پارلمان عربی در جدیدترین نشست خود به حمایت از عراق در مبارزه با تروریسم پرداخته و در عین حال لزوم وجود سلاح در دستان دولت مرکزی را مطرح کرده است. در همین حال پارلمان عربی خواستار رویکرد کشورهای عربی به گسترش روابط با عراق شده است. هر چند که این رویکرد پارلمان عربی به عراق پس از سالها دشمنی و رفتارهای منفی علیه این کشور، اقدامی مثبت ارزیابی می شود اما در این رویکرد ابهاماتی همچنان مطرح است که جای تامل دارد. نخست آنکه پیروزی عراق بر تروریسم به واسطه اتحاد میان بسیج مردمی و ارتش صورت گرفته است حال آنکه آمریکایی‌ها به شدت طرح خلع سلاح و حذف نیروهای مقاومت مردمی نظیر حشدالشعبی را پیگیری می‌کند.
اکنون این سوال مطرح است که اگر پارلمان عربی واقعا به دنبال حمایت از استقلال و آزادی عراق است چرا اقدامی در برابر این رفتار آمریکا صورت نداده و به حمایت از یکی از ارکان پیروزی عراق بر تروریسم یعنی مقاوت مردمی نپرداخته است. دوم آنکه عراق در کنار سوریه و گروه‌های مقاومت منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران توانسته به پیروزی در برابر تروریسم برسد. ائتلاف آمریکا ضد داعش به اذعان جهانیان و اسناد و مدارک جز حمایت از تروریسم کارکردی نداشته است چنانکه حتی اقلیم کردستان عراق که روابط نزدیکی با آمریکا دارد رسما اذعان می‌کند اگر کمک ایران نبود داعش اربیل را گرفته بود. حمایت آمریکا از تروریسم چنان است که حتی اقدام به ترور سردار سپهبد قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس از پیشگامان مبارزه با تروریسم پرداخت که خود سندی بر ماهیت تروریستی آمریکاست.
این سوال مطرح است که پارلمان عربی چرا سخنی در باب حامیان عراق در مبارزه با تروریسم یعنی ایران و سوریه و مقاومت نداشته است؟ اینگونه رفتارها ابهامات بسیاری را در صداقت رفتاری پارلمان عربی ایجاد می کند و این سناریو را ایجاد می‌نماید که ادعای حمایت از عراق نه برای کمک به این کشور بلکه در چارچوب دور ساختن عراق از جبهه مقاومت و گرفتار سازی آن در روند سازش است. رفتاری که شاید بتوان گفت بعد دیگر آن را تحرکات اخیر عربستان برای سرمایه گذاری در عراق تشکیل می‌دهد.
نویسنده: سید مهدی لنکرانی
