آمارها و کارشناسان میگویند میزان بیماران اعصاب و روان یا آنهایی که مشکلات روانی دارند در کشور کم نیست اما این مشکلات روانی که در جایی حتی باعث شد بین مسئولان بر سر رتبه کشور ما در این حوزه اختلاف باشد با عدم حمایت بیمهها به جاهای خطرناکی میرسد، در حالی که به این معضل فکر میکردیم مجلس شورای اسلامی اقدامی قابل و البته قابل تحلیل انجام داد و با درنظر گرفتن جریمه برای ایجاد کنندگان آلودگی صوتی در جهت کاهش این دغدغه گام برداشت اما این گام مثبتی که صورت گرفته است همچنان به نظر میرسد نیاز به تحلیل دارد تا در زمان اجرا و پس از نوشتن آییننامه اجرایی اصلاحات آن صورت گرفته باشد.
براساس مطالب فوق نمایندگان مجلس در چند روز اخیر میزان جریمه ایجاد آلودگی صوتی از سوی منابع متحرک و ثابت را مشخص کردند. با این حساب نمایندگان مجلس در جریان بررسی لایحه هوای پاک با ماده ۲۹ این لایحه موافقت را اعلام کردند که براساس این ماده، ایجاد هرگونه آلودگی صوتی توسط منابع ثابت و متحرک، ممنوع بوده و در مورد منابع ثابت مرتکب به پرداخت جریمه نقدی از ده میلیون تا بیست میلیون ریال محکوم میشود.
در تبصره۱ این ماده آمده است: نیروی انتظامی مکلف است راننده وسایل نقلیه موتوری را برای بار اول ملزم به جریمه نقدی معادل یک میلیون ریال، درصورت تکرار برای بار دوم دو برابر جریمه مذکور و درصورت تکرار بیش از دوبار به جریمه نقدی معادل سه میلیون ریال محکوم کند.
براساس تبصره۲ این ماده، آییننامه اجرایی این ماده توسط سازمان و با همکاری دستگاههای مربوطه حداکثر ظرف مدت سهماه از تاریخ ابلاغ این قانون تهیه میشود و بهتصویب هیأت وزیران میرسد.
اما در همین راستا با توجه به نامهای که به دفتر سیاست روز در جهت موضوع رسیده بود ترجیح داد موضوع را بررسی کنیم.
یکی از خوانندگان روزنامه در روزهای قبل از تصویب این قانون گلایهای از بیتوجهی به آلودگی صوتی ایجاد شده از دزدگیر یک ماشین آن هم در نیمههای شب و به مدت چهار ساعت متوالی و عدم توجه مسئولان پلیس۱۱۰ به گزارش تلفنی ماجرا و حضور در صحنه نوشته و گلایه کرده بودند که اگر اهالی در نهایت خودشان تصمیم میگرفتند دزدگیر را خاموش کنند و مالک شکایت میکرد چه اتفاقی در انتظارشان بود.
بر همین اساس میتوان همین سوال را از نویسندگان آییننامه اجرایی این مصوبه پرسید و از آنها خواست تا برای تخلفات اینچنینی که احیانا پلیس با گزارش مردمی ثبت میکند حتما جریمهای درنظر گرفته شود تا از تکرار موارد مشابه جلوگیری به عمل آید.
اما آقای م- ص نیز یکی دیگر از خوانندگان نشریه است که در روزهای اخیر از آلودگی صوتی ایجاد شده توسط دستفروشان و دورهگردان در محلات که با استفاده از بلندگومزاحمت ایجاد میکنند، گلایه کرده و خواستار رسیدگی مسئولان به ماجرا شده است بر همین اساس این موضوع نیز یکی دیگر از مسایلی است که باید در آییننامه اجرای برخورد با آلودگی صوتی مرود توجه قرار بگیرد.
از موارد دیگری که میتواند برای مردم محلههایی که مجاور پادگانها و یا فرودگاهها و حریم ریلی قرار میگیرند هم میتوان به عنوان نمونههای از آلودگی صوتی نام برده و خواستار تعیین و تکلیف این ماجرا از مراجع رسمی و مسئولانی که قرار است آییننامه اجرایی این ماده را تصویب کنند شد.
در نهایت آنچه مهم است تلاش قانونگذاران برای کاهش آلودگی صوتی که درپی آن بیماریهای اعصاب و روان را درپیخواهد داشت است که میتواند موضوع مناسبی برای توجه به سلامت روانی جامعه باشد البته اگر محدود به جریمه بوق زدنها نشده و با دیگران نیز برخورد شود.