جشنواره سی و هفتم فیلم فجر حواشی سیاسی سطحی و پیش و پا افتادهای دارد که خود هنرپیشگان و سلبریتیهای سینما رقم میزنند. سلبریتیهایی که با ژستهای نمایشی سعی دارند خود را بیشتر در کانون توجه رسانهها قرار دهند و رسانهها هم خریدار همین ناز و عشوهای جنجالی هستند.
از حواشی افتتاحیه جشنواره که به نوعی حاشیهسازی برای حاشیهسازی بود بگذریم به ماجرای سخنان یکی از سلبریتیها در نشست حاشیهای یک فیلم میرسیم. این هنرپیشه در سخنانی بیان کرد: «وقتیکه هویت ملی و عرق به وطن را از مردم بگیریم نتیجهاش میشود فروش گوشت سگ کیلویی ۳۷ هزار تومان با ثبتنام و کارت ملی.»
سخنان وی نوعی واکنش هیجانی درباره خبر فروش گوشت سگ بود که البته تکذیب شد و جزو فیکنیوزهایی است که اخیرا در فضای مجازی انتشار مییابند. از سوی دیگر لغاتی که وی درباره «مجمع تشخیص مصلحت نظام» بکار برد نشان میدهد که سواد کافی در این زمینه ندارد.
البته خود این بازیگر نیز اذعان میکند نه سواد و نه علاقهای به سیاست دارد اما با این اوصاف به طور احساسی به این حوزه ورود کرده است. این بازیگر پس از به راه افتادن موجی از انتقادات مردمی، شب گذشته توضیحات جدیدی را درباره این ماجرا مطرح کرد تا به گفته خود ابهامات موجود را برطرف کند. اما سوال اساسی این است که چرا این افراد با وجود اینکه اعتراف میکنند از سیاست سررشتهای ندارند خود را وارد این فضا میکنند؟
نتیجه ورودهای سطحی این افراد را به فضای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ به خوبی دیدم که سپس در چند مرحله در موجهای مختلف نسبت به حمایت از دولت اظهار پشیمانی کردند و حتی در مرحله بعد ضیافت افطاری رئیسجمهور با هنرمندان را نیز تحریم کردند. رسانههای اصلاحطلب نیز در برابر پشیمانی سلبریتیها درحالی که پیشتر هنداونه زیر بغلشان میگذاشتند آنان را فرهیخته و بافرهنگ توصیف میکردند، این افراد را بیسواد و هرهری مسلک و قورباغههایی نامیدند که وقتی شهر شلوغ میشود، سر و کلهشان پیدا میشود!
حمایت برخی از بازیگران از تروریستها نیز در نوع خود بسیار عجیب است. در همین رابطه، سه بازیگر زن طبق روال همیشگی که با کمترین آگاهی اقدام به اظهارنظر در همه زمینهها میکنند، در صفحات شخصی خود به ستایش از یک عضو گروهک تروریستی کومله که در حین انجام عملیات مسلحانه علیه کشورمان به هلاکت رسیده بود پرداختهاند و برای وی سوگوار کردند!
ورود غیرمنطقی و بیمبالات هنرپیشهها در فضای سیاسی کشور جز جنجالهای پراکنده نه سودی برای آنان داشته و نه چیز عاید مردم کرده است. بنابراین آیا به نظر نمیرسد سلبریتیها به جهت کمعمق بودنشان و همچنین دستهگلهای فراوانی که تا به اینجا از خود به جا گذاشتهاند، سکوت پیشه کنند؟ آیا سکوت سلبریتیهای برای خودشان و جامعه بهتر نیست.
البته این بدین منظور نیست که در فضای هنری اظهارنظر نکنند اما به نظر میرسد لااقل در فضای غیرتخصصی تا آنجا که امکان دارد سکوت این افراد بیشتر به نفع خود آنها و جامعهای است که سنگ آن را به سینه میزنند. البته قوانین نیز در این عرصه چندان سفت و محکم نیست. در کشورهای دیگر اگر سلبریتیها مانند کاری که برخی زنان هنرپیشه ایرانی انجام میدادند قطعا با برخورد ویژهای روبرو میشدند. چراکه سخنان این افراد با توجه به شهرتشان جامعه آماری بیشتری را درگیر خود میکند و تبعات آن گستردهتر است و بعضا جبران آن بسیار سخت و امکانپذیر نیست.
نویسنده: امیر حمزهنژاد