لبنان این روزها به یکی از اصلی‌ترین محورهای خبری جهان مبدل شده است. روز سه شنبه وقوع یک انفجار بسیار وحشتناک که گفته می‌شود ناشی از انفجار انبار آمونیاک موجود در یک کشتی در بندر بیروت بوده است پایتخت لبنان را لرزاند. به دنبال این انفجار بیش از یکصد نفر کشته شده و بیش از ۵ هزار نفر نیز مجروح شده‌اند. استاندار بیروت اعلام کرده است که نزدیک به ۵ میلیارد دلار خسارت ناشی از این انفجار برآورد اولیه شده است. نکته قابل توجه آنکه در کنار ابراز همدردی‌های گسترده جهانی، شبکه BFN به نقل از کاخ الیزه اعلام کرد که امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه امروز به بیروت سفر می‌کند و قرار است با مقامات سیاسی لبنان دیدار و رایزنی کند. حال این سوال مطرح می‌شود که ریشه این سفر چیست و آیا ماکرون می‌تواند کمکی به لبنان داشته باشد؟ در پاسخ به این پرسش رفتارهای فرانسه در قابل لبنان قابل توجه است. اخیرا «ناصیف حتی» وزیر خارجه لبنان رسما استعفای خود را تقدیم «حسان دیاب» نخست وزیر این کشور کرد. این استعفا در حالی صورت گرفت که پس از برخورد قاطع حسان دیاب در مقابل بي‌ادبي‌هاي وزير خارجه فرانسه علیه لبنان در سفر اخیر او به بیروت، ناصیف حتی که به داشتن گرایشات خارجی به ویژه به پاریس مشهور است، از قاطعیت نخست وزیر ناراحت شده و استعفا داده است. در سفر اخیر وزیر خارجه فرانسه به لبنان حسان دیاب به قدری از برخورد تحقیرآمیز وزیر فرانسوی و هتاکی او علیه مقاومت عصبانی شده که به او می‌گوید: ما در لبنان از کسی دستور نمی‌گیریم. من هم سعد الحریری نیستم که هرچه امر از خارج آمد انجام دهم. در همین حال مقامات فرانسوی برای کمک به لبنان شروطی را مطرح کرده اند که تغییر ماهیت نیروهای سازمان ملل ( یونیفل) از نیروی حافظ صلح به نیروی خلع سلاح حزب الله لبنان، تن دادن بیروت به طرح‌های صندوق بین المللی پول که نابودی اقتصاد لبنان و وابستگی آن به خارج را رقم می‌زند در حالی که بر اساس این طرح لبنان باید در تحریم‌های اروپا و آمریکا علیه سوریه و ایران مشارکت داشته باشد، عدم اجرای مصوبات نشست پاریس که با ادعای حمایت از لبنان برگزار شد تنها بخشی از تحرکات فرانسه در قبال لبنان است. در اصل می توان گفت آنچه پاریس در لوای حمایت اقتصادی و سیاسی از لبنان مطرح کرده است برابر با تشدید بحران در این کشور بوده است لذا سفر ماکرون را نمی توان راهکاری برای خروج لبنان از بحران دانست بلکه وی به دنبال بهره گیری از این شرایط برای اعمال فشار بر بیروت است تا آچه را که در گذشته نتوانسته تحمیل سازد در شرایط بحرانی کنونی اجرایی سازد.
نویسنده: علی تتماج
