قاضی: شما اتهام اختلاس را قبول دارید؟
متهم: به این معنی که بگویید اختلاس را که قبول ندارم اما یک اختلاف حساب چند هزار میلیارد تومانی بود که به هر حال پیش می‌آید. اصلا من غلط کردم.
شما سابقه کیفری هم دارید؟
متهم: اصلا! من حتی نمره انضباطم در تمام سال‌های مدرسه بیست بود.
ولی دو تا پرونده شما را خودم بررسی کردم.
متهم: آهان! آن پرونده‌ها را می‌گویید؟ خب غلط کردم. بی‌شعور بودم. نفهمیدم.
پای تمام اسناد خلاف امضا و مهر شماست.
متهم: عرض که کردم غلط کردم. نفهمیدم. بی‌شعور بودم. خربازی درآوردم.
لطفا حرمت دادگاه را حفظ کنید.
متهم: بنده که به حرمت دادگاه بی‌احترامی نکردم. خودم را عرض می‌کنم که چقدر نفهم بودم. چقدر بی‌شعور بودم و چقدر خربازی درآوردم. این حجم از نفهمی و بی‌شعوری واقعا از من بعید است.
به نظر خودتان چه مجازاتی شایسته تخلفات شماست؟
متهم: نمی‌دانم. لطفا بروید در قانون مجازات یک احمق را پیدا کنید. هر چقدر که جرم بی‌شعوری و حماقت باشد می‌پذیریم.