در حالیکه بیش از ۴ ماه از افتتاح خط ۷ متروی تهران میگذرد، بهشت نشینان جدید این خط را به بهانه ناایمن بودن تعطیل کردند.
محمدباقر قالیباف که به عنوان یکی از نامزدهای ریاست جمهوری سال ۹۶ وارد گود رقابت ها شد، به عنوان سیبل مستقیم تخریب جناح مقابل همواره از اولویت بالایی برخوردار بود. هرچند انتخابات با کنارهگیری وی وارد فاز دیگری شد، اما تخریب ها همچنان نیز ادامه داشت و دارد.
یکی از اصلیترین محورهای نقد و تخریب مدیریت قالیباف، افتتاح پروژههایی بود که بعد از انتخابات نیز با سرعت بالایی ادامه داشت و رسانه ها و فعالین سیاسی اصلاحطلب، با نمایشی خواندن آنها قصد داشتند تا چنین دستاوردهایی را در مقابل بیعملی دولت، بیارزش جلوه دهند.
یکی از مهمترین افتتاحهای شهری بعد از انتخابات ریاست جمهوری که جنبه تبلیغاتی را نمیتوان به آن نسبت داد، خط ۷ متروی تهران بود. این خط در حالی افتتاح شد که رحمتالله حافظی، عضو پرحاشیه شورا نسبت به ایمنی آن ایجاد تردید کرد و رسانههای اصلاحطلب نیز با پیگیری این خط بر انحراف افکار عمومی دامن زدند.
این درحالی بود که بسیاری از اعضای شورای شهر چه اصلاحطلب و چه اصولگرا به همراه کارشناسان از خط ۷ بازدید کردند و نسبت به ایمن بودن آن اذعان داشتند. حال آنکه منتقد اصلی یعنی حافظی حتی حاضر به بازدید نیز نشد و با اصرار بر اظهارات خود، دامنه تخریب ها را افزایش داد.
در همان زمان قالیباف در مقابل تخریب ها موضع گرفت و عنوان داشت: سیاهنمایی کردن کارها بیانصافی است. اینکه بخواهیم یک کاری را ضایع کنیم، ضایع کردن یک فرد نیست بلکه ضایع کردن فرهنگ و دستاورد یک ملت و شهر است. کارهای عمرانی زحمتهای بسیاری برای شهروندان دارد و ما نیز تلاش میکنیم پروژهها را در کمترین زمان ممکن به سرانجام برسانیم و از شهروندان بابت زحمات عذرخواهی میکنیم. لازم نیست افراد تلاش کنند برای اثبات کارآمدی خود بگویند دیگران ناکارآمد هستند و ما میبینیم که کارها چطور پیش رفته است.
با اعلام نتیجه انتخابات و رای آوری اصلاحطلبان در شورای شهر، از همان زمان اعلام شد که اولین اقدام شهردار جدید باید تعطیلی خط ۷ باشد. اما پس از گذشت نزدیک به ۳ ماه، این خط در روز دوشنبه ۸ آبانماه تعطیل شد.
اما جای سوال اینجاست که اگر این خط ناایمن بوده چرا مدیران شهری بیش از چندماه از تصدی امور، آن را تعطیل نکرده بودند و با جان مردم بازی میکردند و در صورتیکه این خط ناایمن است چرا مستندات و مدارکی برای آن ارائه نمیدهند. تا به حال بیش از ۲۳۰ کیلومتر توسط مدیریت سابق شهر به خطوط مترو اضافه شده است، چرا تاکنون مشکلی ایجاد نشده بود و تنها برای خط ۷ این همه حاشیه ایجاد شده است.
و مورد اساسی تر این است که قالیباف با بیش از یک دهه مدیریت در شهر و دستیابی به موفقیتهایی بینظیر در بحث مدیریت، کسب دهها عنوان و جوایز بینالمللی به خاطر اجرای پروژههای بزرگ و بینظیر در منطقه خاورمیانه، تایید مدیریت جهادی توسط بسیاری از بزرگان کشور و... با کدام دلیل و منطق از خود یادگاری بر جای میگذارد که میتواند کل سابقه مدیریتی وی را دچار چالش و خدشهدار سازد.
با چنین موضوعاتی، به نظر میرسد مشکل مدیران جدید شهری از جای دیگری آب میخورد. آنها با عملکرد و کارنامه قالیباف مشکل دارند و برای مخدوش ساختن آن به هر دری میزنند. پس از ۳ ماه از ورود نجفی و یارانش به مجموعه شهرداری، تاکنون هیچ افتتاح یا شروع پروژه جدیدی را شاهد نیستیم و حتی بر سر پروژههای نیمهکارهای که بیش از ۸۰ تا ۹۰ درصد آنها تکمیل شده، سنگاندازی میکنند.
پروژه بزرگ بزرگراه شوشتری که در زمان معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیطزیست توانست مجوزهای لازم را کسب کند، اینک به بهانه زیستمحیطی در آستانه تعطیلی قراردارد. خط ۶ متروی تهران با کندی به پیش میرود.
بسیاری از پیمانکاران بزرگ برای تعین تکلیف پروژه ها دست نگه داشتهاند و شهری که یک روز به مانند کارگاه بزرگ سازندگی بود و سرعت توسعه و پیشرفت تهران باعث شگفتی ناظران خارجی گشته بود، در حال حاضر به سمت رکود در سازندگی پیش میرود.
در کنار این، انکار کارنامه قالیباف میتواند ملجی باشد برای بیعملگی، کمکاری و شعارزدگی مجموعه اصلاحطلبان و دولت اعتدال که پس از ۵ ماه از شروع دولت دوازدهم، تنها دستاورد آن آمارهای مخدوش اشتغالزایی ۱.۵ میلیون نفری و رونمایی پر سرو صدا از پلاک خانه پدری رئیسجمهور بوده است. با این حساب باید اندک اندک در انتظار پروندههای جدیدی برای به چالش کشیدن مدیریت قبلی و ادامه حاشیهسازی برای سرگرمی اعضای جدید شورا و مدیران بهشتنشین بود تا در فضای غبارآلود افکار عمومی سرگرم شوند.(جهاننیوز)