محمد بن سلمان ولیعهد سعودی در سفری رسمی راهی کره جنوبی شده است این سفر در حالی صورت گرفته که طی سالهای گذشته این نخستین سفر مقام ارشد سعودی به این کشور است. حال این سوال مطرح می شود که دلیل این سفر چیست و چرا سلمان راهی کره جنوبی شده است؟
بخشی از اهداف این سفر برگرفته از اهداف بن سلمان برای طرح ۲۰۳۰ موسوم به نئوم است. بن سلمان این طرح را که بیشتر ابعاد اقتصادی دارد مولفه ای برای رسیدن به اهداف سلطنت می داند لذا در کنار اقدامات داخلی به دنبال کسب منابع خارجی نیز می باشد که سرمایه گذاری غربی و شرقی را در بر می گیرد. در کنار کشورهای اروپایی کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی که از نظر تکنولوژی پیشرفته هستند نیز از جایگاه ویژه ای در این طرح برخوردارند و بن سلمان تلاش دارد تا از ظرفیت های آنان برای تحقق طرح ۲۰۳۰ برخوردار شوند. براین اساس می توان گفت که هدف از سفر بن سلمان ابعاد اقتصادی است که می تواند بر فرآیند آینده سیاسی بن سلمان تاثیرگذار خواهد بود.
نکته دیگر آنکه آمریکا در شرق آسیا دو هدف عمده را دنبال می کند و برخی کشورهای عربی ثروتمند مانند عربستان و امارات نیز نقش واسطه را برای اجرای این طرح ها ایفا می کنند. بخشی از طرح امریکا در قالب اعمال فشار بر چین است که در قالب های اقتصادی و سیاسی صورت می گیرد. آمریکا در حالی تعرفه های تجاری علیه چین وضع کرده است که همزمان تلاش دارد تا رقبای این کشور را نیز ارتقا دهد که تقویت هند و کره حنوبی بخشی از این طراحی است.
هدف دیگر آمریکا در شرق آسیا را اقدام علیه جمهوری اسلامی ایران تشکیل می دهد. امریکا در حالی سیاست تحریم ایران را در پیش گرفته است که محور آن را تحریم نفتی ایران تشکیل می دهد. در این میان کشورهای شرق اسیا از جمله چین، ژاپن و کره جنوبی محور خریداران نفت ایران هستند. آمریکا می داند که چین را به دوری از ایران نمی تواند سوق دهد لذا دو گزینه دیگر یعین ژاپن و کره جنوبی را محور تحرکات خود قرار داده است. در همین چارچوب کشورهای عربی همچون امارات و عربستان ادعای تامین نیازهای کشورهای نفتی را مطرح می سازند و برآنند تا با سفرهای دیپلماتیک این کشورها را به دوری از ایران سوق دهند.
بر این اساس می توان گفت که سفر بن سلمان به کره جنوبی نه از روی اقتدار بلکه برگرفته از چالشهای دورنی بن سلمان بر اساس طرح ۲۰۳۰ و نیز اهداف امریکا در منطقه است که بخشی از آن را سیاست تحریم نفتی ایران تشکیل می دهد. رویکردی که البته چندان با استقبال کشورها همراه نشده و همگان اذعان دارند که نمی توان جایگیزنی برای نفت ایران یافت. 

^{نویسنده: فرامرز اصغری}