وهابیت اگر تفکری خطرناکتر از صهیونیسم نباشد، کمتر از آن هم نیست، چراکه جهان اسلام را با تهدیدی جدی روبهرو ساخته است.
تفکر وهابیت که زادگاه و خاستگاه آن عربستان سعودی است، سالها است که سرمایهگذاری سنگینی برای ترویج این تفکر در جهان به ویژه کشورهای اسلامی انجام داده است.
سرمایهگذاری سعودیها بر روی وهابیت نه تنها بیتأثیر نبوده بلکه توانسته تأثیر خود را بر روی افکار مردم کشورهای اسلامی بگذارد.
مدارس و مراکز علوم اسلامی وهابیت در بسیاری از کشورهای مسلمان فعال است و در این مراکز مردم دیگر کشورهای مسلمان با آموزشهای وهابیت، در قامت سربازان آلسعود ظاهر میشوند. و این تنها اقدامی نیست که سعودیهای وهابی علیه اسلام انجام میدهند بلکه همطراز با این اقدامات سیاستهای ضد ایرانی خود را که در واقع ضد شیعی است پیاده میکنند و سعی دارند ایرانهراسی و شیعههراسی را هم دامن بزنند.
سیاست وهابیون آلسعود بر این استوار است که فرقههای افراطی که حکم تکفیری و خوارج را دارند، به خاطر مقابله با خطر ایران است که با اعتقاد شیعی خود برای مسلمانان تهدید محسوب میشود.
چنین تبلیغاتی از سوی دستگاه حاکمه رژیم سعودی با راهاندازی شبکههای گوناگون تلویزیونی ماهواره به صورت گسترده سالها است آغاز شده و هر روز هم افزایش مییابد.
در رسانههای وابسته به آلسعود به تحریف و دروغپراکنی علیه تشیع اقدام میشود به گونهای که ایران به عنوان کشوری شیعی نزد افکار عمومی منطقه یک تهدید و خطر معرفی میشود. در حالی که خطر جدی و اساسی برای کشورهای اسلامی ایدئولوژی وهابیت سعودی است.
باید پذیرفت که جمهوری اسلامی ایران برای دفاع از خود و حتی تولید سیاست تهاجمی رسانهای برای مقابله با پدیده ایرانهراسی و شیعههراسی بسیار ضعیف عمل کرده است و حتی در مواقعی هم که کاری در این زمینه شده، با کارشکنی و کملطفی و بیلطفی روبهرو شده است.
اگر ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران مراعات روابط دیپلماتیک را میکنیم و خود را مقید به رعایت برخی مسائل میدانیم، چنین انتظاری از طرف مقابل که او هم چنین روشی را در پیش بگیرد، آیا بیجا است؟
اما طرف مقابل هیچ توجهی به مقید بودن به مسائلی همچون، اشتراکات مذهبی، حسن همجواری، برادری اسلامی و بسیاری مسائل دیگر را نمیکند و هر چه بیشتر سعی دارد تا با اقدامات خود به جمهوری اسلامی ایران ضربه وارد کند.
روزنامهها، سایتها و خبرگزاریهای وابسته به آلسعود، شبکههای تلویزیونی متعدد در این زمینه بسیار فعال هستند و روزانه ساعتها برنامه از شبکههای خود علیه ایران و اعتقادات مذهبی شیعیان پخش میکنند که در همه این اقدامات از اهانت به مقدسات تشیع استفاده میشود.
کمکاریهایی ما به عنوان رسانه، از هر نوع به ویژه فیلم، تلویزیون و سینما، باعث شده است تا سعودیها گوی سبقت را در تبلیغات علیه جمهوری اسلامی ایران و تشیع بربایند.
باید به این نکته اشاره کرد که اهلسنت با وهابیتی که در عربستان ریشهدار گشته و صادر هم میشود، بسیار تفاوت دارد و اگر علیه تفکر این فرقه ساختگی حرفی زده شود یا فیلمی ساخته گردد تا افکار عمومی از ماهیت آن با خبر شود و بتواند خود را در مقابل گزند تبلیغات مسموم آن واکسینه کند، نباید از آن تعبیر دامن زدن به اختلافات در جهان اسلامی تلقی کرد.
پس از سالها، در جشنواره فیلم امسال که البته پرحاشیه هم بود و ضعفهای زیادی هم داشت، فیلمی به آن معرفی شد که با بیاقبالی دستاندرکاران جشنواره روبهرو شد و با دست رد آنها به جشنواره فجر راه نیافت.
«امپراتور جهنم» فیلمی است که از سوی پرویز شیخطادی ساخته شده است و موضوع آن به بحران غرب آسیا میپردازد و ریشههای آن را در این فیلم سینمایی بررسی کرده است.
شاید این فیلم نخستین فیلمی باشد که مستقیم و بیپرده به نقش رژیم سعودی در بحرانهای سوریه، عراق، یمن و اقدامات تروریستی که از سوی گروههای تکفیری داعش در منطقه و دیگر کشورهای جهان انجام میشود، میپردازد.
اما تنها فیلم ساخته شده درباره مهمترین بحران منطقه و حتی جهان، با بیمهری دستاندرکاران جشنواره فیلم فجر روبهرو میشود.
هیئت انتخاب، فیلم «امپراتور جهنم» را حائز شرایط برای حضور در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر تشخیص نمیدهد، اما در میان فیلمهایی که به بخش مسابقه جشنواره امسال راه یافتند، فیلمهایی دیده میشود که بسیار ضعیفتر از امپراتور جهنم است.
البته اقدام هیئت انتخاب از سوی کارشناسان و دستاندرکاران ساخت فیلم امپراتور جهنم بیپاسخ نماند. هر چند تأثیر در رأی هیئت انتخاب هم نداشت.
تهیهکننده و کارگردان امپراتور جهنم در نامهای به هیئت انتخاب جشنواره نوشتند؛ امپراتور جهنم از جمله طرحهای سینمای ایران در سالهای اخیر به شمار میرود که پاسخی به نیازهای منطقهای و بینالمللی است.
فیلم «امپراتور جهنم» عملکرد حکام سعودی و ریشه پیدایش گروههای تفکیری مانند داعش را به تصویر کشیده است، که جا دارد از این دست فیلمها برای آگاهی افکار عمومی کشور بیشتر ساخته شود.
تهیهکننده و کارگردان این فیلم در بخش دیگری از نامه خود نوشتهاند؛ اثری که قاطعانه میتوان گفت نمونه آن را در سینمای منطقه نداریم. به حسب ضرورت موضوعی و اهمیت راهبردی این اثر و نیز، فقدان آثار راهبردی پیرامون موضوعات منطقهای در سبد سینمای ایران، گروه سازنده با تشویق و استقبال دبیرمحترم جشنواره و حضرتعالی بنا را بر این گذاشت تا با تلاشهای شبانهروزی و با تمام انرژی فیلم را به جشنواره برساند تا سبد جشنواره خالی از این موضوع مهم نباشد. متأسفانه، با کجسلیقگی و بر اثر ناتوانی درک ضرورتهای فرهنگی و اجتماعی و تشخیص نادرست اولویتهای مضمونی و موضوعی آثار، فیلم «امپراتور جهنم» نادیده گرفته شد.
دو سال قبل فیلم خوب و خوشساخت سیانور هم با بیمهری جشنواره روبهرو شد اما از سوی مردم از اقبال خوبی برخوردار گشت.
فیلم امپراتور جهنم با محتوایی که دارد میتواند تماشاگران را به سوی خود جذب کند، البته اگر در روند اکران عمومی آن مانند جلوگیری از ورود به جشنواره کارشکنی صورت نگیرد. امپراتور جهنم یک فیلم سیاسی برای آگاهسازی مردم از ماهیت وهابیت سعودی است.
مردم ایران اسلامی مدتها است که از وهابیت سعودی نفرت دارند، آنها نمیتوانند جنایات سعودیهای وهابی را علیه خود از یاد ببرند.
فاجعه منا و مکه تازهترین جنایتی است که حکام سعودی علیه زائران ایران و دیگر مسلمانان دنیا مرتکب شدهاند.
جلوگیری از دیده شدن این فیلم در جشنواره فیلم فجر سال گذشته، یک کار اشتباه بود که نشان میدهد هیئت انتخاب از لحاظ سیاسی و آگاهی از تحولات منطقه ضعف شدید دارد و در مضیقه است، یا این که از جای دیگری توصیه دریافت کرده تا از مطرح شدن چنین فیلمی جلوگیری کند.
در هر صورت، این فیلم میتواند بخشی از جنایات و اقداماتی که آلسعود با تفکر وهابیت خود در جهان اسلام مرتکب میشود، نشان دهد و قطعاً عصبانیت و واکنش نامعقول سعودیها را به همراه خواهد داشت که اتفاق خوبی است.
اکنون سعودیها از این که امپراتور جهنم در جشنواره فیلم فجر امسال دیده نشد، شادمان هستند، مردم و مخاطبان با دیدن این فیلم، شادمانی سعودیهای وهابی را به عزا تبدیل خواهند کرد.