يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۰:۳۵
کد مطلب : 103289

مونیخ زبان گشود

آلمان بار دیگر میزبان بزرگترین نشست امنیتی جهان موسوم به نشست امنیتی مونیخ شده است. نشستی که سران و مقامات ارشد بسیاری از...

آلمان بار دیگر میزبان بزرگترین نشست امنیتی جهان موسوم به نشست امنیتی مونیخ شده است. نشستی که سران و مقامات ارشد بسیاری از حاضران در صحنه جهانی را دور هم آورده است. این نشست به صورت سالیانه در حالی برگزار می‌شود که بانیان آن ادعا دارند که بررسی چالش‌های امنیتی جهان و یافتن راهکاری سراسری برای حل آنها ریشه و اساس این نشست را تشکیل می‌دهد. بر این اساس آنچه در این نشست و یا حواشی آن مطرح می‌شود آن است که تهدیدات امنیت جهانی کانون توجه همگان است و به افکار عمومی جهان القاء می‌شود که برای مقابله با آن اجماع جهانی صورت می‌گیرد.
نکته قابل توجه در نشست امسال مواضع مطرح شده در قبال جمهوری اسلامی ایران است. سران آمریکا از ترامپ رئیس‌جمهور گرفته تا تیلرسون وزیر خارجه آن، ایران را متهم به بحران‌سازی در منطقه می‌کنند و ادعا دارند که هر بحرانی در منطقه به دست ایران صورت می‌گیرد. تیلرسون وزیر امور خارجه آمریکا در حالی سفر دوره‌ای به غرب آسیا داشت که از محورهای اصلی سفرش را اقدام علیه ایران تشکیل می‌داد و جوی ضد ایرانی را در پیش گرفته بود.
ماکرون رئیس جمهور فرانسه رسما ایران را تهدیدی برای امنیت منطقه معرفی کرده و خواستار اصلاح برجام و آوردن توان موشکی ایران در مذاکرات برجام جدید را خواستار شده است. ترزا می نخست‌وزیر انگلیس نیز ادعا می‌کند که دیدگاه مشترکی با آمریکا درباره نقش منطقه‌ای ایران دارد و خواستار پایان حضور ایران در منطقه شده است.
برخی سران کشورهای عربی نظیر سعودی و بحرین نیز استمرار جوسازی ضد ایرانی را داشته در حالی که مکمل این رفتارها فرافکنی‌ها و هوچی‌گری نتانیاهو نخست وزیر صهیونیستها بوده است. جالب توجه آنکه کنگره آمریکا در حالی حزب‌الله لبنان را در لیست تحریم‌های جدید قرار می‌دهد که ادعا دارد که به دلیل مقابله با ایران این تحریم‌ها اعمال می‌شود.
با توجه به آنچه در باب شرایط جاری بر نشست امنیتی مونیخ ذکر شد و آنچه در عرصه جهانی روی می‌دهد این سوال مطرح می‌شود که چرا غرب چنین رویکردی را در مقطع کنونی صورت داده است؟
اینکه غرب همواره به دنبال دشمنی با ملت ایران و نظام اسلامی است امری سابقه‌‌دار و انکارناپذیر است اما اینکه در مقطع کنونی چنین جوسازی در نشست امنیتی مونیخ صورت می‌گیرد چند هدف را می‌توان برای آن در نظر داشت که برگرفته از تحولات داخلی ایران و منطقه می‌‌باشد.
نخست آنکه به رغم تحرکات و تقلای گسترده دشمنان، ملت ایران در ۲۲ بهمن حماسه‌ای بزرگ رقم زد و به جهانیان نشان داد که همواره پیرو ولایت و انقلاب بوده و برای تحقق آرمان‌های و اهدافش از هیچ اقدامی فروگذار نیست. این حماسه حضور شکستی سنگین برای آنانی بود که ادعای دوری ملت و نظام را مطرح می‌کردند. بر این اساس یکی از اهداف هوچی‌گران علیه ایران در اجلاس و حاشیه اجلاس مونیخ دورسازی افکار عمومی از حماسه ملت ایران و البته به زعم خودشان دلسردسازی ایرانیان از ادامه راه انقلاب می‌توان ارزیابی کرد.
دوم آنکه غرب در حالی ادعای تشکیل ائتلاف ضد داعش را سر می‌داد که در نهایت با رسوایی حمایت از تروریسم مواجه شد در حالی که جبهه مقاومت با محوریت جمهوری اسلامی ایران و متحدانش و تروریسم در منطقه را زمین‌گیر و نقشی مهم در برقراری ثبات و امنیت در منطقه و حتی جهان داشته‌اند.
این مسائل قطعا رسوایی‌ها و هزینه‌های بسیاری برای غرب به همراه دارد. آنها با هوچی‌گری‌های ضد ایرانی به دنبال پنهان‌سازی رسوایی‌ها خود در حمایت از تروریسم و در حاشیه راندن دستاوردهای ایران و مقاومت شده‌اند. نکته مهم آنکه آنها برآنند تا نقش ایران در منطقه را به حاشیه رانده و جای فاتح و بازنده را تغییر دهند آنها می‌خواهند از ایران یک شکست خورده و از خود یک پیروز به نمایش گذارند، حال آنکه جهانیان اذعان دارند که ایران اصلی‌ترین محور مبارزه با تروریسم بوده بدون جمهوری اسلامی امنیت جهانی تامین نمی‌شد.
سوم آنکه اکنون جهان با بحران‌های مهمی همچون استمرار جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی، کشتار گسترده ائتلاف آمریکایی - سعودی در یمن که میلیون‌ها قربانی بر جای گذاشته است. سرکوب‌گری رژیم بحرین و سعودی، فضای خفقان حاکم بر بسیاری از کشورهای اروپایی به بهانه برقراری امنیت و مبارزه با تروریسم، ناتوانی آمریکا در برقراری امنیت در عرصه داخلی و البته عدم تحقق وعده‌ها برای ایجاد امنیت در افغانستان، کشتار میانمار ادامه دارد و...
تمام این بحران یک نقطه مشترک دارد که کشورهای غربی ریشه این بحران‌سازی‌ها و جنایات را تشکیل می‌دهند. غرب با جوسازی ضدایرانی و پرداختن به حاشیه‌ها سعی در پنهان‌سازی این بحران و البته رسوایی غرب در ایجاد و هدایت این کشتارها و جنایات دارد.
چهارم آنکه اروپا در حالی ادعای مذاکره با ایران را سر می‌دهد که در عمل بر این تصورند که با استمرار فشارهای سیاسی و اقتصادی می‌تواند از ایران امتیازات گسترده‌ای بگیرند.
حذف تمام توان هسته‌ای ایران، گرفتن توان دفاعی و موشکی و عقب‌راندن ایران از معادلات منطقه از جمله این اهداف است. آنها در ظاهر ادعای پایبندی به برجام را سر می‌دهند اما در عمل با جوسازی رسانه‌ای و روانی ابعاد جدید تحریم را دائما پیگیری می‌کنند که رفتار آنها در موضع‌گیری ضدایرانی در نشست و حاشیه نشست امنیتی مونیخ گرفته از این همین رویکرد است. متاسفانه برخی مواضع مطرح شده از سوی مسئولان ایرانی که روابط با اروپا را به آرزوی بزرگ معرفی و برجام را حلال تمام مشکلات می‌دانند این توهم را تقویت کرده است.
به هر تقدیر آنچه در رفتار غرب در نشست مونیخ و حاشیه‌ای آن آشکار می‌شود آن است که غرب همچنان همان نگاه سلطه‌گرایانه و استکباری را داشته و ادعاهای آنها مبنی بر تلاش برای امنیت جهان و البته ادعای رویکرد به ایران صرفا ادعاهای فریبکارانه بوده که یارای پنهان‌سازی رفتارهای بحران‌ساز خودشان و یا اعمال فشار و باج‌خواهی از کشورها ازجمله ایران صورت می‌گیرد. رویکردی که راهکار مقابله با آن همچنان همان اصل مقاومت است که ملت ایران با حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن به خوبی آن را به نمایش گذاشتند.

نویسنده: قاسم غفوری

https://siasatrooz.ir/vdcaaen6o49nwu1.k5k4.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی