اصلاح طلبان به شدت دغدغه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ را دارند. تکاپوی آنها مدتها است در این زمینه آغاز شده و نشست انتخاباتی حزب ندای ایرانیان نیز گواه آن است.در این نشست اکثر جریانهای اصلاح طلب شرکت کردند و نقطه نظرات خود را در باره انتخابات، نامزد ریاست جمهوری خود، نامزد اجارهای و دیگر مسائل در زمینه بازآفرینی چهره تخریب شده خود در میان افکار عمومی بیان کردند.
آنچه در نشست حزب ندای ایرانیان توجهات را به خود بیشتر جلب کرد سخنان صادق خرازی دبیرکل حزب ندای ایرانیان و محمد رضا عارف بود. سخنان صادق خرازی نشان از پشیمانی داشت، پشیمانی از آن که چرا از یک نامزد اجارهای حمایت کردند و اکنون حمایت آنها نتیجهاش این است که همگان میبینند.
صادق خرازی در این نشست گفت؛«امروز مسائل داخلی و خارجی یک پیام دارد، نباید نسخههای انتزاعی برای دوای دردها تبیین کنیم. نمیشود مسائل فلسفی و انتزاعی را برای اقتصاد پیش برد. ما اشتباه کردیم. باید از رئیس جمهور اجارهای خودمان توبه کنیم.»
اما یک سیاستمدار نباید از نسخه انتزاعی تبعیت کند و آن را برای اداره کشور نیز پیاده کند.انتزاعی به این مفهموم است که آنچه به ذهن مرتبط است و از جهان ملموس به دور، اصلاح طلبان از این مفهوم تبعیت کردند و اکنون کشور به خاطر همین رویکرد دچار مشکلات اقتصادی شده است.
ایدئولوژی حاکم بر تفکر اصلاح طلابان است که برای کشور مشکل ساز است، به نام اصلاحات وارد میدان میشوند، با تبلیغات و بهره گیری از فضای رسانهای مردم را با خود همراه میکنند و پس از آن که به نتیجه رسیدند، وعدههای داده شده کنار گذاشته میشود و فراموش میکنند که مردم به چه وعدههایی رأی دادهاند.
اگر حتی اصلاح طلابان توبه هم بکنند، آیا میتوانند خساراتی که به کشور به واسطه تفکران آنها وارد شد، جبران کنند؟
اکنون نیز اصلاح طلبان دل در گرو جو بایدن رئیس جمهور تازه کار آمریکا بستهاند که ۲۰ ژانویه قرار است مراسم تحلیف او در میان تدابیر شدید امنیتی که همچون یک حکومت نظامی است برگزار شود.
دولت و رئیس جمهور اجارهای که اصلاح طلبان چنین لقبی به دولت تدبیر و امید دادهاند نیز در سال ۹۲ به امید مذاکرات و توافق هستهای روی کار آمد و با حمایتهای اصلاح طلبان به قدرت رسید.
نتیجه چنین رویکردی برای ایران و مردم کشورمان چه بود؟ نگاه به بیرون اصلاح طلبان است که باعث تشدید مشکلات اقتصادی کشور شده است، اکنون نیز چنین نگاهی در میان اصلاح طلبان دیده میشود.
آنچه که از برآیند تفکرات اصلاح طلبان دیده میشود، اصلاح به مفهوم تن دادن به خواست دشمن است نه اصلاح در شیوه مدیریتی کشور که بیش از ۳۲ سال از عمر انقلاب در دست آنها بوده است.
آقای صادق خرازی چندی پیش گفته بود که حتی حضرت امام هم به خاطر حمایت از بنی صدر از مردم عذرخواهی کرد، اما حتی اگر این نقل قول درست هم باشد، نمیتواند توجیه مناسبی برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهات و بیراهههایی که اصلاح طلبان پیمودند باشد.
برای آگاهی دبیرکل حزب ندای ایرانیان نظر حضرت امام را نسبت به بنی صدر نخستین رئیس جمهوری اسلامی ایران را میآوریم که فرموده بود؛
«من از بنیصدر حمایت نمیکنم. برای من بنیصدر مهم نیست، برای من آن ۱۱ میلیون انسانی مهماند که به بنیصدر رأی دادند و باید مردم رأیشان را پس بگیرند. هرچه به او دادند از او بگیرند...»
اصلاح طلبان یکبار برای همیشه کلاه خود را قاضی کنند که آیا فتنه ۷۸، فتنه ۸۸ و دیگر اقدامات آنها برای مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران هزینههای سنگینی را تحمیل کرده است یا نه؟!
هنوز تبعات فتنه ۸۸ که زاییده اصلاح طلبان بود، دامن مردم را گرفته است، چند ماه آشوب و اغتشاش و فتنه جای خود، اما پس از آن بود که آمریکاییها با دیدن اوضاع داخلی کشور تصمیم گرفتند سیاست براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران را قوت ببخشند و با شدت هر چه تمامتر تحریمهای اقتصادی در دوران باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا علیه ایران وضع شد.
سیاست اصلاح طلبان بود که باعث شد اوباما از تصمیم خود باز گردد و راه تحریم را در پیش بگیرد.
باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا که اکنون تیم او در انتخابات ریاست جمهوری این کشور پیروز شده است، در سال ۱۳۸۷ به حضرت آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب نامه نوشت که «ما دیگر دنبال براندازی حکومت ایران نیستیم و میخواهیم روش خودمان را تغییر بدهیم و همه مدیران متخصص تحریم را هم از کاخ سفید بیرون کرد.»
اما فتنه ۸۸ دوباره آمریکا را به براندازی امیدوار کرد و همه مدیران مدافع تحریم به کاخ سفید بازگشتند و شدیدترین تحریمهای اقتصادی را علیه ایران اعمال کردند.
اصلاح طلبان از روی کار آمدن یک دولت انقلابی در ایران نگرانند چرا که میدانند چنین دولتی حتی با وجود ارثی که از دولت اجارهای اصلاح طلبان به آن میرسد، باز هم توانایی اداره کشور را از دولتی اصلاح طلب خواه، دولت صرفاً اصلاح طلب خواه دولت اجارهای را دارند و قطعاً با روی کار آمدن دولت انقلابی جوان و پای کار، بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور حل خواهد شد.
نگرانی آنها بجا است، چرا که ناکارآمدی اصلاح طلبان برای مردم آشکارتر خواهد گشت. مخالفت اصلاح طلبان از روی کار آمدن دولت انقلابی ممانعت از بهبود شرایط کشور است.
اگر حتی بخشی از جریان اصلاحات که پی به اشتباه بزرگ خود برده است، با جریان انقلابی همراه شود و خود را از ایدئولوژی مخرب اصلاح طلبان نجات دهد، حتی میتواند در ساختار مشارکت داشته باشد.
نویسنده: محمد صفری