ماده۲۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ اینگونه اشعار می دارد:
هرگاه بازداشت بدل از جزای نقدی توام با مجازات حبس باشد بازداشت بدل از جزای نقدی از تاریخ اتمام حبس شروع می شود که از حداکثر مدت حبس مقرر در قانون برای آن جرم بیشتر نیست و در هر حال مدت بازداشت بدل از جزای نقدی نباید از سه سال تجاوز کند.
آنچه در آموزه های حقوق کیفری می خوانیم این است که فلسفه مجازات حبس، بازپروری مجرم است به نحوی که با جدا ساختن مجرم از بدنه اجتماع علاوه بر اینکه از ارتکاب رفتار مجرمانه ای که بیم تکرار آن می رود جلوگیری شود وهم اینکه در زندان فرصتی برای آموختن برخی قواعد اجتماعی از یاد رفته ایجاد شود اما حقیقتا این سوال در ذهن حادث می شود که به چه دلیل فردی که از پرداخت جزای نقدی عاجز است می بایست ما به ازای ناتوانی مالی خود در زندان محبوس بماند حال آنکه به نظر می رسد این حبس با هیچ یک از اهداف مجازات زندان که در بادی امر در ذهن طراح این مجازات شکل گرفته قرابتی ندارد.البته قرار نیست ما در پی پیاده کردن مطلق این هدف باشیم اما آنچه مهم است این است که می بایست در مقام تحلیل وتاثیر یک مجازات به اثر یا آثار ناشی از آن مجازات دقت نمود.اینک این سوال پیش می آید که نتیجه و خروجی محبوس نگه داشتن مجرمین بی بضاعتی که از حیث مالی ناتوانند چه آورده ای می تواند برای اجتماع داشته باشد.به نظر می رسد مناسب این باشد این ماده قانونی می تواند در خصوص مجرمینی، موثر وکاربردی باشد که در حوزه جرایم مالی مخل اقتصاد مملکت فعالیت داشته یا دارند.مانند جرایمی چون پول شویی،اخلال در نظام ارز،اخلال در نظام اقتصادی وازاین دست ؛اما در مورد مجرمین عادی و آنهایی که بر اثراتفاقات وماجراهای عادی زندگی وبه مانند یک بزهکار اتفاقی مرتکب بزه می شوند واصولا از حیث اقتصادی از طبقات عادی ویا فرودست جامعه محسوب می شوند این گونه زندانها تنها هزینه ای بر دستگاه قضا تحمیل می نماید که مقتضی است قانونگذار در اقدامی شایسته مبادرت به ایجاد طرحی نو نماید به گونه ای که در خصوص جرایم مالی به شخصی که دست به ارتکاب جرم میازد توجه داشته باشد چنانچه اگر مجرم از طبقه یقه سفیدها باشد این ماده قانونی حاکم باشد اما در غیر این صورت حبس بدل از جزای نقدی از سیستم قانونگذاری ما در مورد طبقه ضعیف جامعه بر چیده شود وبسنده شود به همان مجرمین اقتصادی کلانی که در اندیشه به یغما بردن بیت المال وثروت های ملی این مرز وبوم بوده اند.
amirsadeghizadeh@yahoo.com 

^{نویسنده: امیر صادقی زاده}