یک استاد دانشگاه گفت: الان چهار سال است سیاست فشار حداکثری را می شنویم در حالی که این دوره از شش ماه نباید تجاوز کند وقتی طولانی می شود یعنی فشارها اثری ندارند.
سعدالله زارعیاظهار کرد: آمریکایی‌ها به صراحت گفتند و در جاهایی تلویحا اعلام کردند ایران باید چند مساله را برای اینکه در سطح منطقه و جهان مورد پذیرش قرار گیرد بپذیرد؛ اینکه اسرائیل به عنوان دولت مشروعیت دارد، هرگونه اقدام منطقه‌ای باید مبتنی بر توافقات پیشین قدرت‌های غربی باشد، ایران باید درباره اقدامات صنعتی خط قرمزها را رعایت کند و این فقط هسته‌ای نیست بلکه دانش‌های‌های تک" را شامل می‌شود، ایران باید استاندارهای فرهنگی و اجتماعی آمریکایی‌ها را بپذیرد، ایران باید به لحاظ دفاعی حدودی را رعایت کند و ایران باید برای حضور و نفوذ در منطقه خطوط قرمز غرب را بپذیرد.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی از مذاکره صحبت می کنند اما این تحمیل یک طرفه خواسته‌هایشان است و با تهاجم نظامی فرقی ندارد. این یک جنگ سیاسی است که ژنرال‌ها پشت میز با کراوات می‌نشینند اما صدای چکاچک اسلحه از آن شنیده می‌شود.
وی ادامه داد: وقتی کشوری متوسل به تحریم و فشار حداکثری می شود یعنی نتوانسته در مقابل قدرت مقابله ای و دفاعی طرف مقابل کاری کند. در دوره کلینتون هم ایران آزاد نبود نفت خود را به راحتی بفروشد یا بازگرداندن پول‌هایمان. صدها حکم قضایی در دوران گذشته علیه ما صادر شده و میلیاردها دلار از پول های ما بلوکه شده. از این رو امروز صحبت از فشار حداکثری جنگ روانی است.
وی ادامه داد: الان چهار سال است این سیاست فشار حداکثری را می شنویم در حالی که این دوره از شش ماه نباید تجاوز کند وقتی طولانی می‌شود یعنی فشارها اثری ندارند. وی گفت: معتقدم ما در حال رویت یک وضعیت فراگیر جهانی هستیم.