آمريكاييها در گفتوگوهاي هستهاي پي آن هستند تا ايران را تسليم خواستههاي خود كنند اما تا چند روز ديگر صبر كنند پاسخ روشن، قاطع و تحقيركنندهاي از سوي مردم ايران دريافت خواهند كرد.
اوباما در گفتوگو با فريد ذكريا باز هم ادعا كرده است كه جامعه جهاني از فعاليتهاي هستهاي ايران نگران است اما اين در حالي است كه رژيم صهيونيستي كه داراي دهها كلاهك هستهاي است و از قوانين آژانس بينالمللي هستهاي هم تبعيت نميكند، خطري براي صلح جهاني نيست!
رئیس جمهور آمریکا در اين مصاحبهای تفصیلی ضمن حمایت از رویکرد خود در قبال ایران و مخالفت با تحریمهای جدید علیه ایران در حال حاضر تصریح کرد: «استدلال من است که ما تحریمهای بسیار کارآمدی علیه ایران تصویب کردیم که این تحریمها توانست ایران را به میز مذاکرات بیاورد تا بتوانیم این موضوع را بررسی کنیم که آیا میتوانیم موضوع هستهای ایران را از طریق دیپلماتیک رفع کنیم.»
اوباما سپس در ارتباط با پایبندی ایران به توافق موقت ژنو تحت عنوان برنامه اقدام مشترک ادامه داد: «با تمامی محاسبات صورت گرفته از جمله محاسبات سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل، ایران به مفاد توافق موقت ژنو (برنامه اقدام مشترک) پایبند بوده است. برنامه هستهای خود را گسترش ندادهاند. آنها ذخایر اورانیوم با درصد غنای پایین خود را به عقب بازگرداندهاند. ما در این دوران از مذاکرات هستهای هیچچیزی را از دست ندادهایم. برنامه هستهای ایران پیشرفت نکرده است.»
رئیسجمهور آمریکا درخصوص موضوع هستهای ایران تأکید کرد: ما شانس ایجاد یک مکانیسمی را داریم که طبق آن بتوانیم تأیید کنیم که ایران تسلیحات هستهای ندارد و ایران توانمندی این را دارد که در طی زمان مجدداً به عنوان یک بازیگر مسئول به جامعه ملل وارد شود. با اینحال نمیدانم که بتوانیم به چنین چیزی برسیم اما استدلال من برای کنگره آمریکا این است که در مقابل تصویب تحریمها علیه ایران مقاومت کنند زیرا شرکای ما و حتی ایران میتوانند این تحریمها را نقض توافق موقت ژنو تفسیر کنند. از نظر ما، تضعیف دیپلماسی در این برهه مهم زمانی بدون آنکه دلیل خوبی داشته باشیم، یک اشتباه است.
اوباما سپس اینگونه راهکار ارائه داد: کاری که در حال حاضر ما باید انجام دهیم این است که باید این دور از مذاکرات را به اتمام برسانیم و به ایران فشار آوریم تا به خواسته جامعه بینالملل آری بگوید و مهم است که اتحاد بین گروه ۱+۵ حفظ شود و حتی اتحاد با روسیه علیرغم تنشهایی که با این کشور داریم، حفظ شود و همچنین اتحاد با چین که تشنه نفت ایران است، حفظ شود. ما هنوز میتوانیم این اتحاد را حفظ کنیم و نشان دهیم که دیپلماتهای ما تا چه اندازه موثر بودهاند.
رئیسجمهور آمریکا تأکید کرد: بگذارید اگر به توافق هستهای با ایران نرسیديم، ایران به دلیل آنکه به یک توافق منطقی آری نگفته است، مقصر باشد. اگر لایحه تحریمهای ایران تصویب شود من آن را وتو میکنم اما این را هم به نمایندگان کنگره و اسرائیل گفتهام که روز بعد از اینکه ایران از توافق عقب بکشد، سادهترین کار برای من در کنگره، تصویب تحریمهای بیشتر علیه ایران خواهد بود. برای من تنها دو روز طول میکشد که لایحه تحریمهای بیشتر علیه ایران را امضا کنم. ما توانایی تشدید تحریمها علیه ایران را داریم اما چیزی که اهمیت دارد این است که نشان دهیم که تمامی راههای ممکن دیپلماتیک را اعمال کردیم.
رئیسجمهور آمریکا درخصوص نوع توافق نهایی با ایران اینگونه گفت: «مهم این است که یک توافق مناسب داشته باشیم و درباره آنکه چه توافقی داریم، استدلالهای خود را ارائه کنیم. من قبلاً هم گفتهام که عدم توافق را به یک توافق بد ترجیح میدهم اما اگر بتوانم از طریق یک مکانیسم بیچون و چرا و قابل تأیید ثابت کنم که به توافقی با ایران رسیدهایم که طبق آن تهران نمیتواند قابلیت گریز هستهای داشته باشد و اگر شماری از کارشناسان و دانشمندان به ما تضمین دهند که ایران در آستانه تبدیل شدن به یک قدرت تسلیحاتی قرار ندارد، باید یک بحث عمومی راه بیندازیم و از تمامی اعضای کنگره بپرسیم که به چه دلیل باید چنین توافقی را رد کنیم و از گزینه نظامی که کارایی کمی در محدود کردن برنامه هستهای ایران دارد حمایت کنیم و آن را دنبال کنیم؟ این رویکرد نظامی انشعابات زیادی را در شرایط کنونی که با درگیریهای زیادی در خاورمیانه مواجه هستیم به همراه خواهد داشت.»
اما اين كه اوباما با چنين اطميناني ميگويد كه ميتواند به توافق با ايران براساس خواستههاي آمريكا برسد، جاي سوال و تعجب دارد.
مسئولين جمهوري اسلامي ايران همواره بر گفتوگوهاي سازنده، براي رسيدن به يك توافق نهايي عادلانه و منصفانه تاكيد كردهاند و زير بار زيادهخواهيهاي آمريكا هم نخواهند رفت.
رئيس مجلس شوراي اسلامي روز گذشته با انتقاد از روند مذاكرات گفت كه اين گفتوگوها يكطرفه است.
علي لاريجاني در سخنان خود گفت: آمريكاييها میگویند باید تسلیم خواست ما شوید، در کجای دنیا به این رفتار میگویند مذاکره؟!