سابقه انتخابات در ایران به انقلاب مشروطه در ۱۲۸۵ شمسی باز می گردد. زمانی که نظام سیاسی ایران مبتنی بر استبداد بود و تمام امور کشور در دست شخص اول مملکت یعنی شاه بود. پیروزی انقلاب مشروطه در این سال نظام استبدادی را به نظام سلطنت مشروطه تغییر داد که در آن از قدرت شاه کاسته شد.
البته مسئله انتخابات در این دوره محدود به مجلس شورای ملی بود که بیشتر جنبه صوری و شکلی داشت. می توان گفت از سال ۱۲۸۵ که اولین انتخابات مجلس شورای ملی صورت گرفت تا سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی رخ داد هفده بار انتخابات برگزار شد که کمتر در آن اراده مردم دخالت داشت. فصولی از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به حق ملت در اداره امور کشور پرداخته اند که بیانگر حضور ملت در انتخابات برای تثبیت و حیات نظام است. به طور مثال در اصل ۱۱۴ قانون اساسی ذکر شده است که رییس جمهور با رای مستقیم مردم انتخاب می شود و این حقی است که خداوند بر عهده انسانها گذاشته است.
از طرفی انتخابات نشان دهنده آگاهی سیاسی مردم نسبت به نظام سیاسی جامعه آنهاست.همچنین انتخابات دارای دو بعد داخلی و خارجی است. در بعد داخلی نشان دهنده اتحاد و عزم ملی و در بعد خارجی اقتدار ملی را به تصویر می کشد. ایران تنها کشور منطقه خاورمیانه نیست که انتخابات دارد، اما شکل برگزاری انتخابات، معیارها و استانداردهای آن در کشورهای خاورمیانه با یکدیگر متفاوت است. به طور مثال در اسرائیل به عنوان مهمترین متحد آمریکا در منطقه همه افراد جامعه حق رای دادن دارند اما رای آنها محدود به حزب است نه افراد و در عین حال عرب‌ها و حتی برخی یهودیان که شهروند درجه پایین شناخته می‌شوند حق رای ندارند. اما در ایران انتخابات هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم برای پستهای متفاوتی صورت می گیرد. در واقع افراد واجد شرایط می‌توانند به فرد مورد نظر خود رای دهند.
انتخابات دوم اسفند ماه با توجه به حوادثی که در نیمه دوم سال رخ داد بسیار اهمیت دارد. این حوادث یعنی اعتراضات آبان ماه در پی افزایش قیمت بنزین، ترور سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی انتخابات مجلس یازدهم را تحت تاثیر قرار می دهد.
نکته‌ای که در این روزها در فضای مجازی بسیار دیده‌ام نظر سنجی‌هایی است که با عنوان رای می‌دهم، رای نمی دهم انجام می شوند.فارغ از نتیجه نظر سنجی‌ها، اهمیت موضوع در پرداختن به این مسئله است که چرا تعدادی از افراد به مسئله رای دادن یا رای ندادن فکر می کنند؟ و چرا چنین اندیشه ای در این دوره از انتخابات مجلس اهمیت دارد؟
انتخابات امکانی برای پیگیری مطالبات سیاسی از طریق نامزدهای انتخاباتی و برنامه های آنان است و یکی از پیامدهای شرکت گسترده در انتخابات مدیریت مطالبات و کاهش تعارضات در جامعه است.علاوه بر آن انتخابات جلوه ای از اقتدار است که باعث کاهش آسیب پذیری در مواجهه با تهدیدات داخلی و خارجی است.
حال با توجه به پیامدهای مثبت مشارکت بالا در انتخابات نکته مهم، ایجاد فضایی برای آگاهی جامعه از سوی مسئولان است. تزریق اطلاعات درست به افکار عمومی، وجود طیف گسترده نامزدهای انتخاباتی با دیدگاه های متنوع که امکان حق انتخاب گسترده برای افراد را فراهم سازد، روشن ساختن فعالیتهای منتخبین دوره های پیشین، پاسخگویی نمایندگان در قبال وعده‌هایی که قبل از انتخابات داده اند، می تواند افراد را به مشارکت در انتخابات پیش رو ترغیب کند. 

^{نویسنده: مائده غلامی}