زنان تقریبا نیمی از جمعیت جهان را تشکیل میدهند و نقش مهمی در مدیریت منابع طبیعی در خانواده و جامعه دارند. در بسیاری جوامع زنان، آب، سوخت و مواد غذایی، جنگل ها و اراضی کشاورزی را مدیریت می کنند. در سراسر جهان، در همه مناطق و همه فرهنگ ها، آنها در ارتباط با محیط طبیعی خود نقش های اساسی را ایفا می کنند. زنان که غالبا وابسته به منابع طبیعی در دسترس برای مواد غذایی، سوخت و سرپناه هستند، می توانند بویژه در برابر تغییرات یا تخریب محیط زیست آسیب پذیر باشند. از آنجا که بار کاری زنان غالبا متمرکز بر مدیریت منابع طبیعی، تنوع زیستی و اکوسیستم است، تجربیات و چشم اندازهای آنها بر سیاست گذاری و اقدامات توسعه پایدار در هر سطح، برای یک سیاره سالم برای نسل های آینده ضروری است.
زنان مسئول تغذیه بخش اعظم جهان بویژه در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه هستند. براساس اعلام سازمان جهانی غذا و کشاورزی، زنان بین ۶۰ تا ۸۰ درصد مواد غذایی را در کشورهای در حال توسعه تولید می کنند و با این وجود آنها تنها مالکیت رسمی دو درصد از زمین را در اختیار دارند. قوانین و آداب وراثت تاریخی، اغلب کنترل مستقیم زنان بر زمین را ممنوع یا محدود می کند. حتی هنگامی که زنان قادر به تملک و اجاره زمین هستند، ممکن است نتوانند وام یا بیمه ای برای تامین امنیت منابع خود تامین کنند. فقدان حقوق عادلانه زمین برای زنان همچنان مانع اصلی توانمند سازی آنها و کاهش فقر است.
زنان در کشورهای در حال توسعه عمدتا مسئولیت مدیریت و حفظ منابع برای خانواده های خود را نیز برعهده دارند. آنها وقت زیادی را برای جمع آوری و ذخیره آب، تامین سوخت، غذا و علوفه و مدیریت زمین های کشاورزی صرف می کنند. از آنجا که زنان مراقبان اصلی کودکان، افراد مسن و بیمار هستند، کل جامعه به آنها اعتماد دارند و میتوانند نقش مهمی را در هدایت جامعه در جهت دستیابی به اهداف حفاظت از محیط زیست برعهده گیرند. هنگامی که خشکسالی، باران نامنظم و یا طوفان شدید بر دسترسی به منابع اصلی اثر می گذارد، زندگی زنان و خانواده های آنها می تواند به شدت تحت تاثیر قرار گیرد. در حقیقت، مطالعات نشان داده است که بلایای طبیعی بطور نامتناسبی به زنان ضربه زده است، باعث کاهش نرخ امید به زندگی زنان و کشته شدن بیشتر زنان نسبت به مردان گردیده است. خصوصا زنان و دختران فقیر و حاشیه نشین شهرها به ندرت این فرصت را می یابند که از خطرات زیست محیطی آگاهی یافته و برای سازگاری با آن آموزش ببینند.
نقش زنان در افزایش آگاهی از نیاز به حفاظت از محیط زیست در جامعه از اهمیت بسیاری برخوردار است. در واقع زنان عاملان مهم تغییر در جامعه هستند. آنها بعنوان آموزش دهندگان اصلی در خانوارها میتوانند نسل های آینده را مسئولیت پذیرترنسبت به محیط زیست تربیت کنند. البته به شرطی که زنان خود از آموزش های محیط زیستی برخوردار شوند.

^{نویسنده: شهره صدری خانلو}