زیارتتان قبول. چه آنهایی که از عمود یک پای پیاده راه افتادند و به عشق پر شدن چشم‌شان از گنبد امام(ع) و برادر(س) ستون‌ها را شمردند و جلو رفتند، چه آنها که حسرت به دل ماندند و از پای تلویزیون با اشک‌های‌شان زیر پای زائران آقا را شستند و دست به سینه گذاشتند و با حسرت تمام زیر لب زمزمه کردند «السلام علیک یا اباعبدالله»
نذر همه‌تان قبول. چه آنها که در شهرهای مرزی ایران میزبان زائران حسینی بودند. چه آنها که از عمود اول تا آخر موکب‌های‌شان به راه بود و چه آنها که در میان جاده نشسته بودند و با افتخار و التماس می‌خواستند پذیرای زوارالحسین(ع) باشند. و چه آنها که در شهرهای ایران به یاد مسیر نجف تا کربلا نذری پختند و به عاشقان امام(ع) پیش‌کش کردند.
اربعین امسال هم نشان داد که «مصباح‌الهدی» تا قیامت مسیر را روشن می‌کند و نمی‌گذارد محبین و شیعیان و عاشقان و دوست‌داران، راه را گم کنند و این «مسیر نور» تا همیشه روشن است و «کشتی نجات» هم همچنان در این دریای پرتلاطم دنیا در حرکت است و دست خیلی‌ها را می‌گیرد.
این روزها کربلای معلی میزبان میلیون‌ها زائر عزادار حسینی است، زائرانی که از راه‌های دور و از اقصی‌نقاط جهان خود را به بین‌الحرمین رسانده‌اند تا ۱۴۰۰ سال پس از شهادت سید و سالار شهیدان، وفاداری خود به او را با فریادهای «لبیک یا حسین» اعلام کنند.
جایی که قدم به قدم موکب برپاست و تا جایی که چشم کار می‌کند نذری توزیع می‌شود، تنوع نذری‌ها هم بی‌نهایت است؛ از انواع غذاهای پختنی و سرخ‌کردنی گرفته تا اقسام کباب‌ها. اینجا برای دریافت کباب کوبیده و جوجه‌کباب و کباب‌ترکی به زائر التماس می‌کنند! واقعاً کجای دنیا چنین چیزی است؟!
کربلا این روزها نقطه‌ای متفاوت از همه عالم است. جایی که زائران از ملیت‌های گوناگون و از اقصی‌نقاط کره خاکی خود را به سرزمین مقدس عتبات رسانده‌اند، از پرچم کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و شرق و غرب آسیا گرفته تا کشورهای اروپایی و پرچم‌هایی از قاره سیاه که شناختن آن نیاز به مراجعه به اینترنت دارد. حسین(ع) هیچ مرزی نمی‌شناسد و متعلق به هیچ ملیت و قوم و نژاد خاصی نیست، شخصیتی است جهانشمول که پس از گذشت ۱۴ قرن همچنان خون پاک او در دل عاشقانش حرارت می‌افروزد و شعله می‌کشد.
کجا غیر از پیاده‌روی اربعین را می‌توان مثال زد که میلیون‌ها زائر از چهل کشور جهان با فرهنگ‌های گوناگون یکجا جمع شوند و نه تنها میانشان تنش و اصطکاکی ایجاد نشود، بلکه رفاقت و صمیمیت بینشان موج بزند؟!
کربلای حسین(ع) این روزها میلیون‌ها عاشق و دلداده را در خود جای داده است. زائرانی که از راه‌های دور و از قاره‌های مختلف جهان خود را به خیابان بهشتی بین‌الحرمین رسانده‌اند تا ۱۴۰۰ سال پس از شهادت سید و سالار شهیدان، وفاداری خود به آرمان‌های حسینی را با فریادهای «لبیک یا حسین» اعلام کنند.
زمانی جابر ابن انصاری صحابه پیامبر در دوران خفقان بنی‌امیه و علی‌رغم پیری و کهولت سن در اربعین حسینی هر سال خود را به قتلگاه کربلا می‌رساند و با این کار علاوه بر اینکه ابراز ارادتی به خاندان اهل‌بیت داشت، پیام سیاسی خود را نیز به دستگاه ظلم و جور حاکم می‌رساند. و حالا این مردم آزاده دنیا هستند که پا در جای پای جابر می‌گذارند و در اوج ناامنی‌ها و تهدیدها باز هم راهی کربلا می‌شوند و آن سنت حسنه را همچنان ادامه می‌دهند.
مهم نیست که رسانه‌های مواجب‌بگیر غربی و وهابی چگونه این حماسه عظیم را بایکوت می‌کنند و یا به تحریف آن می‌پردازند.
آنها که برای تحریف اسلام و شیعه فقط به پررنگ کردن قمه زنی و زنجیرهای تیغ‌دار یک عده محدود در افغانستان، عراق و پاکستان بسنده می‌کنند، مجبورند چشم‌شان را به روی واقعیت اربعین ببندند.
اما واقعیت این است که بعد از فرو ریختن دیوار برلین، اسلام برای غرب جانشین کمونیسم شده و مسلمانان در بازنمایی رسانه‌ای آن، به عنوان یک تهدید نشان داده شده‌اند و سعی شده ذهنیت مخاطب غربی نسبت به مسلمانان اینگونه شکل داده شود.
در این رسانه‌ها، آیین‌های عبادی مسلمانان به عنوان اعمالی اجباری و بدون هیچ نیت و رغبت و لطافتی به تصویر کشیده می‌شود. بازنمایی‌هایی که این رسانه‌ها از اسلام تصویر می‌کنند، با بنیادگرایی و مخالفت با اصول دموکراسی و آزادی برابر است و همواره از مسلمانان، تصویر افرادی متعصب، خشن و بی‌منطق تصویر می‌شود و افراد مسلمان،‌ افرادی همیشه مسلح در نظر گرفته می‌شوند که هیچ‌گاه قابل اعتماد نیستند.
اما در یکی دو سال اخیر این راهپیمایی به قدری با شکوه و عظیم برگزار شد که برخی رسانه‌های غربی برای حفظ اعتبار خود هم که شده مجبور به پوشش رسانه‌ای این رویداد شدند. رسانه‌هایی همچون رویترز، آسوشیتدپرس، المانیتور، فارن پالیسی، هافینگتن پست، بی.بی.سی، خبرگزاری فرانسه و فرانس۲۴ از جمله رسانه‌هایی بودند که با انتشار گزارش‌هایی تلاش کردند بخش‌هایی از این اجتماع عظیم و مراسم مذهبی ویژه شیعیان را منتشر کنند؛ گزارش‌هایی که با پرداختن به ویژگی‌های این مراسم از جمله پیاده‌روی طولانی‌مدت، گرامیداشت چهلمین روز واقعه عاشورا، موکب‌های ناهار، شام و صبحانه‌های مجانی و شرایط امنیتی عراق تاکید داشتند هرچه تهدیدات داعش بیشتر می‌شود، اشتیاق شیعیان برای حضور در کربلا هم بیشتر می‌شود.
اما به هر حال چه رسانه‌های غربی خوششان آید و چه بدشان آید این راهپیمایی هر سال با شکوه‌تر از پارسال برگزار می‌شود و اکنون با فراگیری شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های شخصی، انحصار از دست غول‌های رسانه‌ای خارج شده و مردم خودشان این همایش با شکوه را به تصویر می‌کشند و در صفحات مجازی خود منتشر می‌کنند.