?>?> سیاست روز - رقابت روی بزرگترین منبع گازی جهان - نسخه قابل چاپ

کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

ایران چگونه در برداشت برابر روزانه گاز از پارس‌جنوبی به قطر رسید؟

رقابت روی بزرگترین منبع گازی جهان

26 اسفند 1397 ساعت 0:15


هم‌اکنون ایران با تولید ۶۱۰ میلیون مترمکعب در روز و قطر با تولید روزانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب در روز، برداشت سایه به سایه‌ای از مخزن مشترک گازی پارس‌جنوبی دارند و هر دوطرف با اجرای پروژه‌های توسعه‌ای به‌دنبال افزایش این ظرفیت هستند.
میدان گازی پارس‌جنوبی بزرگترین منبع گازی جهان است که روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج‌فارس قرار دارد و اصلی‌ترین منبع انرژی ایران و قطر محسوب می‌شود.
این میدان دارای حدود ۱۸۰۰ تریلیون فوت‌مکعب (۵۱ تریلیون متر‌مکعب) گاز طبیعی درجا و ۵۰ میلیارد بشکه (۷.۹ میلیارد متر‌مکعب) میعانات گازی است. این میدان گازی، مساحتی حدود ۹۷۰۰ کیلومترمربع (۳۷۰۰ مایل‌مربع) را پوشش می‌دهد که از این مساحت، ۳۷۰۰ کیلومتر‌مربع (۱۴۰۰ مایل‌مربع) آن واقع در آب‌های ایران است و ۶۰۰۰ کیلومتر‌مربع (۲۳۰۰ مایل‌مربع) واقع در آب‌های قطر است.
برآوردهای وزارت نفت ایران حاکی از این است که ذخیره گاز در بخش ایرانی این میدان مشترک ۱۴ تریلیون مترمکعب به‌همراه ۱۸ میلیارد بشکه میعانات گازی است که حدود ۷.۵ درصد از کل گاز دنیا و نزدیک به نیمی از ذخایر گاز کشور را شامل می‌شود، اما برآوردهای آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) نشان می‌دهد که از ۱۴ تریلیون مترمکعب گاز درجا در بخش ایرانی این میدان، فقط حدود ۱۰ تریلیون مترمکعب گاز قابل برداشت است که این میزان معادل ۳۶ درصد از کل ذخایر گازی موجود در ایران و معادل ۵.۶ درصد از کل ذخایر گازی جهان را در بر می‌گیرد.
بخش قطری میدان مشترک پارس‌جنوبی با نام "گنبد شمالی" شناخته می‌شود. قطر تمامی نیاز داخلی و صادراتی گاز خود را از "گنبد شمالی" تأمین می‌کند. طبق برآوردهای صورت‌گرفته میزان ذخایر گازی بخش قطری این میدان مشترک، ۳۶ تریلیون مترمکعب است که IEA میزان قابل استحصال گاز در بخش قطری را حدود ۲۶ تریلیون مترمکعب تخمین زده است.
مخزن گازی پارس‌جنوبی بین دو کشور مشترک است و قسمت عمیق‌تر آن در بخش قطری قرار دارد و ساختار این مخزن نشان می‌دهد که شیب آن به‌سمت قطر است و هرچه قطر برداشت بیشتری داشته باشد، سیر حرکت منابع گازی و میعانات به‌سمت قطر بیشتر می‌شود.
قطر توسعه "گنبد شمالی" را از سال ۱۹۹۱ آغاز کرده اما ایران توسعه "پارس‌جنوبی" را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است که در شروع به کار ۱۰ سال از قطر عقب مانده‌ایم. در فاصله سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱، قطر حدود ۲۱۰ میلیارد مترمکعب گاز از این میدان استخراج کرد که به‌ارزش آن زمان، حدود ۶۰ میلیارد دلار برای قطر درآمد به‌دنبال داشته است.
قطر پروژه‌های متعددی در میدان گنبد شمالی تعریف کرده و اکنون با ۱۶ فاز تولیدی به‌میزان حدود ۶۰۰ میلیون مترمکعب در روز از بخش قطری میدان مشترک پارس‌جنوبی برداشت گاز دارد.
برداشت گاز ایران از میدان گازی پارس‌جنوبی در سال ۱۳۸۱ شمسی (۲۰۰۳) با بهره‌برداری از فازهای ۲ و ۳، به ۵۶ میلیون مترمکعب در روز رسید. این رقم با به بهره‌برداری رسیدن فازهای یک، ۴ و ۵، ۶ و ۷ و ۸ و ۹ و ۱۰ در سال ۱۳۸۸ به ۲۸۵ میلیون مترمکعب در روز رسید. از سال ۱۳۸۸ تا سال ۱۳۹۲ با توسعه همزمان فازهای پارس‌جنوبی و عدم اولویت‌بندی پروژه‌ها، شاهد افزایش ظرفیت تولید گاز از این میدان مشترک در سمت ایران نبودیم اما در سال ۹۲ با اولویت‌بندی فازها و تمرکزدهی به بهره‌برداری سریعتر از فازهای با پیشرفت فیزیکی بالاتر، رفته رفته فازهای ۱۲ و ۱۵ و ۱۶ به مدار بهره‌برداری وارد شدند و در سال ۱۳۹۵ ظرفیت تولید گاز ایران از میدان مشترک پارس‌جنوبی به ۴۵۳ میلیون مترمکعب رسید.
توسعه در پارس‌جنوبی با سرعت ادامه یافت و با بهره‌برداری از فازهای ۱۷ و ۱۸، ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ در سال ۹۶ به رکورد تولید ۵۷۰ میلیون مترمکعب در روز و با بهره‌برداری از سکوهای A و C فاز ۱۴ در سال جاری به ظرفیت تولید ۶۱۰ میلیون مترمکعب در روز رسیدیم.
طبق آخرین اعلام وزارت نفت، هم‌اکنون ایران با تولید ۶۱۰ میلیون مترمکعب در روز و قطر با تولید روزانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب در روز، برداشت سایه به سایه‌ای از مخزن مشترک گازی پارس‌جنوبی دارند و هر دو طرف با اجرای پروژه‌های توسعه‌ای به‌دنبال افزایش این ظرفیت هستند.
در ایران، سکوهای ۱۳B، ۱۳D، ۲۲ و ۲۴، A، ۱۴B، ۱۳C، ۲۲ و ۲۴ B ،۱۴D و ۱۳A در یک سال آینده وارد مدار بهره‌برداری می‌شوند و ظرفیت تولید گاز ایران از این مخزن مشترک به بیش از ۷۰۰ میلیون مترمکعب در روز خواهد رسید.
تعداد چاه‌های حفر شده توسط قطر در بخش‌های مختلف "گنبد شمالی" نشان‌دهنده بی‌توجهی به اصول برداشت صیانتی از مخزن توسط این کشور شریک و رقیب در مخزن مشترک پارس‌جنوبی است.
علاوه بر این، همکاری نزدیک قطر با شرکت‌های اروپایی، جذاب کردن روش‌های قراردادی و گنجاندن ردیف مشارکت در تولید، استفاده از تکنولوژی‌های نوین همچون حفاری‌های مایل و افقی در مخزن، آزاد بودن شرایط تجاری این کشور در مقایسه با شرایط تحریمی علیه کشورمان و همچنین پیش بودن ۱۰ساله این کشور در آغاز توسعه مخزن مشترک پارس‌جنوبی، شرایطی را به‌وجود آورده که هرچه ایران در توسعه این مخزن مشترک تأخیر داشته باشد، به‌صورت تصاعدی منافع ملی در برداشت گاز را از دست ‌می‌دهد.
از سوی دیگر آغاز مرحله کم‌فشارشدن بخش‌هایی از مخزن گازی پارس‌جنوبی به ‌دنبال برداشت بی‌رویه و غیرصیانتی شریک قطری و همچنین مسئله طبیعی شیب میدان و فرار گاز به‌سمت دیگر مخزن در طرف قطر، زنگ خطری بزرگ برای ایران بوده که اگر امروز در برداشت روزانه گاز از پارس‌جنوبی به قطر نمی‌رسیدیم، قطعاً در آینده برای رسیدن به مقدار فعلی تولید روزانه گاز (۶۱۰ میلیون مترمکعب) دیگر با هزینه‌های کنونی نمی‌توانستیم پروژه‌ها را به سامان برسانیم و چه‌بسا کنار افزایش هزینه‌های تأمین تجهیزات و توسعه میدان، با نیاز پیدا کردن به تأسیسات فشار افزایشی، میلیون‌ها دلار به هزینه‌های توسعه و ماه‌ها تأخیر به زمان بهره‌برداری پروژه‌ها تحمیل می‌شد. وزارت نفت


کد مطلب: 108346

آدرس مطلب :
https://www.siasatrooz.ir/fa/news/108346/رقابت-روی-بزرگترین-منبع-گازی-جهان

سیاست روز
  https://www.siasatrooz.ir