این روزها در حالی که تبلیغات کاندیداها در جریان است شاهد سخنرانی‌های سلسله‌وار کاندیداها و طرفداران آنها هستیم و در این سخنرانی‌ها گاهی مطالبی شنیده می‌شود که قابل توجه است و با واقعیاتی که در جامعه در جریان است متفاوت می‌باشد.
به نظر می‌رسد که این گروه تلاش می‌کنند تا یک فضای ترس و وحشت را در میان مردم به وجود بیاورند و براساس آن اینگونه تبلیغ کنند که اگر به کاندیدای مورد نظر آنها رای داده نشود وضع کشور بدتر خواهد شد یا اینکه اگر کاندیدای رقیب رئیس‌جمهور بشود اوضاع کشور سیر نزولی خواهد گرفت. به عنوان مثال این روزها اصلاح‌طلبان از این دست تبلیغات را مورد نظر خود قرار داده‌اند.
از جمله محمد رضا خاتمي، فعال سياسي اصلاح‌طلبان گفت‌وگويي با یکی از روزنامه‌ها داشته و با تاکید بر حمایت از انتخاب دوباره حسن روحانی اظهار داشت: مهم‌ترين دليل حمايت اصلاح‌طلبان از روحاني اين است كه او كشور را از انزوا، اقتصاد را از ورشكستگي و ساختار را از فراگير شدن فساد نجات داد. اگر روحاني نباشد چه مي‌شود؟ از بين رييسي و قاليباف هركدام كه رييس‌جمهور شوند وضعيت مردم به مراتب بدتر از دوران احمدي‌نژاد خواهد بود.
از سوی دیگر غلامعلی جعفرزاده نماینده مردم رشت در مجلس مانند بسیاری دیگر از سیاستمداران نیز با تاکید بر اینکه اگر اقدامات دولت تدبیر نبود هم اکنون وضعیت ایران از ونزوئلا بدتر بود، تاکید کرد: حمله ناجوانمردانه منتقدین دولت همچنان ادامه دارد و مردم باید بدانند اگر این دولت نبود کشور با خاک یکسان می‌شد.
این سیاه‌نمایی‌ها نه تنها با واقعیات کشور منطق نبوده و نیست بلکه دولت سابق و حتی دولت فعلی را با چالش‌های بزرگی مواجه می‌کند.
بازی شکست خورده
به نظر می‌رسد که این گروه می‌خواهند با این سیاه‌نمایی‌ها زمینه برای مدیریت افکار عمومی و ۲ دوره‌ای شدن دولت یازدهم فراهم کنند.
با این حال این رفتارها یک بازی شکست خورده است. هیچ گزارش مستندی وجود ندارد که ایران اسلامی در سال ۹۲ در حال سقوط اقتصادی بوده و یا امنیت آن با خطر مواجه بوده است. بنا به گفته سیدشمس‌الدین حسینی وزیر امور اقتصاد و دارایی وقت، ایران در سال ۹۲ جزو ۲۰ اقتصاد بزرگ جهان بوده است و بسیاری از شاخص‌های اقتصادی در آن روزها نیز بهتر از ایام فعلی بوده است.
این ادعا نیز که گفته می‌شود روی کار آمدن روحانی در سال ۹۲، خطر جنگ را هم از ایران رفع کرده است، ادعای صحیحی نبوده و هیچ‌یک از اخبار مستند چنین رخدادی را تأیید نمی‌کنند.
البته در طی سالهای بعد از انقلاب همواره تهدیدها از سوی دشمنان انقلاب اسلامی وجود داشته است اما همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند حضور ملت در صحنه، موجب رفع سایه جنگ و تعرض از سر ایران شده است.
ایران ونزوئلا نیست
عده‌ای هم ایران را با ونزوئلا مقایسه می‌کنند و می‌گویند که اگر روحانی نبود امروز ایران نیز گرفتار گرداب ونزوئلا شده بود.
این در حالی است که ونزوئلا امروز قربانی دوری از سیاست‌های انقلابی و ملی است که نشات گرفته از چالش‌های مدیریتی و دخالت‌های خارجی است و نسبت دادن این وضعیت به میراث چاوز صرفا اقدامی تبلیغاتی برای اهمیت‌زدایی از مقاومت در جبهه ضد امپریالیسم و تبدیل نمودن ونزوئلا به الگویی برای سوق دادن سایر ملت‌ها به سازشکاری است.
در ایران در سال ۱۳۹۰ بعد از ایجاد تکانه‌های نفتی و تحریمی، دولت ارزی به نام ارز مبادله‌ای ایجاد کرد و کم‌کم این قیمت ارز مبادله‌ای را به قیمت ارز بازار نزدیک کرد و این کاملا خلاف سیاست دولت ونزوئلا بود.
همچنین دولت به جای چاپ پول بیشتر بعد از تحریم نفتی به دنبال منابع دیگری مانند اخذ مالیات بیشتر رفت. که این افزایش مالیات در دولت روحانی نیز به شدت ادامه پیدا کرد.
همچنین ایران در کالاهای مصرفی خانوار فقط ۸ درصد به واردات وابسته است و تا ۹۲ درصد این کالاها را در داخل تولید می‌کند و این هم یک تفاوت اساسی دیگر بین ایران و ونزوئلاست.
در واقع اگر ونزوئلا نشان قهرمانی هم داشته باشه، قهرمان اصلی آن مردم عادی هستند که هم افزایش قیمت ارز را تحمل کردند و هم مالیات بیشتری پرداخت کردند و حتی اگر کسی ادعا کند که سیاست و مدیریت دولت روحانی باعث ایجاد این مهم شده باید گفت که این سیاست‌ها از دولت دهم آغاز شد. بنابراین اینکه روحانی از ونزوئلا شدن ایران جلوگیری کرده یک دروغ بزرگ است.
بی‌اطلاعی یا جامعه‌ای آرمانی
به نظر مي‌رسد برخی از واقعيات جامعه بي‌اطلاع هستند و براساس وعده‌هايي كه در زمان تبليغات انتخابات رياست جمهوري سال ۹۲ و در حين مذاكرات هسته‌اي براي رونق و گشايش به مردم داده‌اند، در ذهن خود جامعه‌اي آرماني ساخته‌اند و با نظاره‌گر شدن به آن همه چيز را گل و بلبل مي‌بينند. شاید آنها واقعا گمان مي‌كنند، تورم تك رقمي، خروج از ركود و افزايش قدرت خريد واقعا وجود دارد و مردم نمی‌توانند آنها را لمس کنند و یا اینکه منتقدین و رسانه‌هایی برای آنها سیاه‌نمایی می‌کنند.
حالا نیز حال جامعه خوب و بسياري با سيلي صورت خود را سرخ نگه مي‌دارند و اقشار مختلف مردم با مشكلات ريز و درشت دست و پنجه نرم مي‌كنند. ميليون‌ها بيكار در كشور وجود دارند، كارخانه‌ها و كارگاه‌هاي بسياري تعطيل يا نيمه تعطيل‌اند، ده‌ها هزار كارگر حقوق‌هاي معوق چندماهه دارند، حاشيه‌نشيني به معضل وحشتناكي در كشور تبديل شده، طلاق افزايش يافته، فقر از در و ديوار برخی روستاها وشهرها بالا مي‌رود، فاصله طبقاتي افزايش يافته است اینطور نیست که اگر روحانی نبود جامعه به سمت قهقرا پیش می‌رفت.
بنابراین واقعا اینطور نیست. هر رئیس‌جمهور نیز در جامعه برنامه‌های تعریف شده‌ای براساس قوانین و اختیارات قانونی که دارد می‌تواند آنها را اجرا کند اینطور نیست که هر رئیس‌جمهور هر چقدر توانمند و کارآمد بتواند همه مشکلات جامعه را حل کند.
در عین حال قوانین کشور به گونه‌ای تعریف شده است که رئیس‌جمهور بی‌کفایت نیز نمی‌تواند هر اقدامی را انجام دهد و بر اساس قوانین کشور بازخواست می‌شود و شاهد این اتفاق همان ماجرایی است که هنگام عزل بنی‌صدر افتاد.
