوب غیرنظامیان در سوریه علیه دولت این کشور و حامیانش گرفته است.
مجموع این رفتارها در حالی صورت میگیرد که از یک سو اروپا ادعا دارد که به دنبال راهکار سیاسی در قبال سوریه است و از سوی دیگر آمریکا نیز مدعی اقدام برای امنیت سوریه و منطقه است. آنچه در رفتار عملی این کشورها مشاهده میشود زنجیره اقداماتی است که علیه صلح و امنیت سوریه انجام می دهند و هر کدام به نوعی در حمایت از تروریسم اقدام میکنند. رفتار آنها در پناه دادن به تروریستها و نیز تحریم سوریه رسما اقدامی برای ایجاد فضای بحران در منطقه است که ماهیت تروریسم پروری و البته بدعهدی و عدم تعهد پذیری آنان را نشان میدهد. آنها با این رفتارها ثبات کردهاند که نمی توانند طرفهای قابل اعتمادی باشند و هر کدام به نوعی زمینه ساز بحران در منطقه هستند.
نکته قابل توجه آنکه کشورهای غربی ادعا دارند که برای حل بحران منطقه به دنبال مذاکره با ایران هستند در حالی که نوع رفتار آنان در قبال سوریه کاملا واهی بودن این ادعا را آشکار میسازد چرا که اگر آنها واقعا به دنبال حل بحران منطقه هستند باید به تعامل با سوریه و مبارزه تروریسم روی آوردند نه آنکه خود پایگاهی برای حمایت از تروریستها شوند. این عملکرد نشان می دهد که ادعای آنان در باب مذاکره با ایران صرفا اقدامی برای خارج ساختن ایران از معادلات منطقه و تشدید رفتارهای استعماری آنان است و ادعای رویکرد به تعامل و مذاکره ادعایی واهی است.
علی تتماج