فلسطین در چند دهه اخیر از اصلی‌ترین محورهای تحولات خاورمیانه بوده است. سابقه این محوریت صرفا به بعد از تاسیس رژیم جعلی صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ باز نمی‌گردد بلکه پیش از آن یعنی زمانی که هرتزل در قرن ۱۹ راهبرد سرزمین موعود و سرزمین بدون ملت برای ملت بدون سرزمین را اعلام کرد، فلسطین به محور بحران منطقه مبدل شد. اعلامیه انگلیسی بالفور در سال ۱۹۱۷ که تاسیس سرزمینی برای صهیونیست‌ها را اعلامر بر آتش این بحران افزود. سال ۱۹۴۸ زمان اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی بود که ریشه اصلی دو جنگ جهانی آشکار شد و آن طرح نظام سلطه برای ایجاد رژیمی جعلی در سرزمین فلسطین بود. در طول چند دهه اخیر نیز از این اهمیت کاسته نشده بلکه بسیاری از تحولات منطقه نشات گرفته از تحولات فلسطین است. حال این سوال مطرح است که در سال ۲۰۲۰ چه ضرورتی برای همبستگی و حمایت از فلسطین وجود دارد در حالی که برخی از کشورهای عربی که داعیه حمایت از فلسطین را سر می‌دادند رویکرد به سازش را در پیش گرفته‌اند که نمود آن را در رفتار بحرین و امارات می توان مشاهده کرد. در کنار آنچه وظیفه انسانی در حمایت از مظلوم و مقابله با ظالم مطرح است نگاهی بر تحولات منطقه بیانگر یک اصل مهم در تامین است و آن اینکه ریشه ناامنی منطقه را در فلسطین می توان مشاهده کرد. کارنامه رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که این رژمی نه تنها به دنبال سلطه و اشغال کامل فلسطین است بلکه سلطه بر کشورهای منطقه را نیز در دستور کار دارد. عدم باز پس دادن اراضی اشغالی لبنان و سوریه از یک سو و نیز تجاوزات نظامی این رژیم به کشورهای منطقه گوشه‌ای از این رفتارها است. تروریسم دولتی این رژیم نیز در ترور شخصیت‌های سیاسی ، علمی و دانشگاهی کشورهای منطقه فعال هستند که ترور اخیر محسن فخری زاده از آن جمله رفتارهاست. در همین حال وجود رژیم جعلی صهیونیستی موجب تحرکات نظامی و مداخلات قدرت‌های بزرگ در منطقه شده است که بسیاری از جنگ‌ها و تنشهای منطقه برگرفته از این دخالت‌هاست. بر این اساس می‌توان گفت که حمایت و همبستگی با فلسطین در مبارزه با رژیم صهیونیستی نه تنها حمایت از این ملت است بلکه مولفه ای مهم در مبارزه با عامل اصلی ناامنی و بحران‌های منطقه است که می‌تواند زمینه ساز ثبات و امنیت پایدار در منطقه گردد. لذا کشورهای منطقه ای و فرامنطقه‌ای که به دنبال ثبات و امتیت هستند باید در حمایت از فلسطین و نه در مسیر سازش با رژیم صهیونیستی گام بردارند چرا که شواهد نشان می دهد که سازش نظیر کمپ دیوید، اسلو، وادی عربه و سازش های اخیر امارات و بحرین با این رژیم نه تنها به امنیت منطقه کمکی نکرده بلکه زمینه ساز استمرار و تشدید بحران‌های منطقه خواهد شد لذا تنها راه باقی مانده مبارزه سراسری با این رژیم است که با تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف محقق می شود. 

^{نویسنده: علی تتماج}