ماه ميهماني خدا از راه رسيده و هر لحظه و ثانيه آن براي روزه داران عبادت است.گرماي هوا، مدت طولاني سحر تا افطار كلافه ات مي كند اما باز هم ادامه مي دهي چون به خالقي كه تو را آفريده اطمينان داري،چون مطمئني رازي پشت اين حكم است كه براي سلامت روح و جسمت مفيد خواهد بود و در مسير آتي زندگيت به كمكت خواهد آمد.
فلسفه وجودي اين ماه درك گرسنگاني است كه از آنها در طول سال غفلت كرده ايم، كشيدن رنج فقرايي است كه اگر من و تو و همه ثروتمندان جامعه رفتار اقتصادي- ديني مي داشتيم نبايد به وجود مي آمدند. اما اكنون به دليل غفلت عمدي يا سهوي ما دچار آن شده اند. چه نكته ريزي را در قالب پيامك اشاره مي كردند و دست به دست مي‌چرخيد.. نه.. ما نمي توانيم درد گرسنگان را درك كنيم چون ما مطمئنيم كه افطاري هم هست اما آنها...
همه اين يادآوري ها از فلسفه روزه براي اين بود كه اشاره كنيم به اتفاق پسنديده شبهاي رمضان كه عده اي هر چند با دستان خالي اما پر قدرت رقم مي‌زنند. از برگزاري جشن هاي مختلف و گلريزان‌هاي علني سيما تا كارهاي خدا پسندانه مردم در شبهاي تاريك بعد از افطار در قالب طرح‌هاي مردمي و يا سازمان يافته هر كس در حد بضاعت خود سعي در كمك به نيازمندان در ماه رمضان دارد، حتي برخي با اهداي خون خود در اين مسير قدم مي گذارند و به كمك نيازمندان مي شتابند اما كل ماه رمضان ۳۱ روز است و درد فقرا ۳۶۵ روز...كاش اين درد را در همه روزهاي سال درماني بود. كاش مي شد به همه نيازمندان در طول سال كمك كرد.
راه حلي براي اين كاشها وجود دارد اگر كسي واقعا بخواهد. اگر همه مردم اراده كنند و طبق اقتصاد اسلامي خمس و زكات و باقي وجوهات شرعي را درست بپردازند، اگر حق ديگران را رعايت كنند اگر ارگان پرداخت اين وجوهات را درست بيابند و يا خودشان افراد موجه را براي پرداخت اين وجوه بر گزينند نيازمندي نمي‌ماند كه بخواهيم غصه روزهاي باقي مانده ماه رمضان را برايش بخوريم. مردم ما مهربانند اما اي كاش عده اي كه حق مردم را مي‌خورند و عين خيالشان نيست، عده اي كه سودهاي حرام را در قالب هزار قواعد از خود درآوري و فريبكارانه مي پيچند و به خورد مردم مي‌دهند، اي كاش همه آنهايي كه به بيت‌المال دسترسي مستقيم دارند هم مهربان بودند و يادشان مي‌ماند اين اعتبارات سهم آن فقيرهايي كه خداوند براي امتحان ما پيش رويمان قرار داده هم هست. در همين زمينه بد نيست فرازی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در خطبه‏هاى نماز عيد فطر سال ۱۳۸۱ را مرور كنيم.
توصيه رهبري براي كمك به فقرا
رهبر انقلاب اسلامي در بخشهايي از بياناتشان در عيد فطر سال ۱۳۸۱ فرمودند: به برکت ماه رمضان، براى مسلمان فرصتى پيش مى‏آيد كه بايد از آن در جهت تقویت حیات معنوی و نشاط مادّىِ خود استفاده كند. يكى از درسهاى بزرگ ماه رمضان كه در خلال دعا و روزه و تلاوت قرآن در اين ماه بايد آن را فرا بگيريم و استفاده كنيم، اين است كه با چشيدن گرسنگى و تشنگى، به فكر گرسنگان و محرومان و فقرا بيفتيم. در دعاى روزهاى ماه رمضان مى‏گوييم: «الّلهم اغن كلّ فقير. الّلهم اشبع كلّ جائع. الّلهم اكس كلّ عريان». اين دعا فقط براى‏( مفاتيح‏الجنان: دعاى يوميه ماه مبارك رمضان ( خواندن نيست؛ براى اين است كه همه خود را براى مبارزه با فقر و مجاهدت در راه ستردن غبار محروميت از چهره محرومان و مستضعفان موظّف بدانند. اين مبارزه، يك وظيفه همگانى است. در آيات قرآن مى‏خوانيم: «أرايت الّذى يكذب بالدّين. فذلك الّذى يدعّ اليتيم. و لايحضّ على طعام المسكين» ( ماعون: ۳ - ۱). يكى از نشانه‏هاى تكذيبِ دين اين است كه‏ انسان در مقابل فقر فقيران و محرومان بى‏تفاوت باشد و احساس مسئوليت نكند. در ماه رمضان، به بركت روزه، طعم گرسنگى و تشنگى و نرسيدن به آنچه اشتهاى نفس انسان است را درك كرديم و چشيديم. اين بايد ما را به احساس مسئوليتى كه اسلام در قبال مسئله مهمّ فقر و فقير از يكايك مسلمانان خواسته است و بر دوش آنان وظيفه نهاده است، نزديك كند. ....
همه بايد خود را موظّف به مواسات بدانند. مواسات يعنى هيچ خانواده‏اى از خانواده‏هاى مسلمان و هم‏ميهن و محروم را با دردها و محروميتها و مشكلات خود تنها نگذاشتن؛ به سراغ آنها رفتن و دست كمك‏رسانى به سوى آنها دراز كردن. امروز اين يك وظيفه جهانى براى همه انسانهايى است كه داراى وجدان و اخلاق و عاطفه انسانى هستند؛ اما براى مسلمانان، علاوه بر اين‏كه يك وظيفه اخلاقى و عاطفى است، يك وظيفه دينى است.
به همسايه‏ها و فقرا رسيدگى كنيد. يكى از عواملى كه نمى‏گذارد دست كسانى كه توانايى كمك دارند، به يارى فقرا دراز شود، روحيه مصرف‏گرايى و تجمّل در جامعه است. براى جامعه بلاى بزرگى است كه ميل به مصرف، روزبه ‏روز در آن زياد شود و همه به بيشتر مصرف كردن، بيشتر خوردن، متنوّع تر، خوردن، متنوّع‌تر پوشيدن و دنبال نشانه‏هاى مُد و هر چيز تازه براى وسايل زندگى و تجمّلات آن رفتن، تشويق شوند. چه ثروتها و پولهايى كه در اين راهها هدر مى‏رود و از مصرف شدن در جايى كه موجب رضاى خدا و رفع مشكلات جمعى از مردم است، باز مى‏ماند!
اما به جز يادآوري بيانات رهبر معظم انقلاب اگر سري به زندگي حضرت علي(ع) و همه ائمه بزنيم مي بينيم كه آنها در همه روزها و فصول انفاق و كمك به فقرا را توصيه كرده بر اين امر در ماه مبارك رمضان تاكيد فراوان دارند. اميد است ضمن رعايت اخلاق اسلامي در كارهاي يكساله خود بتوانيم با كمك به نيازمندان واقعي ضمن جمع ثوابي كثير براي خود، دل كودكي و خانواده نيازمندي را شاد كنيم. دلي كه شايد با توجه به كوتاهي ما در ماه هاي ديگر سال مدام آرزو مي‌كند: كاش زودتر رمضان بيايد!

^{مائده شيرپور}