قریب به ۱۵۰ روز از حضور محمدعلی نجفی در بهشت و انتخاب او به عنوان شهردار تهران میگذرد. اما در این مدت آیا او توانسته انتقادهایی را که خودش و هم طیفهای سیاسیاش به شهردار سابق داشتند برطرف کنند؟
آنطور که در همه این ۱۵۰ روز شاهد بودیم تنها چیزی که از شهردار جدید با آن همه شعار و وعدههای وعید دیدهایم یا انتصابات مدیران بازنشسته و از کار برکنار شده با استعفاست یا تعطیلی اغلب رسانههای وابسته به موسسه همشهری بوده است و با وجود نزدیکی به دولت نه خبری از طلب وصول شهرداری شد و نه طرحی مشترک برای مقابله با آلودگی هوا.
شهردار تهران اخیرا در گزارشی که از عملکرد ۱۰۰ روزه خود به شورای شهر داده به نظر میرسد که تلاش کرده سنتی را که روسای دولت در ابتدای تکیه زدن به کرسی ریاست از خود بروز میدهند رعایت کند و بگوید«تقصیر قبلی است» و در این گزارش به نظر میرسد که فقط تلاش کرده شهردار قبلی را نقد کند و کارنامه او را سیاه نشان دهد. ولی در همین گزارش از اقدامات انجام شده توسط خودش و همکاران خود چیزی ارائه نداده است که بتوانیم سنگ محکی برای میزان فعالیت او بیابیم.
شورایی که حرف رئیسش را گوش نمیدهد
البته شورای شهر فعلی به جهت نزدیکی و قرابتی که با روحانی دارند جمله «تقصیر قبلی بود» را قبل از انتخابات شورای شهر نیز شروع کرده بودند که موضوع به قدری حاد شد که چندینبار حتی محسن هاشمی رئیس شورای شهر از اعضا خواست که این روند را متوقف کنند و به صراحت در همین موضوع در برنامه تلویزیونی دستخط از عملکرد محمدباقر قالیباف تعریف و تمجید کرد و در ادامه این روند حتی هفته گذشته در جلسه علنی گفت: «همانطور که در دستور جلسه آمده است قرار است سند تحویل و تحول شهرداری تهران و مدیریت شهری تا زمان اتمام مسئولیت شهردار پیشین توسط شهردار به شورا ارائه شود. در این بررسی باید چند نکته مورد توجه قرار گیرد. اینکه خدماتی که در حوزههای مختلف خدمات شهری، اقتصادی، فرهنگی، فنی، عمران و مدیریت بحران انجام شده، باید واقعبینانه، منصفانه و بدون افراط و تفریط و سیاهنمایی و سفیدنمایی ارائه شود. ۵ ماه از فعالیت شورا گذشته است و به زودی انتقادهایی به ما خواهد شد و افراط انبساطی در نگاه گذشته نباید باعث سیاستهای انقباضی در این دوره شود تا آنجا که حتی پروژههایی در حوزه حملونقل عمومی متوقف شود.»
بر همین اساس میتوان اینطور گفت که هر چقدر که رئیس شورا تلاش میکند که اعضای شورا و شهردار از جناحبندیهای سیاسی و افراطیگری در نقد عملکرد شهردار قبلی فاصله بگیرند اما این اعضا هستند که از هاشمی فاصله گرفته و هر روز به نوعی تیم مدیریتی قبلی تهران را به باد انتقاد میگیرند در حالی که از اقدامات خود طی این چند ماه به جز ماشینهای نو و تبلتهای خارجیشان حرفی نمیزنند.
براساس همین رویه بود که در اولین اقدام هماهنگ بهشتنشینان تهران خط ۷ مترو تهران که در آخرین روزهای مدیریت قالیباف بر کرسی شهرداری مورد بهرهبرداری قرار گرفته بود نقد و سپس به بهانه اینکه ناایمن است و فقط برای تبلیغات انتخاباتی افتتاح شده است تعطیل شد. در اینباره ابتدا گفته شد که تا پیش از سال ۹۷ این خط مورد بهرهبرداری مجدد قرار میگیرد اما پس از مدتی به بعد از سال ۹۷ موکول شد. یکی از سوالاتی که در اینباره پیش میآید این است که اگر این خط ناایمن بود چطور شهردار قبل خود سوار متروی این خط شد و چطور کارشناسان از همه لحاظ آن را تایید کرده بودند.
طرحهای خندهدار و فراموشی بدهی دولت
شهردار تهران در اوایل مسئولیت خود گفته بود که دولت به شهرداری بدهی ندارد اما پس از مدتی قول پیگیری دو موضوع را داده بود یکی همین بدهیهای دولت و دیگری بحث املاک نجومی را که فعلا هر دو به فراموشی سپرده شدهاند. مخصوصا بحث مطالبات شهرداری از دولت که به کم شدن بدهیهای مستند دولت از ۱۰ هزار میلیارد به ۴۷۰۰ میلیارد تومان به شهرداری منجر شد و به جای اینکه این جلسات به نفع مردم باشد به کام دولتیها شد.
در همین حال در تازهترین اقدام بودجه حملونقل عمومی کلانشهرها در بودجه سال آینده نزدیک به ۵۰ درصد کاهش داشته است که به نظر میرسد شهردار تهران نان و نمک زیادی در جلسات هیئت دولت خورده است و با همین فرمان نگران این هستیم که پول توجیبی شهرداری نیز به زودی از مردم تهران گرفته شود.
البته همین حالا هم شهرداری با طرحها و لایحههایی که برای سال آینده و سالهای آینده طراحی کرده است این اتفاق در حال انجام شدن است. به عنوان نمونه طرح ترافیکی که برای سال آینده پیشبینی شده است و خیلی از اعضای شورا و مقامات پلیس هم به آن انتقاد دارند هزاران ابهام دارد و یکی از مهمترین اشکالات آن این است که تا امروز شهروندان تهرانی برای استفاده از خودرو شخصی ۳ روز در هفته و بعلاوه روز جمعه میتوانستند به صورت رایگان از خودروی خود استفاده کنند اما با طرح جدید شهروندان باید برای هر روز استفاده از خودروی خود هزینه صرف کنند.
انتقاد دیگری که به شهردار تهران جدای از اقدامات انجام نشده وی مطرح است این نکته است که شهردار تهران چرا در مواقع بحرانی غیب میشود و خبری از او نیست. ماننده زلزله نخست تهران و دیگری روزهای آلوده هوا تنها جایی که آقای شهردار نبود مشخص شد و کسی نگفت که «کجا بود».
و سوالی که در ذهن ما ایجاد شده است اینکه چرا برای ساختمان پلاسکو اینقدر دیر قرار است کاری انجام شود و اینکه سرانجام کسبه این ساختمان چه شد. یادمان نمیرود روزهای تلخ دیماه سال گذشته را که مسئولین دولتی اطراف ساختمان ریزش کرده و در حال سوختن پلاسکو را به استودیوی تبلیغاتی خود تبدیل کرده بودند و شعارهای قشنگ میدادند.
همرنگی هم کاری پیش نبرد
ما و همینطور مردم تهران با توجه به همطیف بودن شهردار تهران و شورای تهران با رئیسجمهور و اعضای هیئت دولت امیدوار بودیم خیلی زودتر ایرادات شهر برطرف شود و مطالبات مردم تهران زودتر به سرانجام برسد. نجفی در ۱۰۰ روز کاری خود نامهای نوشت و از دولتیها تشکر کرد و معتقد بود فضای برادری بین دولت و شهرداری ایجاد شده است. اما به این نکته اشاره نکرد حالا که اینقدر یا هم خوب هستید چرا بدهیهای دولت را رسانهای نمیکنید؟ چرا به داد کاسبان ساختمان پلاسکو نمیرسید؟ چرا وضعیت شهدای پلاسکو را با بنیاد شهید مشخص نمیکنید؟ چرا در اولین سالگرد شهدای آتشنشان پلاسکو در بهشت زهرا شرکت نکردید و فقط به پیامی بسنده کردید که میخواهید در آینده نزدیک خانواده این عزیزان را در باغ موزه دفاعمقدس گردهم آورید و مراسم یادبودی را برگزار کنید؟
رسم عیبجویی در مدیران اصلاحطلب
اما در همین حال و پس از گزارش عجیب و غریب نجفی، رئیس اسبق شورای شهر در گفتوگو با فارس با انتقاد از عملکرد فرار به جلو و عیبجویی از مدیران سابق در عملکرد مدیران اصلاحطلب تصریح نمود: متأسفانه در کشور رسم ناصحیح و غیرمنصفانهای پایهگذاری شده بهنحویکه انتخاب هر مسئول و مدیر جدیدی بهجای آنکه محلی برای اثبات خود و عملکرد مثبتی در افقهای پیشرو باشد به نوعی ایرادگیری و عیبجویی از مدیران قبلی تبدیلشده است. این رسم غلط به دنبال آن است تا کمکاری و عدم تعهد مسئولین جدید را به کار و مسئولیت خویش به را با مقصر نشان دادن مدیران قبلی توجیه کند. اصولاً انتخاب مدیران جدید در راستای افزایش بهرهوری و بهکارگیری فکرها و استعدادهای نو در جهت توسعه و پیشبرد اهداف در حوزههای مختلف است درحالیکه در ایران گویی مدیر جدید نه تنها فعالیتهای قبلی را دنبال نمیکند بلکه با عیبجویی و ایرادگیری که مشخص نیست اصلاً واقعیت داشته باشد! به دنبال توجیه عدم مسئولیتپذیری خود و نهاد ذیربطش است. چنین مدیرانی تلاش میکنند با بسنده کردن به عیبجویی تنها بر این موضوع تأکید کنند که فعلاً وظیفه ما اصلاح فعالیتهای قبلی و جبران گذشتههاست نه بهکارگیری برنامههای راهبردی و عملیاتی در راستای توسعه و توفیق روزافزونتر.
مهدی چمران درخصوص عملکرد مچگیری برخی از مسئولین همانند آقای نجفی گفت: بیشک برخی از مسئولین پایهگذار سنت ناپسندی شدهاند که بسیار غیرمنصفانه و ناجوانمردانه است. چنین مدیرانی بهجای برنامهریزی و تلاش در خدمت به مردم تمام هموغم خود را مصروف پیدا کردن ایرادی از مدیریت قبلی میکنند تا بهنوعی با مچگیری در ملأعام فریاد بزنند که مدیران قبلی خلافکار بوده و متأسفانه لغت خائن وخیانتکاری و کار دیمی کردن را به آنها نسبت دهند!!
وی با انتقاد از رویه مدیران اصلاحطلب در دامن زدن به بیاعتمادی مردم به مسئولین خاطرنشان شد: جای تعجب دارد که آقای دکتر نجفی با چه استدلالی تیشه به ریشه اعتماد مردمی میزنند؟ ایشان نیز پا جای پای دولت آقای روحانی گذاشتهاند که بهجای رسیدگی به امور مردم و حل مشکلات تنها به دنبال مقصر نشان دادن مسئولین پیش از خود هستند. مردم در چنین وضعیتی دائم گزارشهایی مبنی بر دروغگو بودن و خیانتکار بودن مسئولین پیشین میشنوند! آیا در چنین فضایی نباید از مردم انتظار داشت که از مسئولین سلب اعتماد کرده همه را سرتاپا یک کرباس بخوانند؟ آیا عملکرد مسئولین سایر کشورهای دنیا نیز اینگونه است؟ این رسم ناصحیح مدیریتی را از کجا آموختهاند که همواره از آن در رفع عدم تعهد خود به مردم بهرهمند میشوند؟ طبعاً باید به این اصل کلی معتقد باشیم که تداوم چنین روشهای غیراخلاقی به معنای ضربه زدن به اعتماد عمومی مردم است؛ چراکه یکی از مهمترین ارکان و پایههای نظام جمهوری اسلامی ایران اعتماد مردم بهنظام است درحالیکه متأسفانه روشهای جدید و سیاستهای آقایان اصلاحطلب اعتماد مردم را کاملاً نشانه گرفته است.
وی افزود: طرح جامع تهران و ارائه طرح تفصیلی بعد از سال ۴۹ بیانگر سیاستهای مدیرانهای بود که در مدت زمان کوتاهی با مشاوره بهرهمندی از حضور ۲۸ مهندس متخصص ارائه شد. شهرداری تا پیش از این برنامه خاصی برای اداره شهر تهران نداشت و تا جایی که میشنیدیم شبها جایی جلسه میگذاشتند که از فردا تصمیم جدیدی را به مرحله اجرا بگذارند که چقدر بلندمرتبهسازی داشته باشند یا مانع آن شوند! چنین تصمیماتی که نتیجه بیبرنامگی برای ده میلیون شهروند بود هیچگاه توسط آقایان در بوق و کرنا دمیده نشد درحالی که ایشان با بیانصافی کامل به طرحهای ارائه شده راهبردی و مهمی که در توسعه و پیشرفت شهر تهران بسیار کارساز بوده اصلاً توجهی ندارند.
چمران با انتقاد از بیان توهینآمیز آقای نجفی و استفاده از کلمات غیرمعمول اظهار داشت: موضوع حسابداری نقدی و غیرنقدی که برای اولینبار در تاریخ شهرداری و در کشور از هم تفکیک شد بهگونهای که هنوز وزارتخانههای ما چنین رویهای ندارند و توسعه شهر در حوزههای مختلف اعم از مهندسی؛ عمرانی؛ زیرساختی و فرهنگی موضوعی نیست که بتوان با کلمه دیمی آن را به سخره گرفت و از کنار این همه دستاورد عبور کرد. بهتر است با توجه به خدمات شایان ذکر و قابل تقدیر شهرداری تهران در دوازده سال گذشته کلمات دیمی و خیانت که توسط آقای نجفی بیان شد را به فرهنگستان لغت ببریم شاید معنای دیگری غیر ازآنچه معنای اصلی آن است داشته باشد! بهتر است قبل از هر قیلوقالی شهردار محترم تهران عملکرد مجموعه خود را عنوان کنند که کدام یک از پروژههای نیمهتمام را اجرا کرده یا به مرحله اجرا رساندهاند؟ آیا قیلوقالهای تکراری چیزی جز سیاهنمایی و جبران عدم کارآیی آقایان در شهرداری و شورای پنجم نیست؟ متأسفانه بیانصافی در روایتهای شهردار تهران و دوستانشان در شورای شهر موج میزند و به نظر میرسد برخی بادبزن در دست دور آتش نشستهاند تا آن را باد بزنند درحالیکه غافل هستند دود بیاعتمادی مردم به چشم خود آنها نیز خواهد رفت.
تناقضگویی در گفتار شهردار
همچنین معاون سابق قالیباف درباره بدهی دولت به شهرداری تهران نیز اظهار داشت: شهردار تهران در گزارش تحویل و تحول اعلام کرده دولت مکلف به پرداخت این بدهی نیست در صورتی که چند وقت پیش خود آقای نجفی بدهی ۱۴ هزار میلیارد تومانی را از سوی دولت تعیین کردند و به این موضوع اشاره داشتند چرا تناقض در گفتار شهردار است؟ چرا در ابتدا ۱۴ هزار میلیارد تومان را تأیید کردند و روز گذشته تکذیب کردند؟
ناصر امانی بیان داشت: در دوره مدیریت شهری قبلی سه شرکت حسابرسی بررسیهای لازم را درباره بدهی دولت به شهرداری تهران انجام دادند و مدارک موجود را به دولت ارسال کردند و آن موقع دولت نیز این بدهی را پذیرفت و آقای معاون اول رئیسجمهور به وزیر اقتصاد و برنامه و بودجه ارجاع داد که بررسیهای لازم صورت بگیرد و با شهرداری تهران مبنی بر پرداخت بدهی به توافق برسند.
معاون سابق برنامهریزی و امور شوراهای شهرداری تهران درباره جذب سرمایهگذاران خارجی در پروژههای شهر تهران افزود: دولت چقدر در جذب سرمایهگذاری خارجی موفق بوده است. ما در شهرداری تهران تحریم بودیم و هیچکس حاضر نبود در شهر تهران سرمایهگذاری کند.
وی در پاسخ به این پرسش که سرمایهگذاران را چطور جذب میکردید، گفت: از طریق فاینانس که عمده فاینانس ما با چین بود و دولت حمایت میکرد سرمایهگذاریهایی جذب میشد.
امانی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه گفته میشود هیچ برآورد دقیقی درخصوص املاک وجود ندارد،گفت: ما در گزارشی که در پایان دوره به شورای چهارم دادیم لیست کلیه املاک شهرداری تهران را برآورد، ارزشگذاری و ثبت کردهایم.
نویسنده: محسن رجبی