سرانجام پس از ماهها رایزنی و مذاکرات میان گروههای سیاسی عراق و گمانهزنیهای بسیاری که صورت گرفت انتخاب ارکان اصلی ساختار سیاسی عراق اجرایی شد. براساس گزارشهای منتشره عادل المهدی به عنوان نخستوزیر جدید عراق به جای حیدر العبادی مامور تشکیل کابینه شد و از سوی دیگر برهم صالح به نمایندگی از جریانهای کردی به سمت ریاست جمهوری به جای فواد معصوم انتخاب شد.
این انتخابها زمینهساز پیشرفتی بزرگ در تحقق روند دولتسازی در عراق میشود که قطعا تاثیر بسیاری بر حل چالشهای این کشور خواهد داشت. با این تفاسیر چند نکته مهم در این میان قابل توجه است.انتخاب عادل المهدی و برهم صالح خواسته احزاب و جریانهای سیاسی بوده که برگرفته از بلوغ سیاسی این کشور است که نمود عینی آن را در بسیاری از کشورهای عربی که آمریکا ادعای حمایت از آنها را سر میدهد نمیتوان مشاهده کرد. عراق میتواند به عنوان الگویی برای سایر کشورهای عربی در حوزه مردمسالاری دینی باشد. در همین حال انتخابهای مذکور اقدامی در جهت مقابله عراق با دخالتهای آنانی عنوان شود که تلاش داشتند تا از خلا سیاسی موجود برای برهم زدن ثبات عراق بهره گیرند که ناکام ماندند در همین حال حمایت و همکاری تمام جریانهای سیاسی با عادل المهدی برای تشکیل دولت اقدامی در جهت تامین منافع ملی عراق خواهد بود که شکستی دیگر برای دشمنان این سرزمین است چنانکه اسناد نشان میدهد آمریکا و سعودی برای عدم تحقق روند سیاسی عراق در کنار انگلیس تقلای بسیاری داشته و هزینههای بسیاری کردهاند. در همین حال باید توجه داشت که حل مشکلات مردم و مبارزه با تروریسم اولویت دولت جدید عراق بوده بویژه اینکه فساد اداری زمینهساز اعتراضهای مردمی شده است و مقابله با فساد و پاکسازی ساختار اقتصادی و امنیتی از جریانهای غیرمردمی نظیر بعثیها از مطالبات مردمی از دولت جدید عراق است.
در این میان برخی محافل رسانهای تلاش کردهاند تا با برجستهسازی منفی روابط عادل المهدی و برهم صالح با جمهوری اسلامی ایران، به تخریب ساختار سیاسی عراق و جایگاه ایران در حل مشکلات این کشور بپردازند در حالی که در باب نوع نگاه ایران به روند سیاسی عراق نیز این امر قابل تاکید است که ایران با هر فردی که مردم و جریانهای سیاسی انتخاب کنند همکاری داشته خواهد داشت چراکه اصل برای ایران احترام به خواست مردم عراق است افرادی مانند عادل المهدی و برهم صالح نه افرادی نزدیک به ایران بلکه افرادی ملی و مردمی معرفی هستند که رویکردشان به ایران نیز به خاطر مطالبه مردمی و آگاهی آنان از نقش سازنده ایران در منطقه است.
نکته دیگر لزوم مقابله دولتمردان جدید عراق با طراحی آمریکا برای احداث پایگاه جدید است که به دلیل وجود خلا سیاسی در این کشور بارها به دنبال آن بودهاند که امنیت و ثبات این کشور را تهدید میکند. نکته دیگر وضعیت یکپارچگی عراق است که این روزها برخی در مناطقی همچون مناطق کردنشین ساز جدایی کوک کردهاند. اقدامات صورت گرفته در اقلیم کردستان که اعتراضهای اتحادیه میهنی به روند انتخابات اقلیم را به همراه داشته جای تامل دارد. به هر تقدیر آنچه در عراق در جریان است ادامه روند سیاسی است که مطالبه مردمی برای رسیدن به عراقی واحد با آینده روشن را در بر میگیرد که با همگرایی با متحدان و دوستان واقعی عراق در منطقه که همواره یاور این کشور در مبارزه با تروریسم بودهاند میتواند به سرمنزل مقصود برسد.
نویسنده: فرامرز اصغری