طی هفته‌های اخیر برخی کشورهای عربی همچون امارات رویکرد آشکار به روابط با رژیم صهیونیستی و خیانت به فلسطین را در پیش گرفته اند چنانکه حتی شورای همکاری خلیج فارس نشست گروه‌های فلسطینی در بیروت را محکوم کرده است. همزمان صهیونیست‌ها در حال توسعه اشغالگری در کرانه باختری هستند. این رفتارها در حالی صورت می‌گیرد که برای مقابله با این روند در کنار اصل حمایت از مقاومت و تسلیح کرانه باختری بهره گیری از سیاست تحریم اصلی قابل توجه است.
مسئله‌ای که طی سالهای اخیر توسط جنبش تحریم رژیم صهیونیستی موسوم به بی دی اس اجرا شده است. عملکردهای چندلایۀ جنبش تحریم در عرصۀ جهانی موجب شده است که رژیم صهیونیستی، جنبش مذکور را در جمع تهدیدات امنیتی خود بداند و با ابزارهای قانون‌گذاری، رسانه‌ای، دیپلماسی عمومی، تهدیدات مالی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های متحدان اروپایی و آمریکایی، جنگی چندلایه را علیه این جنبش به‌راه بیندازد. حوزه‌های فعالیت این جنبش در چهارچوب تهدیدات امنیت ملی قابل تعریف است که با مفاهیمی همچون جنگ نرم قابل تبیین است؛ جنگی چندلایه که درظاهر ابعاد نظامی ندارد اما هرکدام از آنها می‌توانند چالشی به وسعت تهدیدات نظامی برای این رژیم ایجاد نمایند، به‌ویژه اینکه محور اصلی آن را ازیک‌سو، بیداری افکار عمومی درقبال ماهیت ضد بشری این رژیم تشکیل می‌دهد که بحران مشروعیت این رژیم را تشدید می‌کند و ازسوی‌دیگر، ابعاد اقتصادی گسترده‌ای را دربرگرفته است، درحالی‌که اقتصاد از مهم‌ترین شاکله‌های بقای این رژیم به‌شمار می‌رود. برهمین‌اساس، رویکرد کنست، وزارت امور استراتژیک‌، شخص نخست‌وزیر، وزارت امور خارجه و اندیشکده‌ها و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و حتی علمی و تحقیقاتی رژیم صهیونیستی به مقابله با این جنبش بیانگر آن است که این رژیم با نگاه تهدید به این جنبش می‌نگرد. شاید این جنبش به‌صورت مستقیم، سایش چندانی با رژیم صهیونیستی نداشته باشد، اما نهادینه شدن رویکرد تحریم در صحنۀ جهانی علیه این رژیم بر بحران‌های آنها خواهد افزود. رژیم صهیونیستی که در حوزه‌های نظامی و امنیتی و به شکل سخت‌افزاری در برابر فلسطینی‌ها و جبهۀ مقاومت منطقه با چالش‌های متعددی مواجه شده، جنبش تحریم را نیز بخشی از تهدیدات نرم می‌داند؛ بنابراین، مقابله با جنبش «بی‌دی‌اس» و مشابه آن را جزو راهبردهای مهم در حفظ امنیت و اهداف راهبردی خود برمی‌شمرد. تلاش برای متهم‌سازی این جنبش‌ها به یهودستیزی و نژادپرستی، خود نشانه‌ای بر اهمیت این جنبش‌ها در تهدیدات امنیت ملی این رژیم است که با افزایش دامنۀ فعالیت این جنبش‌ها بر میزان تهدیدات و نیز بر شدت اقدامات این رژیم علیه آنها نیز افزوده می‌شود. در شرایط کنونی تحریم رژیم صهیونیستی و خیانتکاران به فلسطین می‌تواند حلقه تکمیلی این روند باشد بویژه اینکه تل آویو با بحران شدید اقتصادی مواجه است و کشورهایی همچون عربستان، امارات و بحرین نیز به دلیل هزینه‌های سنگین جنگ یمن وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند. 

^{نویسنده: قاسم غفوری}