شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴ - ۰۰:۴۹
کد مطلب : 93046

تخریب قبرستان بقیع ننگی بر دامان وهابیت

وهابیان در ۸ شوال ۱۳۴۳ (هجری قمری) (فروردین ۱۳۰۵ هجری شمسی) آرامگاه امامان بقیع را ویران کردند؛ که به این روز یوم‌الهدم می‌گویند. تا آن زمان‌ بر روی مزارهای پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. پیشوایان بقیع در بقعه بزرگی که به‌طور هشت‌ضلعی ساخته‌ شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود، مدفون بودند. پس از تسلط وهابیان بر مدینه، آن‌ها آرامگاه‌هایی که بر روی قبور قرار داشت را از بین بردند. در پی این رویداد، بارگاه ائمه حسن مجتبی(ع)، سجاد(ع)، محمدباقر(ع) و جعفر صادق(ع) ویران شد و علاوه بر آن مقبره خدیجه‌(س) و آمنه‌(س) همسر عبدالله و مادر رسول‌الله‌(ص) (در جنت‌المعلی واقع در مکه) نیز به‌طور کامل ویران شد.
قبل از پرداختن به حادثه تخریب قبرستان بقیع توسط رژیم وهابیت، جا دارد که در خود این رژیم یک سیری داشته باشیم که این شرح مسأله به‌نوعی بیانگر دلایل تخریب نیز است: بیش از سیصد سال است که جامعه بزرگ اسلامی از پدیده‌ای به نام وهابیت رنج می‌برد که پیامدهای جبران‌ناپذیر و زیان‌بار این گروه سال‌هاست که جهان اسلام را مورد تهدید قرار داده است.
اندیشه‌های مخرب و بدعت‌گذار وهابی بر‌اساس اعتقادات موجود در فقه حنبلی در قرن چهارم پایه‌گذاری شد که با حلول تعاریف سلفی در قرن هشتم احیا گردید،در قرن دوازدهم سازمان یافت و در قرن چهاردهم هجری این مکتب به‌عنوان کالای سیاسی از نقطه‌ای به نقطه دیگر صادر می‌گردید.تاریخچه و جریان‌شناسی این گروه نشان از توطئه‌هایی دارد که دولت‌های استعمارگر علیه مسلمانان طراحی کرده‌اند تا با ایجاد انشقاق و تفرقه بین امت اسلامی و تزریق ادبیات زور و بدون پشتوانه عقلی در اعتقادات اسلامی، راه را برای حاکمیت خویش برجهان اسلام بازنموده و تئوری تفرقه بینداز و حکومت کن را در جهان اسلام عملی کنند.
محققان تاریخ وهابیت ثابت کرده‌اند که این فرقه در اصل به دستور مستقیم وزارت بریتانیا ایجاد شد. به‌عنوان‌ مثال کتاب‌هایی چون «پایه‌های استعمار» از خیری حماد، «تاریخ نجد» از سنت جان ویلبی یا «خاطرات حاییم وایزمن» اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و...، پرده از این راز برداشته و نقش جاسوسان وزارت مستعمرات انگلیس را در شکل‌گیری و تثبیت این فرقه، حکایت می‌کند.
همفر می‌گوید زمانی که در لندن بودم، دبیر‌کل‌ گفت‌: وزارت‌ مستعمرات‌ نقشه دقیقی‌ برای‌ شیخ عبدالوهاب‌ تهیه‌ نموده‌ است‌ که‌ آن‌ را باید اجرا کند، و این‌ نقشه‌ عبارت است‌ از: ۱- تکفیر تمام‌ مسلمانان‌ و مباح‌ بودن‌ قتل‌ آنان‌، و غارت‌ کردن‌ اموالشان‌، و هتک‌ آبروی‌ آنان‌، و فروختن‌ آنان‌ در بازار برده‌فروشان، و جواز برده‌ ساختن‌ مردانشان‌ و کنیز گرفتن‌ زنانشان‌.
۲- نابود ساختن‌ کعبه‌ به‌ نام‌ اینکه‌ جزء آثار بت‌پرستی‌ است‌ اگر بتواند و مانع‌شدن‌ مردم‌ از حج‌، و تحریک‌ عشایر و قبایل‌ به‌ غارت‌ قافله‌های‌ حجاج‌ و کشتن‌ آنان‌.
۳- کوشش‌ به‌منظور ایجاد روح‌ نافرمانی‌ نسبت‌ به‌ خلیفه عثمانی‌ و تحریک‌ مردم‌ برای‌ جنگیدن‌ با او و تجهیز لشکرهایی‌ برای‌ این‌ منظور و نیز لازم‌ است‌ با شریف‌های‌ حجاز با تمام‌ وسايل‌ ممکنه‌ مبارزه‌ شود، و از نفوذ آنان‌ کاسته‌ گردد.
۴- ویران‌ ساختن‌ قبه‌ها و ضریح‌ها و اماکن‌ مقدسه‌ مسلمانان در مکه‌ و مدینه‌ و دیگر بلاد اسلامی‌ که‌ برایش‌ امکان‌ داشته‌ باشد، به‌ نام‌ اینکه‌ این‌ها بت‌پرستی‌ و شرک‌ و نوعی‌ اهانت‌ به‌ شخصیت‌ پیامبر و خلفای‌ او و رجال‌ اسلام‌ است‌.
۵- ایجاد هرج‌ومرج‌ و آشوب‌ در بلاد به‌ هراندازه‌ که‌ بتواند.
۶- انتشار قرآنی‌ دستکاری‌شده، که‌ احادیثی‌ که‌ ناظر به تحریف‌ قرآن است‌ در آن‌ عملی‌ شده‌ باشد.
ازاین‌رو همفر پس از بازگشت از انگلستان به‌سوی بصره روانه شد و پس‌ازآن در جست‌وجوی محمد ابن عبدالوهاب عازم نجد گردید. وی با هماهنگی وزارت مستعمرات بریتانیا دور جدیدی از رایزنی‌های خویش را برای قیام علیه حکومت عثمانی شروع کرد و درنهایت با همکاری محمد ابن سعود حاکم درعیه و محمد ابن عبدالوهاب مکتب وهابیت را به‌عنوان یک مکتب ابداعی به جوامع اسلامی تحمیل نمودند. که حاصل این وصلت سعودی و وهابیت در عربستان تخریب‌ها و ویرانی‌های گسترده‌ای را در منطقه در‌پی داشته است که ازجملۀ آن‌ها ویرانی قبرستان بقیع و حرم مطهر امامان شیعه بوده است که لکۀ ننگ این عمل تا آخر تاریخ بر پیشانی وهابیت نقش بسته است و تا قیامت این عمل ننگین از ذهن شیعه بیرون نخواهد رفت.
تخریب قبرستان بقیع توسط وهابیت دو بار اتفاق افتاده است که شرح این حوادث از این ‌قرار است: نخستین تخریب قبور ائمه بقیع
نخستین تخریب قبور مطهر ائمه‌ بقیع به دست وهابیون سعودی در سال ۱۲۲۰هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس‌ از این واقعه‌ تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به‌ کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب‌شده به زیباترین شکل بازسازی‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و درواقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل‌ شد. دومین تخریب بقیع، درواقع دردناک‌ترین حادثه تاریخی - اسلامی معاصر به هشتم شوال سال ۱۳۴۴ و پس از روی‌ کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط ‌می‌شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت ‌پیامبر(ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه‌ خود قرار دادند و بقیع را به مقبره‌‌ای ویران ‌شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل‌ کردند.
وهابیون در سال ۱۳۴۳هجری قمری در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب(ع)، ابو‌طالب(ع)، خدیجه(س) و زادگاه پیامبر(ع) و فاطمه زهرا‌(س) و «خیزران» عبادتگاه سری پیامبر(ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر «حوا» و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند آن‌ها همچنین در شوال ۱۳۴۳ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع‌(ع) اشیاي نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه(ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله(ع) و آمنه(س) پدر و مادر پیامبر‌(ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند. وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهر حضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاي نفیس حرم مطهر را که اکثراً از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گران‌بها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست‌ خورده برگشتند.
اما مسأله‌ای که بیش از همه ذهن شیعه و تمام حق‌طلبان جهان را به خود مشغول می‌کند این است که چرا وهابیت بارگاه مطهر پیامبر اعظم(ص) را تخریب نکردند چون اگر به شرک بود، بارگاه پیغمبر که بیشترین زائر را دارد: الف) وهابیان از ترس نتیجه کارشان، از خراب کردن گنبد و بارگاه حضرت رسول(صلی‌الله علیه وآله) و کندن ضریح آن بزرگوار خودداری کردند وگرنه آنان هیچ قبر و ضریحی را استثنا نکرده‌اند، بلکه قبر پیامبر(صلی‌الله علیه وآله) از آن‌جهت که بیشتر مورد احترام و علاقه مردم است، از دیدگاه آن‌ها و از نظر دلایل وهابیان، اولی به خرابی است و اگر از این نظر خاطرشان جمع بود، حتماً قبر پیامبر(صلی‌الله علیه وآله) را نیز ویران می‌کردند! بلکه پیش از مزارهای دیگر، به تخریب آن اقدام می‌کردند.
ب) مسأله مهم بعدی که در‌خصوص این موضوع می‌توان مطرح کرد، ابزار قرار گرفتن بارگاه رسول‌الله(ص) در دست وهابیت است چون در صورتی‌که وهابیت اقدام به تخریب این مکان مقدس بکند دیگر در نظام جهانی (عموم مسلمانان جهان) برای او هویتی نمی‌ماند مثل ابزار قرار دادن خانه کعبه و خود را پرده‌دار خانه کعبه معرفی کردن و بعد اقدام عملیات‌های غیرانسانی در منطقه ازجمله حمله وحشیانه به یمن.
دلایل تخریب قبرستان بقیع از منظر وهابیت از این‌ قرار است که: اعتقاد وهابیان درباره عموم مسلمانان این است که مسلمانان پس از ایمان به کفر برگشته‌اند و پس از توحید به شرک گراییده‌اند. زیرا آنان در دین بدعت گذاشته‌اند و به جهت زیارت و تبرک جستن به انبیاء و صالحان به کفر و شرک روی آورده‌اند، لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خون آنان و تصرف اموالشان بر مسلمانان (وهابیان) حلال است.
اما مسأله‌ای که اینجا باید مطرح شود اینکه؛ تخریب این قبرستان تنها محدود به دشمنی با شیعه نبوده است، چراکه قبلاً این گنبد‌ها و بارگاه‌ها توسط اهل‌سنت ساخته‌شده و مورد احترام همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی بود، اما طیفی از وهابیت که در سال ۱۳۴۴هجری قمری در حجاز به قدرت رسیدند، به دلیل داشتن افکار سلفی‌گری، به تخریب این اماکن مورد احترام شیعه و سنی اقدام کردند.
در کل باید گفت هر شیفته‌ای که دل به مدینه روانه می‌کند، بر غربت قبرستان بقیع ناله می‌کند. تربت مطهر چهار امام معصوم(علیهم‎السلام) تنها با سنگ‌چین‌هایی نمایان است که زائر آن اجازه زیارت ندارد و باید به دل گریه کند. بقیع سند مظلومیت همیشگی شیعه است و بررسی و آگاهی از پیشینه آن ضروری است تا گوشه‌ای از جایگاه تاریخی و اجتماعی پیشوایان شیعیان را نمایان سازد. 

تسنيم

https://siasatrooz.ir/vdcb0gb9.rhbfapiuur.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی