سال ۲۰۱۷ به پایان رسید و از امروز سال ۲۰۱۸ در حالی آغاز شده که همچنان مسائلی از سال قبل به سال جدید منتقل میشود. یکی از مباحث مهم که شاید مهمترین مسئله عرصه جهانی باشد چگونگی ساختار امنیت جهان است. آنچه معادلات جهانی را چینش میکند ابتدا مقوله امنیت است که زمینهساز تحقق پیشرفتهای اجتماعی و اقتصادی میشود. تا زمانی که امنیت برقرار نشود هیچ اقدامی نه در سطح کشوری نه جهانی میتوان انجام داد.
بر همین اساس است که نظام سلطه هر زمان به دنبال برهم زدن معادلات داخلی و سلطه بر کشورها است از حربه امنیت استفاده میکند. این اقدام یا از طریق حمله نظامی صورت میگیرد و یا اینکه به ایجاد فضای قومی و مذهبی میپردازند و در مواردی نیز اقدام به سوار شدن بر موج اعتراضهای داخلی کشورها میشوند و سعی در به انحراف کشاندن آن دارند.
سال ۲۰۱۷ در حالی پایان یافت که از مهمترین دستاوردهای این سال پایان عمر حاکمیت داعش با محوریت سوریه و عراق بود. مولفهای که زمینهساز این پیروزی شد حضور فعال جبهه مقاومت و متحدانش از جمله روسیه در عرصه مبارزه با تروریسم بوده است. حال این سوال مطرح میشود که چگونه میتوان امنیت ایجاد شده در اواخر سال ۲۰۱۷ را حفظ کرد؟ پاسخ به این پرسش در تحلیل تحولات جهانی از جمله در رفتارشناسی مدعیان مبارزه با تروریسم است. دو دیدگاه را در این عرصه میتوان مشاهده کرد یک طرف معادله جبهه مقاومت و متحدانش قرار دارند که همواره به دنبال مبارزه با تروریسم و برقراری امنیت بودهاند که نتیجه عملکرد آنها را در سوریه و عراق میتوان مشاهده کرد.
دسته دوم شامل آمریکا و شرکای آن است که به اصطلاح ائتلاف ضد داعش را ایجاد کردند در حالی که ادعا داشتند که مبارزه با تروریسم ۲۰ الی ۳۰ سال طول میکشد. نکته مهم آنکه در سال ۲۰۱۷ مانند سالهای قبل صرفا به حمایت از تروریستها پرداختهاند که نمود آن را در سوریه و عراق میتوان مشاهده کرد چنانکه منابع خبری رسما اعلام کردند بالگردهای آمریکایی اقدام به انتقال داعشیها از حسکه به مناطقی نامعلوم کردهاند. روند تحولات نشان میدهد که این نیروها به یمن، افغانستان و لیبی انتقال مییابند.
در همین حال در رفتارهای آمریکا یک نکته مشاهده میشود و آن اینکه سران آمریکا با جوسازی و دخالت در امور کشورها همچون روسیه، کره شمالی، چین و ایران به دنبال ایجاد فضای بحرانی در جهان هستند. به عبارتی دیگر میتوان گفت آنچه تهدیدکننده امنیت جهان در سال ۲۰۱۸ است بیشتر از آنکه برگرفته از اقدامات تروریستی باشد ناشی از تحرکاتی است که از سوی آمریکا و شرکای آن صورت میگیرد که برای رسیدن به اهداف خود جز ایجاد فضای بحران و ناامنی و حمایت از تروریسم کارکردی نخواهند داشت. بر این اساس اگر دنیا به دنبال صلح در سال ۲۰۱۸ است باید در مقابل آمریکا و شرکایش قرار گیرد که ریشه تمام بحرانهای جهانی همین رفتارهای آمریکاست که بحران را راهکاری برای رسیدن به اهدافش میداند.
نویسنده: فرامرز اصغری