لبنان که زمانی عروس خاورمیانه نامیده می‌شد با جنگ داخلی تحمیلی و نیز تجاوزات گسترده صهیونیست‌ها به سرزمینی ویران مبدل شد که اشغال و آتش جنگ بخش جدایی‌ناپذیر آن بود. از سال ۲۰۰۰ که مقاومت جنوب لبنان را آغاز کرد این روند با دگرگونی همراه و این سرزمین در مسیر بازسازی و رسیدن به ثبات قرار گرفت. پیروزی حزب‌الله در جنگ ۳۳ روزه در برابر ارتش صهیونیستی در سال ۲۰۰۶ فاز جدیدی از این روند را رقم زد و آزادی اسرا در سال ۲۰۰۸ از زندان‌های صهیونیست‌ها حلقه تکمیلی این روند بود. توافقات دوحه برای تشکیل دولت ملی روند سیاسی را در این کشور رو به بهبود نهاد در حالی که اقدامات مقاومت در وفاق ملی و مقابله با تهدیدات داخلی و خارجی زمینه‌ساز روندی مثبت در پیش گرفت.
حضور مقاومت لبنان در سوریه برای مقابله با تروریسم فاز جدیدی از روند تحولات این کشور را رقم زد چراکه اگر این ورود نبود قطعا لبنان به پایگاهی برای تروریسم مبدل می‌شد. لبنان در حالی دورانی حساس را سپری می‌کند که این روزها خبرهای قابل تاملی از اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی در لبنان به گوش می‌رسد. خبرگزاری رسمی لبنان از درگیری مجدد در اردوگاه عین‌الحلوه در نزدیک شهر صیدا در جنوب لبنان خبر داد.
عین‌الحلوه بزرگترین اردوگاه پناهندگان فلسطینی در لبنان است که ۳۰۰ هزار فلسطینی در آن زندگی می‌کنند.امنیت این اردوگاه‌ها به عهده گروه‌های مختلف فلسطینی داخل آنها است و دولت لبنان در تامین امنیت داخل این اردوگاه‌ها نقشی ندارد و فقط ارتش لبنان در اطراف آنها مستقر هستند. حال این سوال مطرح است که چرا در مقطع کنونی باید این درگیری‌ها صورت گیرد و چه اهدافی می‌تواند برای آن تعریف شده باشد؟
بررسی ساختار این اردوگاه‌ها نشان می‌دهد که به دلیل عدم نظارت نیروهای امنیتی، گروه‌های تروریستی توانسته‌اند در این مراکز جای گیرند که برای لبنان و البته ساکنان این اردوگاه مشکلات بسیاری ایجاد کرده‌اند. شواهد نشان می‌دهد این گروه‌ها در کنار گروه‌هایی مانند احمد السیر و گردان‌های عبدالله عزام از برخی کشورهای عربی و البته رژیم صهیونیستی حمایت می‌شوند. با توجه به این حقایق می‌توان گفت که تحرکات اخیر این گروه‌ها بی‌ارتباط با شرایط جاری بر لبنان و منطقه نیست. اکنون در سوریه جبهه مقاومت توانسته بسیاری از مناطق را از تروریست‌ها پاکسازی کند در حالی مقاومت و ارتش لبنان در قلمون و عرسال نیز دستاورهای بسیاری رقم زده‌اند. گزارش‌های میدانی از شکست طرح دشمنان لبنان در ایجاد ناامنی در خطوط مرزی حکایت دارد.
با توجه به این شرایط می‌توان گفت آنچه در عین الحلوه در جریان است بیش از آنکه درگیری داخلی باشد سیاستی برای گرفتارسازی لبنان در بحران‌های جدید است که هدف از آن نیز دور ساختن مقاومت و ارتش از عرسال و سوریه است که تامین کننده منافع تروریست‌ها و حامیانشان است. آنانی که با وحدت شکنی و بحران‌سازی برآنند تا منطقه همچنان به دور از آرامش باشد تا بقای خود را در لوای آن محقق سازند.
علی تتماج
