سال حمایت از کالای ایرانی برای رونق اقتصادی در حالی طی می‌شود که، نرخ ارزهای خارجی در کشور افسار گسیخته در حال بالا رفتن است و این اتفاق خوبی برای موضوع سال نیست.
دولت اصرار دارد که تورم را مهار کرده، اما تورم مهار شده از جای دیگری بیرون زده است، افزایش قیمت ارزهای خارجی در کشور، تورمی است که بر روی قدرت خرید مردم تأثیر مستقیم می‌گذارد چراکه این افزایش به واسطه واردات محور بودن اقتصاد کشور، قیمت کالاهای وارداتی را نیز افزایش می‌دهد.
چنین اتفاقی نه تنها قدرت خرید مردم را پایین می‌آورد بلکه باعث می‌شود ارزش پول ملی کشور نیز کاهش یابد و به تبع آن مردم از لحاظ سرمایه‌ای فقیرتر شوند. از سوی دیگر، برخی تولیدکنندگان داخلی به خاطر واردات مواد اولیه تولیدات خود، مجبور به افزایش قیمت کالاهای تولید شده می‌شوند و یا تصمیم به تعطیلی کارگاه یا کارخانه تولیدی می‌گیرند.
البته اتفاقی که بر سر قیمت ارزهای خارجی به ویژه دلار و یورو افتاده است، فاصله طبقاتی را نیز افزایش می‌دهد، چراکه در این آشفته بازار ارز سودجویانی بوده و هستند که اقدام به خرید ارز کرده و می‌کنند تا آن را به نرخ بالاتر به فروش برسانند و از این اتفاق سود کلانی را عاید خود کنند.
سرمایه‌ای که باید در بخش تولید هزینه شود تا با این سرمایه‌گذاری علاوه بر رونق تولید داخلی باعث ایجاد اشتغال پایدار گردد، صرف دلالی‌های ارزی می‌شود. چنین شرایطی برای حمایت از کالای ایرانی به هیچ وجه مطلوب نیست، بلکه باعث رکود بیشتر در بخش تولیدی کشور خواهد شد.
جنگ اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران که از سوی آمریکا و دیگر همپیمانان او تدارک دیده شده است، با افزایش افسار گسیخته ارز وارد فاز تازه‌ای شده است. دولتی که شرایط اقتصادی و ارزی دولت پیشین را زیر سوال می‌برد و مقصر شرایط اقتصادی را دولت قبل می‌دانست و وعده می‌داد با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، شرایط اقتصادی آنچنان بهبود می‌یابد که مردم نیازی به دریافت یارانه نخواهند داشت، اکنون وضعیت را به گونه‌ای پیش برده است که شرایط کنونی از وضعیت پنج سال پیش وخیم‌تر گشته است.
اقتصاددانان اعتقاد دارند ماندگاری و ادامه شرایط بازار ارز در کشور، تبعات اقتصادی شدید درپی‌خواهد داشت که باعث ایجاد اعتراضات اجتماعی نیز خواهد شد.
دلیل چنین تحلیل و پیش‌بینی، آن است که اقشار کم درآمد و آسیب‌پذیر جامعه که اکثریت مردم را تشکیل می‌دهند، شرایط اقتصادی بدتری را تجربه خواهند کرد، زمانی که قدرت خرید آنها از آن چیزی که اکنون وجود دارد، پایین‌تر بیاید، آنها در تأمین نیازهای روزمره خود با مشکلات جدی روبرو خواهند شد و برای آن که صدای خود را به مسئولین برسانند، اعتراض خواهند کرد و این همان چیزی است که دشمنان درپی تحقق آن هستند.
اعتراضات دی ماه سال گذشته در برخی از شهرهای کشور، نمونه‌ای از آن دست اعتراضاتی بود که برخی اقشار مردم نسبت به شرایط اقتصادی کشور داشتند و درپی آن موج‌سواری و سوء استفاده دشمنان با بهره‌گیری از عوامل داخلی به آشوب کشیده شد. گرچه مردم، خود آشوب و فتنه دی‌ماه ۹۶ را در نطفه خفه کردند، اما اگر روند بازار اقتصادی ارز همچنان به منوال کنونی ادامه داشته باشد، بی‌ثباتی اقتصادی به بی‌ثباتی اجتماعی تبدیل خواهد شد.
اگر دولت ادعا می‌کند که منابع ارزی کشور هیچ کمبود و مشکلی ندارد و خطاب به مردم می‌گوید خیالتان راحت باشد و به خاطر افزایش نرخ ارز پریشان نباشید، چرا جلوی پیش‌روی بدون حساب و کتاب افزایش نرخ ارز را نمی‌گیرد؟! شاید ارز حاصل از فروش نفت به کشور وارد نمی‌شود و در ازای آن باید کالاهای خارجی وارد شود؟
حال اگر اقتصاد کشور اندکی صادرات محور بود، می‌توانستیم افزایش قیمت ارز را یک فرصت برای رونق اقتصادی ایران بدانیم، آن هم نه برای همیشه بلکه برای یک مقطعی که بتوان از آن فرصت درآمدزایی کرد، اما آیا توان صادراتی ایران به پای واردات کالاها و اجناس خارجی می‌رسد؟!
یکی از دلایلی که رهبر معظم انقلاب اسلامی بر روی اقتصاد درون‌زا تأکید دارند و امسال را سال حمایت از کالای ایرانی نام نهادند به این خاطر است که در صورت بروز شرایط سخت اقتصادی، کشور بتواند از توانایی‌های داخلی ارتزاق کند، اما اکنون رقم واردات کشور به صادرات آن می‌چربد و این شرایط باعث می‌شود تا جنگ اقتصادی دشمنان تأثیر خود را بگذارد، نتیجه این بحث بسیار ساده و روشن است، دولت همه سعی و تلاش خود را باید بر روی شعار امسال متمرکز کند و برای دستیابی به اهداف حمایت از کالای ایرانی تلاش نماید تا شرایط اقتصادی کنونی را پشت سر بگذاریم.
نویسنده: سیاوش کاویانی
