يك روزنامه صهيونيستي در مقاله‌اي تاكيد كرد كه با وجود سقوط ديكتاتور مصر رژيم صهيونيستي به ايران حمله نخواهد كرد. به گزارش فارس، الوف بن در مقاله‌اي با عنوان بدون مبارك، حمله‌ به ايران وجود ندارد در روزنامه هاآرتص تاكيد كرد: اسرائيل براي اقدام از سوي شرق با دشواري مواجه خواهد بود در حاليكه نمي‌‌تواند به توافق ضمني براي اقدامات در مرز غربي خود تكيه كند. اين روزنامه صهيونيستي مي‌افزايد: بيشتر اسرائيلي‌ها در زمان حكومت مبارك بر مصر در اسرائيل به دنيا آمده يا به آن مهاجرت كرده‌اند. اين واقعيتي است كه آنها مي‌دانند. و اين اهميت ثباتي است كه مبارك براي آنها فراهم كرده بود. هاآرتص ادامه داد: در تمام قيام‌هايي كه در خاورميانه طي سه دهه گذشته اتفاق افتاده است، رژيم مصر به نظر مانند يك صخره قدرتمند بوده است. سران اسرائيل وقتي به جنگ مي‌رفتند، شهركسازي مي‌كردند و در سمت ديگر درباره صلح مذاكره مي‌كردند مي‌دانستند كه از سمت چپ در امنيت هستند. با اينكه اصطكاك در روابط تل‌آويو و قاهره در زمان‌هاي مختلف نااميدكننده بود اما اين اصطكاك پايه‌هاي اتحاد راهبردي كه ناشي از توافق صلح اسرائيل-مصر بود را تضعيف نمي‌كرد. الوف بن در ادامه نوشت: كناره‌گيري مبارك پس از 18 روز تظاهرات در مصر به يك دوره جديد از بلاتكليفي براي كل منطقه خاورميانه و به ويژه براي اسرائيل منتهي مي‌شود. سلطنت طولاني مدت مبارك براي خاورميانه غيرعادي و عجيب نبود. حافظ اسد 30 سال سوريه را رهبري كرد و ملك حسين پادشاه اردن و ياسرعرفات نيز حدود 40 سال حكومت كردند. اما آنها هنگامي كه بركنار شدند ميراثشان در امنيت بود و به همين دليل تغيير آنها از سوي اسرائيل امري طبيعي محسوب مي‌شد نه يك نگراني خاص. اين نويسنده صهيونيست مي‌افزايد: اما اكنون در مصر اوضاع به همان صورت نيست. مبارك پيش از آنكه بتواند يكي از معاونان نزديك يا پسرش را آماده رياست جمهوري كند، بركنار شد. فرماندهان مصر در تلاش براي آرام كردن مردم مصر هستند و به جامعه جهاني اعلام كرده‌اند هيچ قصدي براي تشكيل يك حكومت نظامي جديد در قاهره ندارند بلكه مي‌خواهند با برگزاري يك انتخابات آزاد قدرت را به دولتي غيرنظامي واگذار كنند. اما هيچ كس از جمله ژنرال‌هاي شوراي عالي نيروهاي مسلح نمي‌داند چگونه و چه زماني اين انتقال قدرت انجام خواهد شد. تاريخ نشان داده‌ است كه بعد از انقلاب‌ها، چندين سال درگيري داخلي روي مي‌دهد تا يك حكومت جديد با ثبات تشكيل شود. هاآرتص ادامه داد: اين بلاتكليفي و سردرگمي بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل را نيز به دردسر انداخته است. واكنش‌هاي او طي اولين‌ روزهاي انقلاب مصر نشان دهنده نگراني‌هاي عميق بود كه توافق صلح با مصر را ممكن است با خطر فروپاشي مواجه كند. او سعي كرد تا پايان كار مبارك را تا آنچه كه ممكن است به تعويق اندازد اما هيچ نتيجه نداشت و شنبه از بيانيه ارتش مصر مبني بر پايبندي به پيمان صلح با اسرائيل استقبال كرد. اين روزنامه صهيونيستي تاكيد كرد: نتانياهو از اين احتمال مي‌هراسد كه مصر به يك جمهوري اسلامي دشمن با اسرائيل تبديل شود، يك نوع ايران جديد اما از لحاظ جغرافيايي نزديكتر. نتانياهو اميدوار است اين اتفاق نيفتد و اينكه مصر جا پاي تركيه بگذارد و روابط رسمي، سفارتخانه، خطوط هوايي و تجارت با مصر را حفظ كند. به عقيده الوف بن نويسنده اين مقاله، بهترين سناريو از ديدگاه نتانياهو با اينكه از احتمال كمتري برخوردار است اين است كه مصر مانند تركيه قبل از دوران رجب طيب اردوغان [نخست وزير اسلامگرا] شود يعني كشوري طرفدار آمريكا كه توسط ارتش اداره مي‌شد. هاآرتص ادامه داد: نتانياهو نگراني‌هاي مشتركي با مبارك در خصوص قدرت در حال رشد ايران داشت. مصر در زمان مبارك نقشي كليدي در محور ميانه‌رو سني بازي مي‌كرد كه در كنار اسرائيل و آمريكا عليه محمود احمدي‌نژاد و همپيمانان او در لبنان، سوريه و نوار غزه صف كشيده بودند. نويسنده اين مقاله با بيان اينكه كه جانشين بعدي مبارك از صف بندي فوق عدول نخواهد كرد نوشت: اين به اين معنا نخواهد بود كه جانشين مبارك اسرائيل را به حمله بر تاسيسات هسته‌اي ايران تحريك خواهد كرد. بن الوف افزود: بر عكس، مصر به صداي افكار عمومي جهان عرب گوش خواهد كرد كه مخالف حمله پيشدستانه عليه ايران هستند. اسرائيل براي اقدام از سوي شرق با دشواري مواجه خواهد بود در حاليكه نمي‌‌تواند به توافق ضمني براي اقدامات در مرز غربي خود تكيه كند. بدون مبارك هيچ حمله‌اي عليه ايران صورت نمي‌گيرد. در صورتيكه مردم مصر جانشين مبارك را همدست در چنين اقدامي قلمداد كنند بايد نگران طغيان توده‌هاي مردمي باشد. هر كس با حمله به ايران مخالفت كند يا اينكه از عواقب آن بترسد حتي اگر اين عواقب به نفع نتانياهو و ايهود باراك وزير جنگ اسرائيل باشد، حالا آنها بهانه كافي دارند. آنها در خاطرات خود خواهند نوشت ما مي‌خواستيم به ايران حمله كنيم اما نمي‌توانستيم چون در مصر انقلاب شده بود. مانند ايهود اولمرت نخست وزير سابق اسرائيل كه مي‌گفت او تقريبا به صلح رسيده است، نتانياهو و باراك خواهند گفت كه آنها تقريبا جنگ عليه ايران را به راه انداخته‌اند. اين نويسنده صهيونيست در پايان نوشت: مبارك در موقع كنار رفتن از قدرت از جنگ پيشدستانه اسرائيل جلوگيري كرد. به نظر مي‌رسد اين آخرين كمك وي به ثبات منطقه بوده‌ باشد.